Wuyts over dominantie SD Worx: 'Ze maken het enigszins aanvaardbaar door bijzonder weinig voor elkaar te doen'

SD Worx was de grote winnaar van de Tour de France Femmes met vier ritzeges, de groene trui en de gele trui. Ondanks al het succes zagen wieleranalisten Michel Wuyts en Jan Bakelants ook de nodige gemiste kansen.

'Met iets meer wil van haar ploegmaats had ze drie à vier ritten kunnen winnen', toont Wuyts zich in de podcast Wuyts & Vlaeminck van Het Laatste Nieuws kritisch. 'Wat ze heeft gepresteerd, heeft ze volkomen alleen gedaan', vervolgt hij. Naast het winnen van de openingsetappe pakte Kopecky ook de groene trui en ze zorgde voor een daverende stunt door als tweede te eindigen in het eindklassement.

'Een tweede plaats had ik niet kunnen voorspellen, maar een top tien plek was gezien haar hoge vormpeil wel realistisch', zegt Wuyts over het verbluffende resultaat van Kopecky. De prestatie van de Vlaamse kwam uit de lucht vallen. 'Ik denk dat ze het nog niet geprobeerd of aan gedacht had, en dat de kans zich ook niet voordeed.'

Kopecky, die ook op de baan tot de wereldtop behoort, heeft sinds ze bij een SD Worx koerst (2022) grote stappen gezet, zo ziet ook Bakelants. 'Kopecky heeft de laatste jaren een evolutie doorgemaakt en dat zet zich nog steeds door. Vooral sinds ze rijdt bij SD Worx. Ze is daar ook geconfronteerd met meer interne concurrentie en heeft dus constant een hoog vormpeil moeten halen.'

'Ik heb haar eens een klimtijdrit zien rijden in de Giro. Niet echt een klimtijdrit, maar zeker niet vlak. Je kan het vergelijken met de tijdrit die de mannen in de voorbije Tour reden. Toen kon je duidelijk zien dat het niet haar ding was, maar ze heeft duidelijk stappen gemaakt', schetst Bakelants de reuzensprongen die zijn landgenote heeft gemaakt.

Dat Kopecky zo prominent was in de strijd van het klassement, komt volgens Wuyts ook door de sterkte van het huidige peloton. Zo is Annemiek van Vleuten aan het eind van haar carrière en zit voormalig wereldtopper Anna van der Breggen inmiddels alweer een tijdje in de ploegauto. 'Er is nog geen follow-up en dat is wat Kopecky doet; die leegte vullen.'

Wuyts ziet Kopecky geen grote ronde winnen

Kopecky toonde zich een ware alleskunner en de Belgen denken dan al snel aan een andere alleskunner: Wout van Aert. 'De vergelijking wordt vaak gemaakt met Van Aert, en dit was ook Van Aerts. Ze kan sprinten, nu ook tijdrijden en een stuk vlotter klimmen. Dat is wat Wout van Aert ons de voorbije drie à vier jaar geleerd heeft', vindt Wuyts de vergelijking treffend.

Waar over Van Aert ook met regelmaat de vraag is gesteld of hij een klassement in een grote zou kunnen rijden, wordt die vraag nu ook gesteld over Kopecky. 'Blijft het een ronde zoals nu met een échte bergrit, of wordt de koers langer met een paar bergritten', vraagt Wuyts zich af. 'In het laatste geval denk ik van niet en zou ik haar ook niet aanraden om wat kilo's te verliezen om beter te klimmen. Als het huidige concept blijft, dan zou ze het in een later stadium wel eens kunnen proberen.'

'Ik denk dat Lotte zelf wel weet waar haar limieten liggen. En dat ze wel weet: "als ik naar de Giro Donne ga om te winnen, dan wordt dat wel een ander paar mouwen". Dan krijg je wel drie bergritten van allure voorgeschoteld en dan gaat ze niet mee doen voor eindwinst', aldus Wuyts.

'Er zijn limieten. Heeft ze die al helemaal bereikt? Misschien niet, maar is die ruimte voldoende om de stap te maken naar iemand die drie minuten rapper de laatste vijf kilometer van de Tourmalet op rijdt. Ik denk het niet', luidt de conclusie van Wuyts.

'Ik heb sprintritten geen sprints zien worden omdat er geen knopen werden doorgehakt.'

SD Worx domineert het wielerseizoen vooralsnog. En of dat voor een sport goed is, kan je over discussiëren. Wuyts en Bakelants zien de succesformatie echter ook nog veel kansen laten liggen. 'Ze maken het nog enigszins aanvaardbaar, door bijzonder weinig voor elkaar te betekenen', is Wuyts kritisch.

Bakelants sluit zich aan bij de woorden van zijn collega. 'Het niveauverschil tussen die ploeg en de rest is zo groot. Als zij echt als ploeg zouden rijden en de boel controleren, dan had Kopecky drie ritten gewonnen. Ik heb sprintritten geen sprints zien worden omdat er geen knopen werden doorgehakt.'

'Het is een overwicht van zo'n zes individu's die de rest overtreffen', gaat Wuyts verder. 'Ik heb in finales zitten wachten op drie, vier rensters in lijn die een tempo bepalen. Zij worden dan uiteindelijk vervangen door de Zwitserse Reusser, die dan in haar eentje het gat moet dichtrijden. En dan hoor ik na afloop dat Vollering zat te ruziën met rensters die absoluut in het wiel van Kopecky wilden zitten. Het was haar plek. Dan denk ik: schuif een plek op Vollering en trek zelf een lijntje voor Kopecky.'