Roglic en Van Aert kruiden pittige Vuelta-rit: Woods wint etappe, O'Connor moet veel tijd toegeven

Primoz Roglic (Red Bull-BORA-hansgrohe) heeft in de etappe naar de Puerto de Ancares een eerste serieuze gooi gedaan naar de eindzege in de Vuelta a Espana. De Sloveen reed al zijn concurrenten op afstand op de steile klim, waarop leider Ben O'Connor (Decathlon AG2R) 1.55 minuut verloor. Michael Woods (Israel-Premier Tech) won de rit na een etappe waarin Wout van Aert (Visma | Lease a Bike) amok maakte.

Voordat we gingen muurklimmen, moesten de renners eerst nog 168 kilometer afleggen, met daarin ook nog eens drie gecategoriseerde beklimmingen. De Alto Campo del Arbre (5,0 kilometer aan 5,8 procent), Alto o Portel (7,7 kilometer aan 5,4 procent) en Puerto de Lumeras (6,6 kilometer aan 6,0 procent) golden hier als opwarmers voor de finale. Vluchters grepen deze eerste fase dan ook aan om aan te vallen. De teller stopte uiteindelijk op 23 renners, over de top van de eerste klim van de dag. Van Aert pakte hier de drie bergpunten en daarmee de virtuele leiding in het bollenklassement.

Naast Van Aert zaten onder meer ook Woods, Dylan Teuns (Israel-Premier Tech), Sam Oomen (Lidl-Trek), Marc Soler, Jay Vine en Brandon McNulty (UAE), Gijs Leemreize (dsm-firmenich PostNL), Mauro Schmid (Jayco-AlUla), Victor Campenaerts (Lotto-Dstny) en Kasper Asgreen (Soudal-Quick Step) mee van voren. Het peloton vond dit helemaal prima. Met Jose Felix Parra van Equipo Kern Pharma op meer dan dertig minuten van klassementsleider Ben O'Connor als best geklasseerde, was er geen gevaar. Na veertig kilometer koers was het verschil al gegroeid naar bijna zes minuten.

Toen de voorsprong aan de voet van de Alto O Portel inmiddels negen minuten was en op de top zelfs elf minuten, kon de vraag gesteld worden: wie zijn de beste klimmers vooraan? Woods? Soler? McNulty? Vine? Daar stokte het wel, de kopgroep had zodoende een prachtige kans voor ritsucces. Decathlon AG2R La Mondiale deed er in het peloton namelijk weinig aan om het gat te dichten, daarvoor was het wachten op andere teams. Maar was er iemand geïnteresseerd in het terughalen van de vluchters? Of kregen we wéér twee wedstrijden voor de prijs van één?

Lees verder onder de video

Kopgroep krijgt enorme voorsprong, Van Aert met UAE-duo (en Campenaerts) op pad

UAE-Team Emirates trok op de tweede klim van de dag in ieder geval fel van leer, met drie mannen in de kopgroep. Soler en Vine verhoogden het tempo en reden weg, in de jacht op de bergpunten. En wie kon er mee? Juist, Van Aert. Die raapte na een stevige sprint tegen Vine nog eens vijf bergpunten op. Met vijftien seconden voorsprong doken de drie vervolgens de afdaling in, met de twintig erachter die wisten dat er na de afzink een lang stuk vallei aan zat te komen. Niet ideaal voor de vluchters, Van Aert nam dus ook niet echt over. De 23 kwamen terug bij elkaar.

Na de eerste twee beklimmingen volgde een lang status quo. De kopgroep reed er nog wat minuten bij en in het peloton deed men het rustig aan, in de wetenschap dat het ergste nog moest komen. De Puerto de Lumeras liet als derde klim van de rit lang op zich wachten. Het waren uiteindelijk de Belgen die er in de fase voorafgaand aan de klim vandoor wilden. Campenaerts en Van Aert sloegen de handen ineen en ze kregen de altijd attente Schmid met zich mee. Simon Guglielmi wilde hetzelfde, maar voor hem ging het simpelweg te hard.

De groep erachter was twintig man sterk en dus vrij stevig in omvang. UAE-Team Emirates moest natuurlijk uit z'n hok komen, maar al snel stond er een halve minuut op de teller. Die voorsprong steeg alleen maar, terwijl de weg vals plat omhoog liep, als warming-up voor de klim die komen ging. Aan de voet van de Puerto de Lumeras lag nog een tussensprint, waar Van Aert bovendien nog wat punten voor het groen kon rapen. Wat een weelde! Met de aangesloten Woods, Vine, McNulty, Soler, Asgreen, Oomen, Schmid en Leemreize bij zich kon de klim beginnen. Zonder Campenaerts, die kon onder het geweld niet langer mee.

Lees verder onder de video

Movistar zet druk op O'Connor richting finale

Gebeurde er dan ook nog iets in het peloton? Ja zeker! Na een slaapverwekkend tempo van Decathlon AG2R La Mondiale zette Enric Mas z'n manschappen van Movistar op kop om wat druk te zetten op O'Connor en de rest. De negen leiders hadden inmiddels zeventien minuten voorgift, dus het mocht ook wel een keer. Vooraan wisten ze al even dat zij voor de dagzege mochten rijden en dus kon het tactische koersen beginnen. UAE-Team Emirates móest z'n overtal van drie uitspelen en deed dat ook, door eerst met Vine en daarna met Soler aan te vallen.

Het leek de perfecte tactiek, maar het was gerekend buiten de onvermoeibare benen van Van Aert. Hij reed alles dicht op een strak tempo en toen Soler met de zoveelste aanval een gat leek te slaan dat Van Aert niet dicht kreeg, was een ongekende versnelling van de Belg onder de top genoeg om eroverheen te beuken en zo nog eens vijf bergpunten bij te schrijven. In de afzink zette UAE nóg eens druk, maar dat was er net even over. McNulty schoof in een bocht onder de railing door en Vine schoot uit schrik ook uit de bocht. Twee UAE's minder, gelukkig konden ze allebei wel (ietwat gehavend) door doen.

Lees verder onder de video.

Logischerwijs sloeg de crash de kopgroep uit elkaar. Van Aert zag Schmid, Oomen en Woods in z'n wiel blijven en Soler kon de oversteek nog maken. Vijf heren over, klaar voor de gruwelijke steile slotklim Puerto de Ancares. Eenmaal aan de voet was het sprookje van Van Aert toch echt over: de Belg parkeerde, in de wetenschap dat dit er zelfs voor hem te veel aan was.

Schmid versnelde vrij vlot, maar het bleek vechten tegen de Canadese bierkaai. Woods vond een aankomst op zijn maat en danste er als voormalig hardloper direct van weg, op weg naar de zege in zijn Canadese Israel-Premier Tech-truitje. Schmid en Soler mochten de overige podiumplaatsen verdelen, Oomen eindigde de rit als vierde.

In het peloton vlogen ze ondertussen ook in volle vaart op de voet van de beklimming af. Movistar deed de prelude, waarna Red Bull-BORA-hansgrohe de eerste stroken van de klim voor de rekening nam. Giovanni Aleotti legde er direct duchtig de pees op en elimineerde daarmee al Adam Yates (UAE-Team Emirates), de nummer acht van het klassement. Een pechdag voor die ploeg, zo mocht je wel stellen.

Na Aleotti was het aan Daniel Felipe Martinez, die leider O'Connor er met schwung afreed. Bij het uitzakken liet de Colombiaan dit ook weten via zijn oortje, waarna Roglic er direct zelf maar een extra versnelling ingooide. Slechts drie renners konden het tempo van de Sloveen volgen: Enric Mas, Sepp Kuss en ploegmaat Florian Lipowitz.

Lees verder onder de video.

O'Connor had het echt lastig en moest rekenen op de steun van Felix Gall, terwijl de Sloveen van Red Bull-BORA-hansgrohe maar op zijn deur bleef bonken. Ook Kuss en Lipowitz moesten er vervolgens aan geloven, terwijl Mikel Landa juist de aansluiting wist te vinden. Voor heel even dan, want een nieuwe versnelling van Roglic was teveel gas voor Mas en de andere Spanjaard.

Op dat moment volgden de gebeurtenissen elkaar op: O'Connor gaf Gall dan toch carte blanche om er zelf voor te gaan, terwijl Roglic met de klap veel tijd pakte op Mas en co. De kopman van Movistar zakte er volledig doorheen, terwijl een herboren Cian Uijtdebroeks leider O'Connor zelfs voorbij wist te steken.

Uitslag etappe 13 Vuelta a Espana 2024

Results powered by FirstCycling.com

Volg hier LIVE de dertiende etappe in de Vuelta a España 2024

Laadt het liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je mobiele pagina of de app. Krijg je een foutmelding op de website? Leeg dan even je cookies en/of cache voor de beste ervaring!