Lennert Van Eetvelt baalt van grote juichblunder: Zoiets leer je bij de nieuwelingen'

Lennert Van Eetvelt waande zich even etappewinnaar van de vierde rit in de Vuelta a España, totdat hij Primoz Roglic aan de rechterkant vlak voor de finish nog langs hem zag zoeven. Een pijnlijk moment voor de renner van Lotto-Dstny, desondanks haalde hij ook veel vertrouwen uit zijn tweede plek voor het vervolg van de Ronde van Spanje.

De 23-jarige Belg, die bezig is aan zijn tweede Vuelta, maakte op de steile slotklim veel indruk. Op een gegeven moment zat hij bij de beste drie klimmers. Enkel hij en Enric Mas konden Roglic volgen. In de minder steile slotkilometers keerden vervolgens nog wat renners terug, waarna Van Eetvelt in de sprint op de zege leek af te stevenen. Mede omdat hij te vroeg juichte, kon Roglic hem op het ultieme moment nog kloppen.

'Ik kan erg tevreden zijn met de conditie en hoe de koers verliep. Als ik op een andere manier verslagen zou zijn, was het een heel mooi resultaat geweest. Nu doet het een beetje pijn. Misschien dat ik er over een paar dagen anders over denk', aldus Van Eetvelt in gesprek met Eurosport.

Van Eetvelt ziet klassementsambities bevestigd met sterke prestatie

Van Eetvelt trok met stevige klassementsambities naar de Vuelta en met een huidige vijfde plek staat hij er uitstekend voor. 'Ik ben hier voor het klassement. Vandaag is een mooie bevestiging, ook wat betreft de vorm. Deze prestatie geeft mij en de ploeg veel vertrouwen om er deze Vuelta voor te gaan.'

Toen Van Eetvelt merkte dat Roglic hem passeerde, baalde de jonge ronderenner natuurlijk flink, wat gepaard ging met een flinke schreeuw. 'Ik schreeuwde, maar weet niet of je het gehoord hebt. Dat ging er op dat moment door mij heen', houdt Van Eetvelt het geheimzinnig, al kunnen we ons allemaal wel voorstellen wat hij geschreeuwd zal hebben.

In gesprek met Het Laatste Nieuws gaat Van Eetvelt uitgebreider in op zijn juichblunder. 'Of ik met die armbeweging dacht dat ik gewonnen had? Ja... Zoiets leer je bij de nieuwelingen. Dat je moet sprinten tot over de lijn, en niet tot voor de lijn. Ik voelde Roglic niet komen. Ik dacht dus min of meer dat ik de zege beet had.'

'Ik heb een dubbel gevoel', vervolgt hij. 'Want ik ben heel tevreden met mijn vorm, na een niet zo makkelijke voorbereiding door die knieblessure. Maar natuurlijk heb ik ook een zuur gevoel. Want dit is stom. Maar er komen nog genoeg dagen aan. Als je ziet waar ik sta in het klassement kan ik niet meer dan blij zijn', blikt hij ten slotte strijdbaar en optimistisch vooruit.