Amy Pieters kan weer zelfstandig lopen en fietsen: 'Maar het is heel dubbel'

Amy Pieters maakt fysiek mooie sprongen. Zo kan ze zelfstandig lopen en fietsen', vertelt haar vriend Stefan Vreugdenhil in een interview met het Noordhollands Dagblad. De keerzijde is dat communiceren nog altijd erg lastig gaat. 'Het is heel dubbel.'

Eind juli kwam de vorige update over de revalidatie van Pieterse. Fysiek maakte ze volgens haar familie mooie stappen, maar mentaal liep de progressie achter. 'Voor Amy is het besef van dag en tijd moeilijk. Praten lukt haar nog steeds niet, dat maakt het iets uitleggen aan elkaar er niet makkelijker op. Haar geheugen werkt kort, heel kort. Het is intensief en soms ook pijnlijk te beseffen dat wat Amy ziet, meemaakt en ervaart, dat dit maar van korte duur is', klonk het destijds.

Haar vriend Stefan Vreugdenhil schetst een soortgelijk beeld. 'Aan de ene kant zeggen we natuurlijk: het gaat goed. Op basis van de voorspellingen van artsen die we aan het begin kregen, hadden we dit nooit gedacht. Het was de vraag of ze ooit wakker zou worden. Dus als je ziet wat ze allemaal kan, is dat heel fijn” aldus Vreugdenhil, die vervolgens voorbeelden geeft van wat Pieters qua fysieke inspanning weer kan. 'Ze kan nu lopen, fietsen op een driewieler en ze kan zelfstandig de trap op. Als mensen Amy zien, denken ze vaak op basis daarvan dat het heel goed met haar gaat.'

'Maar een half uur later is ze dat weer kwijt'

Waar het fysiek dus in een stijgende lijn gaat, is vooral het communiceren met Amy lastig. Ze kampt door haar ongeluk met afasie (taalstoornis) ook kan ze zelf niet praten. 'Ze snapt niet wat er aan de hand is. Dat kan soms prettig zijn voor haar, omdat ze in het moment leeft. Ze kan daardoor genieten van de kleine dingen. Maar het is heel dubbel. (…) Nu begrijpt ze niet waarom ze moet trainen of revalideren. Daarom wil ze soms niet. Dat proberen we wel uit te leggen, maar een half uur later is ze dat weer kwijt.'