Zilver: dat was het zondag in Parijs voor Marianne Vos. De Nederlandse maakte tot de voorlaatste kilometer een goede kans op de gouden medaille van de Spelen van Parijs 2024, maar zag dat de Amerikaanse Kristen Faulkner die droom in de war schopte met een zeer goed getimede aanval.
Vos was als enige Nederlandse dame present in een sterke kopgroep van zo'n tien rensters, waar enkel Lotte Kopecky vanuit het peloton nog de oversteek naar kon maken. Op een goed moment reed Vos vervolgens weg met de Hongaarse Blanka Kata Vas, maar samen konden zij niet voorkomen dat Kopecky en Faulkner nog terugkwamen en in het geval van Faulkner nog weg konden rijden.
'Toen ze aansloten en Faulkner ging, had ik de benen niet om te reageren', was de eerlijke eerste analyse van Vos bij de NOS. 'Je moet dan een klein beetje gokken, maar eigenlijk had ik de benen gewoon niet. Keek ik naar Kopecky? Ik denk dat we allebei niet heel veel overschot hadden op dat moment. Dan kijk je naar elkaar en na dat ene moment is Faulkner een supersterke renster die je geen meter mag geven.'
Vos: 'Ik had niet echt veel overschot'
Uiteindelijk werd het dus zilver voor de olympisch kampioene van 2012. 'In de laatste paar honderd meter was het wel duidelijk dat we niet meer voor de winst reden. Dan heb je eigenlijk geen keuze. Je weet vrij snel dat het gat niet meer gedicht gaat worden, maar je weet niet hoe groot het gat naar achteren is. Er reden nog een auto en een paar motoren, dus daar leek nog wel wat verschil te zitten. Kopecky ging als eerste die laatste bocht uit en toen was het een kwestie van zo snel mogelijk sprinten. Dat was close', zo duidde Vos.
Vos kon niet beter: dat was de strekking die ze mee wilde geven aan het publiek thuis. 'Ik zat in een goede situatie met Vas vooruit, maar ik had niet echt veel overschot. Zij reed overigens echt wel een goede koers. Ik voelde die andere twee dichter bij komen.'
En nu, wat overheerst? 'Een dubbel gevoel', aldus Vos. 'Het is natuurlijk een plak, maar we gingen als Nederland voor goud en dat is niet gelukt. Ik heb gedaan wat ik kon. Je gaat dan straks terugkijken, maar nu laat ik dit eerst even bezinken. Ik ben helemaal kapot en als je zo over de finish komt, dan heb je alles gegeven.
'Er zijn altijd momenten die je anders had kunnen doen, maar als je kapot bent, dan was dat het. We gaan straks wel evalueren hoe de koers is verlopen en wat we hebben gedaan', vervolgt de Nederlandse, die afsluit met een oneliner. 'In zo'n sterke kopgroep is het een spel, maar toch vooral ook zere benen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties