Favorieten etappe 11 Vuelta a España | Vierde voor Roglic of heerst Angliru-angst?

Yes! Na twee ietwat rustigere etappes in de Vuelta a España gaan we weer serieus klimmen. En flink ook. Liefst vier cols van de eerste categorie wachten in etappe 11, met aankomst bergop. In de Leiderstrui bespreekt met u de favorieten van deze monsterrit.

We hopen dat u de zaterdagmiddag (en overigens ook de zondag) hebt vrijgemaakt, want het belooft een lekker weekend te worden in de Vuelta. Met in de derde week nog maar één serieuze bergetappe en een tijdrit zal de beslissing voor de eindzege mogelijk dit weekend vallen. De klassementsmannen zullen er dan ook vol voor gaan. Net als de vluchters overigens.

Roglic tegen Carapaz, of krijgt iemand anders de ruimte?

We kijken eerst naar de klassementsrenners, want dat zullen toch de hoofdrolspelers van de dag worden, of zij nu voor de zege strijden of de vluchters. Natuurlijk schrijven we dan als eerste Primoz Roglic en Richard Carapaz op. In elke bergrit en iedere heuvel tot dusver vochten zij hun gevecht, wat Roglic tot nu toe drie ritzeges opleverde. Is het nu de beurt aan Carapaz, of komt er gewoon een vierde? Dan is het wel zaak om Dan Martin af te schudden, want in een sprint bergop win je niet zomaar van de prachtig lelijk fietsende Ier.

Uit de eerste helft van de Vuelta is ook al gebleken dat Roglic en Carapaz moeten uitkijken voor Hugh Carthy. De jonge Brit rijdt ontzettend sterk en heeft een vlammende aanval in de benen. De laatste keer dat hij dat deed, kreeg hij Sepp Kuss mee in zijn wiel, die de zwaarste alto’s in koerstempo oprijdt met het ogenschijnlijke gemak of hij een trainingsritje maakt. Dat kan hem zomaar een ritzege opleveren. Kuss staat per slot van rekening niet meer hoog in het klassement en krijgt vast de ruimte.

Weet je wie er ook goed rijdt? Wout Poels! Hij had een iets mindere start, maar we kennen de Limburger als een diesel en inmiddels is hij op stoom. Hij rukt op in het klassement en finisht kort, dus als hij de favorieten eens tot de diepe finale kan volgen, kan hij zeker zijn kans grijpen. Omdat hij toch al op bijna vier minuten van Carapaz staat, zal hij van de top vier toch wat meer ruimte krijgen. Ruimte, daar kan ook Aleksandr Vlasov op rekenen. Hij zakte er bij de start van de Vuelta door en staat op bijna zeven minuten. Maar we zien hem weer terugveren en hij kan zichzelf belonen met een ritzege.

Sterke klimmers op achterstand grijpen hun kans!

Gaan de klassementsmannen het wel uitvechten voor de zege? We weten het niet. In de wat meer bekrompen Tour de France wacht het peloton hier normaliter tot de slotklim om gas te geven. Zeker omdat het zondag tijd is voor de afgrijselijke Alto de l’Angliru. Alleen de naam al geeft menig renner de bibbers. Met zo’n monster in het vooruitzicht zou het zomaar kunnen dat ook het Vuelta-peloton het relatief rustig doet tot aan de slotklim en de vluchters een kwartier geeft.

Dan gaan we denken aan de renners die goed bergop kunnen, maar toch niet meespelen voor het klassement. Denk bijvoorbeeld aan een Nans Peters, Ángel Madrazo, Luis Ángel Maté of Jan Hirt. Goede klimmers en rasaanvallers, die het vanuit een vroege vlucht zeker kunnen afmaken. Voor de Belgische liefhebber willen we daar toch ook Kobe Goossens aan toevoegen. Hij rijdt redelijk onzichtbaar, maar staat wel knap 23e in het klassement en kan dus best aanklampen in dit klimgeweld. In een kopgroep kan hij zomaar één van de beste klimmers zijn.

Er rijden nog twee van zulke types renners rond: Gino Mäder en Clément Champoussin. Mäder is een Zwitser die landgenoot Marc Hirschi zag huishouden in de Tour en dat voorbeeld graag zal willen opvolgen. Bovendien weten we dat hij het kan. De nu 23-jarige renner van NTT won in 2018 twee bergetappes in de nooit liegende Tour de l’Avenir en werd daar derde in het klassement, achter Tadej Pogacar en Thymen Arensman. Die laatste schrijven we overigens ook in de kantlijn voor deze rit.

Champoussin deed het in 2019 goed in de Tour de l’Avenir, maar rijdt ook deze Vuelta al top. Hij verloor vooral tijd in etappe twee en in de twee vlakke etappes was hij ongelukkig, maar verder klimt hij standaard met de beste tien, twintig renners mee. Een gevaarlijk, jong Fransmannetje dus. De jeugd heeft dan wel de toekomst, maar meer ervaren krijgers Michael Woods, Davide Formolo en Ion Izagirre achten we ook niet kansloos. En Guillaume Martin zal zeker meespringen voor bergpunten, dus wie weet kan hij het wel afmaken. Bergetappes, lekker man. (Foto: Sirotti)