Bacteriële infectie maakte bijna einde aan loopbaan Woods: 'Waren de donkerste tijden uit mijn carriére'

In de Canadese kampioenstrui won Michael Woods de dertiende etappe van de Vuelta a España. Het was een nieuw hoogtepunt in de carrière van de 37-jarige klimmer, maar het had niet veel gescheeld of hij had zijn carrière gedag moeten zeggen.

Aan het begin van dit jaar worstelde Woods met zijn vorm. In de Giro d'Italia ging het voor geen meter: na vijf etappes was de renner van Israel-Premier Tech genoodzaakt Italië vaarwel te zeggen. 'De week voor de Giro, de Giro zelf en de week erna waren de donkerste tijden uit mijn carrière', vertelde een goudeerlijke Woods in een interview met Yalla, het magazine van zijn ploeg. 'Ik begon mij af te vragen of ik het seizoen af ging maken en dacht echt aan stoppen. Ik haalde totaal niet het niveau wat ik normaal gesproken zou moeten halen.'

'Toen ik mijn contract bij Israel-Premier Tech verlengde, zei ik tegen Sylvan (Adams, de teameigenaar, red.) dat ik alleen door zou fietsen als ik mijn niveau zou halen. Dat was niet het geval en ik had geen antwoorden op de vraag waarom het niet lukte. En dus dacht ik aan stoppen.' Uiteindelijk kwam er licht aan het einde van de tunnel: de Canadese klimmer had last van een bacteriële infectie. 'Ik ging terug naar huis om uit te rusten en onderging een heleboel tests. Daar kwam ik erachter dat ik een bacteriële infectie had. Ik heb het ergens tijdens het trainingskamp aan het begin van het seizoen opgepikt.'

Lees verder onder de foto

Woods maakte comeback op NK: 'Een enorme boost'

'De tijdlijn is logisch', vervolgt de renner van de Israëlische ploeg. 'Aan het einde van het trainingskamp vloog ik en ook de eerste races van het seizoen ging goed. Daarna ging het bergafwaarts.' Na een flinke tijd rust kwam Woods terug op het Canadees kampioenschap wielrennen. En wat een comeback was dat: Hij won voor het eerst de nationale titel. 'Het was een enorme boost. Ik had sinds de Giro niet gekoerst en had me al sinds februari niet goed gevoeld op de fiets. Op het nationaal kampioenschap voelde het alsof ik helemaal niet aan het trappen was. Het was een heerlijk gevoel en het maakte mij weer hongerig.' Die honger leidde hem in Spanje naar zijn derde ritzege in de Vuelta.