Alaphilippe puncht Van der Poel en Van Aert naar huis in tweede etappe Tirreno

Julian Alaphilippe heeft de tweede etappe in de Tirreno-Adriatico gewonnen. Na een prachtig schouwspel en een schitterende kopgroep in de finale, reed hij in de laatste meters weg uit de groep favorieten. Van der Poel en Van Aert kwamen te laat op plek twee en drie.

Na een rustige en vlakke woensdag, begon ook de tweede etappe in de Tirreno vrij kalm. Zes renners slaagden erin om de kopgroep van de dag te vormen in de vlakke openingsfase. Simon Pellaud (Androni), Marcus Burghardt (BORA), Vincenzo Albanese, John Archibald (beide Kometa), Simone Velasco (Gazprom) en Pieter Vanspeybrouck (Intermarché-Wanty-Gobert) vonden elkaar en kregen snel een dikke vijf minuten voorsprong cadeau. Ze trapten goed door, met een gemiddelde van 44,7 in het eerste uur.

Jumbo-Visma achtervolgt, Van Aert en Van der Poel praten bij

De koers lag na de totstandkoming van de kopgroep wel even in de plooi. De eerste twee uur kwamen de renners dan ook geen hindernis tegen. Pas na negentig kilometer fietsen ging de weg voor het eerst serieus omhoog, ware het niet nog ongecategoriseerd. De zes leiders consolideerden de voorsprong, al knabbelde het peloton er richting de eerste heuvels wel wat vanaf. Jumbo-Visma bracht de achterstand terug tot 4.30 minuten.

Nadat Deceuninck-Quick-Step een mannetje had bijgezet, kon het achtervolgen echt beginnen. Met nog tachtig kilometer voor de wielen - en de lunch én eerste hoogtemeters achter de kiezen - daalde de voorsprong naar vier minuten. Nog geen reden voor stress in het pak, getuige het feit dat klassementsleider Wout van Aert en zijn eeuwige rivaal Mathieu van der Poel helemaal achterin het peloton lekker zaten te keuvelen. Een mooi beeld, als stilte voor de storm.

Peloton schakelt op richting finale, Bernal demarreert

Niet veel later was het toch echt gedaan met de rust. Onder meer Arkéa-Samsic, Team BikeExchange, Astana en UAE Team Emirates meldden zich op kop van het peloton, het was tijd om de kopgroep in te rekenen. De voorsprong van de vroege vlucht verdween als sneeuw voor de zon en met nog vijftig kilometer te gaan, was er nog slechts een klein minuutje van over. Alle treintjes zochten naar de juiste plek om de lastige finale aan te vangen, met veel hoogtemeters en veel draaien en keren.

Het tempo werd steeds verder opgevoerd richting de voet van de eerste gecategoriseerde klim van de dag, de Poggio alla Croce; 3,5 kilometer aan 6,9 procent. De voet van deze klim werd bereikt zonder Peter Sagan, die duidelijk ver is teruggeworpen door het coronavirus. De Slowaak moest vroeg lossen uit het peloton. Toen de vroege vlucht vooraan was ingerekend, was het Egan Bernal die de klim aangreep om te versnellen. De Colombiaan van INEOS Grenadiers kreeg meteen gezelschap van Kasper Asgreen en Jasper De Buyst. De deur aan de achterkant van het peloton stond meteen wagenwijd open.

Jumbo-Visma aangevallen door grote namen, INEOS met mes tussen de tanden

Lang was de klim niet, dus bleven de verschillen klein. Bernal en consorten verzamelden negentien seconden richting het peloton, maar zagen ook dat er een knappe groep achtervolgers op komst was. Onder meer Simon Yates, João Almeida, Sergio Higuita, Patrick Konrad en Quinn Simmons hadden de benen genomen, in de jacht op de nieuwe kopgroep. Jumbo-Visma werd in het defensief gedrukt en deed dat lange tijd met verve. Yates en consorten kwamen bij de drie leiders, maar het peloton zat nooit ver weg. Nog onder de top kwam de flink uitgedunde meute aansluiten.

INEOS Grenadiers heeft zijn nieuwe koersstijl echter meer dan omarmd. Meteen toen alles terug bijeen was, ging Pavel Sivakov aan voor een nieuwe aanval. Yates, Almeida en Mikel Landa slopen met hem mee en hier zat meer pit in. Jumbo-Visma raakte langzaam door de voorraad knechten heen en Movistar en UAE Team Emirates waren niet voornemens om meteen over te pakken. Van Aert had met Tobias Foss nog slecht één mannetje over, daar achter zat een indrukwekkend treintje van INEOS klaar voor een eventuele nieuwe aanval.

Kopgroep loopt uit op knecht Foss, wat brengt de finale?

De elite-groep van vier had twaalf seconden bijeen op de top van de Poggio alla Croce. Vanuit hier was het heuvelop en heuvelaf richting de slotklim; een loper van dik zeven kilometer. Sivakov, Yates, Almeida en Landa draaiden goed rond en hadden in deze fase een voordeel ten opzichte van het peloton, waar Foss als enige tempo maakte. Elf seconden werd zestien seconden en zestien seconden werd twintig seconden. Foss kon het overduidelijk niet alleen, maar kreeg geen steun van andere ploegen. Onder meer UAE Team Emirates, Trek-Segafredo en Movistar lieten Jumbo-Visma spartelen. Timo Roosen kwam vanuit de achtergrond nog wel aansluiten, waardoor Van Aert voor even een knecht extra had.

Hoe hard de vier vooraan ook door reden, het peloton kwam richting de slotklim toch weer dichterbij in de dalende kilometers. Zodra de weg weer iets omhoog liep, waren Sivakov, Yates, Almeida en Landa echter weer in het voordeel. Met nog vijftien kilometer voor de wielen hadden ze 33 seconden te pakken. Sivakov pakte bovendien nog wat bruikbare bonificatieseconden bij een tussensprint. Was de voorsprong van de kopgroep genoeg richting en op de slotklim? Of kreeg Jumbo-Visma nog steun in het peloton?

Favorieten moeten uit hun hok op lopende slotklim!

De slotklim kon voor de vier leiders niet snel genoeg beginnen en op 7,5 kilometer van de meet was het zover. 7,5 kilometer klimmen aan 3,6 procent gemiddeld, daar moest het gaan gebeuren. Foss en Roosen knabbelden op enkele rechte stukken nog wel wat van voor voorsprong af, maar er was meer nodig om nog terug vooraan te komen. Het perspectief voor Van Aert en consorten werd plots een stuk gunstiger toen UAE Team Emirates op de klim toch begon mee te rijden. Niemand minder dan Davide Formolo nam de kop, met Tadej Pogacar in z'n wiel.

De Italiaan kreeg voor elkaar wat Jumbo-Visma niet lukte en bracht het peloton terug tot op tien seconden. Rafal Majka was de volgende in de rij die zich mocht leegrijden. Yates had in de gaten dat het niet voor hen zou zijn, hij liet zich lossen. Op 1,8 kilometer van de top ging Sivakov aan. Almeida, Sivakov en Landa waren aan elkaar gewaagd richting de slotkilometer en het peloton zat nog maar op zes seconden... Een nieuwe beuk van Almeida reed Sivakov en Landa uiteindelijk tóch los en de Portugees was gevlogen. Pas in de laatste meters werd hij overvleugeld door de punchers, die het mochten uitmaken. Alaphilippe wachtte niet op de sprint, sprong op het laatst nog wel en klopte zo Van der Poel en Van Aert, die te laat kwamen.