Shirin van Anrooij blinkt weer in haar vel na vervelende winter: 'Dat was shit, beter kan ik het niet maken'

Naast winnares Marianne Vos was er nog een groot lichtpunt in de finale van de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen zaterdag. Shirin van Anrooij was weer als vanouds aan het trekken, sleuren, aanvallen en beuken, waarmee ze direct haar goede benen etaleerde na een lastige winter. Een fijne opsteker, zo luidde de tevreden conclusie na afloop tegenover In de Leiderstrui. Op naar de Strade!

Bij de dames is het blok van SD Worx-Protime natuurlijk de te kloppen ploeg, al werd de sterrenformatie van Danny Stam zaterdag vakkundig ontmanteld door Vos en de Lidl-Trek-sterkhouders Van Anrooij en Elisa Longo Borghini. Die waren er - onbewust - misschien wel voor verantwoordelijk dat Lotte Kopecky niet de benen had om het uiteindelijk af te maken.

Longo Borghini stond uiteindelijk op het podium, terwijl Van Anrooij genoegen moest nemen met plek vier. Niet getreurd, want daar was ze zeer content mee. ‘We wisten dat we moesten aanvallen, maar waren allebei niet meer sterk genoeg om het te halen. Ik voel heel veel opluchting en blijdschap, want ik was heel onzeker bij het ingaan van deze wedstrijd. Ik heb een heel vervelende winter gehad met onder meer een ribbreuk, dus dan is het heel fijn om er nu in de eerste klassieker direct te staan. Meekunnen met Kopecky op de Muur, dat is iets wat ik echt niet had verwacht. Het is zuur dat ik met deze plek vier nu net naast het podium beland, maar Elisa staat er wel op. Voor mij is het gevoel belangrijker', stelt ze vast.

Dat Vos het uiteindelijk afrondde van het kwartet, verbaasde Van Anrooij niet. ‘We zaten er met zijn tweeën en hebben veel aangevallen, maar er zat denk ik niet genoeg meer op. Ik denk dat we het heel goed hebben aangepakt en dat is wel een mooi teken richting de rest van de klassiekers. Ik zag Marianne in Valencia al rijden en daar loste ze me bijna op de klim, dus ik had haar wel verwacht. Ze is helemaal terug en dat is wel knap.’

We weten natuurlijk dat de winter van Van Anrooij niet werd wat ze ervan had verwacht, maar hoe ging de opbouw richting de Omloop dan precies? ‘De laatste weken waren heel wisselvallig', vertelt ze. 'Ik ben wel blijven trainen, maar tot vorige week was het alleen maar basistraining. Tot het omslagpunt, want zodra ik in een hogere zone ging, had ik toch wel last van mijn ribben met de ademhaling. Voor deze wedstrijd was ik dus ook best ontspannen, maar gelukkig zit het met de vorm wel goed. En ik had geen last van mijn ribben, dus dat was al een overwinning op zich.’

Van Anrooij was in eerste instantie reserve voor Omloop Het Nieuwsblad

Zodoende was de prestatie in haar eerste Belgische wedstrijd van het seizoen toch een stevige opsteker voor alles wat nog komen gaat. ‘Ik voelde me wel goed, maar had niet verwacht dat ik bij de beste rensters zou zitten in Het Nieuwsblad. Het voelde eigenlijk al als een overwinning op zich om hier überhaupt te zitten na een vervelende winter. Nu kijk ik heel erg uit naar de rest van de klassiekers. Ik hoop dat ik ook goed zal zijn in Strade, want dat is toch wel één van mijn favorieten. Daarna denk ik toch wel vooral aan Vlaanderen en de Amstel, maar ik vind ze eigenlijk allemaal wel leuk. Het zal ook een beetje ontdekken zijn, want Het Nieuwsblad had ik ook niet echt gereden.’

Eigenlijk zou ze zaterdag ook niet rijden. 'Ik stond in eerste instantie niet opgesteld, maar door zieke rensters mocht ik toch starten. En daar ben ik toch wel heel blij mee', stelt ze begrijpelijk. Dat ze gemotiveerd was, zagen we ook duidelijk terug in de koers. ‘Ik wilde gewoon heel erg graag en was heel erg blij om daar te zitten, maar ik wist ook dat de enige manier om ze te verslaan was om proberen weg te rijden. Dat lukte jammer genoeg niet, maar het laat wel echt wat zien dat we daar met twee zaten en dat we SD Worx zo onder druk konden zetten.’

‘We wilden de koers heel hard maken om ze toch onder druk te zetten en ze niet zomaar te laten winnen, en ik denk dat dat heel goed is gelukt. Zelf ben ik heel erg tevreden omdat ik bij het ingaan heel onzeker was', herhaalt ze na een moeilijkere periode. 'De crosswinter was gewoon heel shit, beter kan ik het niet maken. Dat was heel vervelend en het zorgde ook voor veel twijfels, doordat ik niet op intensiteit kon trainen. Met alles eromheen, iedereen die het toch vond tegenvallen, was het nu gewoon heel fijn om in deze eerste klassieker – die ik tot twee dagen terug niet eens zou starten – direct er weer te staan', besluit de dame uit Zeeland.