Thibau Nys dolgelukkig met derde plaats op BK veldrijden: 'Merkte al snel dat Michael en Laurens te rap reden'

Op het door Michael Vanthourenhout gewonnen BK veldrijden in Lokeren wist de 20-jarige Thibau Nys op knappe wijze beslag te leggen op het brons. De zoon van Sven Nys kijkt in het flashinterview dan ook met een bijzonder tevreden gevoel terug op zijn koers.

Vooraf werd de kans dat Laurens Sweeck, Eli Iserbyt en Vanthourenhout de podiumplekken zouden verdelen enorm groot geacht. Dat wordt ook door het talent van Baloise Trek Lions beaamt. 'Ik denk dat ik deze podiumplaats voor een groot stuk zelf heb afgedwongen', aldus Nys. 'Natuurlijk speelt het feit dat Eli wat pech kende in de eerste ronde ook mee. Ik denk dat een combinatie van beide factoren ervoor gezorgd heeft dat ik op plaats drie terecht ben gekomen. Ik ben enorm trots op mezelf. Het is een enorm mooie dag.'

Nys vindt na sterke start zijn plek

Nys ging als een raket van start op het modderige parcours in Lokeren. Hij dook vanuit de geasfalteerde aanloopfase namelijk als eerste het veld in. 'Dat was niet per se bewust', relativeert hij zijn bijzonder vlotte begin van de wedstrijd. 'Iedereen probeert gewoon zo snel mogelijk te starten. Het was een heel korte start en ik wist dat ik met mijn explosiviteit goed uit de voeten kon op zo'n korte start. Ik zat wel direct perfect in de wedstrijd. Toch merkte ik al snel dat Laurens en Michael een paar kilometer per uur te rap reden. Ik heb besloten mijn ding te doen en dat bleek uiteindelijk het juiste. Ik bleef zelfs nog een tijd op een stabiele achterstand hangen', kijkt hij positief terug op zijn uurtje ploeteren in Lokeren.

'Ik heb geen enkel moment geprobeerd om naar de twee koplopers toe te rijden. Ik heb gewoon echt mijn eigen ding gedaan', benadrukt de zoon van de tweevoudig wereldkampioen veldrijden zijn realistische kijk op de cross. Nys geeft aan dat hij in de voorlaatste ronde tot het besef kwam dat hij mee op het podium mocht. 'Ik zag dat Eli een beetje aan het terugkomen was, maar ik wist hem wel op achterstand te houden. Je weet natuurlijk nooit wat er is voorgevallen bij iemand die aan het terugkomen is. Maar ik heb hem achter me weten te houden en toen er nog twee rondjes te rijden waren, ben ik er echt in gaan geloven', sluit een glunderende Nys af.