Vollering moet vechten voor wiel Kopecky en kan ploeggenoten niet vinden: 'Gebrek aan respect in het peloton'

Demi Vollering is de zesde etappe van de Tour de France Femmes zonder kleerscheuren doorgekomen. De kopvrouw van SD Worx was alleen niet volledig te spreken over de gang van zaken in het peloton, omdat zij en haar ploeggenoten Lotte Kopecky onvoldoende konden bijstaan in de finale. Naar eigen zeggen kwam dat door een 'gebrek aan respect'.

'Het was best een prima dag voor mij', begint Vollering bij de NOS. 'Ik moest gewoon de etappe overleven en uit de problemen blijven. Het was een hele chaotische finale en ik wilde per se van voren blijven dus koos ik het wiel van Lotte. De andere sprinters gingen schouderduwtjes uitdelen om ook dat wiel te pakken, dus verloor ik haar wiel even. Gelukkig kon ik toch voorin blijven en zat ik voor de valpartij. Ik hoop daardoor wat tijd gewonnen te hebben (lacht, red), want het was een flink knokpartijtje om van voren te blijven.' Vollering won geen tijd met de valpartij, omdat het ongeval in de laatste drie kilometer van de wedstrijd gebeurde.

SD Worx was gedurende de etappe niet op kop van het peloton te zien om de vroege vlucht te controleren, ondanks de aanwezigheid van de sterke Emma Norsgaard. 'We wilden zeker wel een sprint, maar sommige ploegen gingen al zo vroeg rijden dat we dachten: we wachten even af en zien het wel.' De ploegen waar Vollering op doelt zijn Team DSM-Firmenich en UAE Team ADQ. 'Aan het einde heeft Elena (Cecchini, red) nog geholpen, maar het was zo chaotisch dat onze andere ploeggenoten niet van voren kwamen. Er was ook wat gebrek aan respect in het peloton, niemand liet ons erdoor. Het is dan een heel gevecht in het peloton.'

Vollering: 'Moest richting het einde alles geven om erbij te blijven'

Uiteindelijk kwam het peloton dus net te laat voor de zege. Kopecky werd derde, achter Charlotte Kool en ritwinnaar Emma Norsgaard. Zij bleef het peloton voor na een lange dag in de aanval. 'Dit is ook wel weer mooi', zegt Vollering over de zege van de Deense renster. 'Dit geeft extra moed aan de andere vluchters. Zelf heb ik in ieder geval mijn benen kunnen sparen voor de rit van zaterdag, al heb ik richting het einde wel alles moeten geven om erbij te blijven.'