Droom weg en fantaseer over de Tour de France: zo kan de reis tussen Florence en Nice ook verlopen

De Tour staat voor de deur. En ja, met de huidige verhoudingen in het wielrennen kon het weleens een oneerlijke verdeling van de buit worden. UAE Team Emirates zal de boel wel aan flarden rijden. Samen met Visma | Lease a Bike rijden ze als twee scholen witte en grijze steekvliegen vooraan in het peloton in de bergen. Jasper Philipsen zal de meeste sprints wel winnen, gelanceerd door zijn luxe meesterknecht Mathieu van der Poel. De Fransen zullen zwetend in beeld rijden en grimassend sterven in de slotfases van bergetappes. INEOS Grenadiers zal wel op plek zes, zeven en acht in de top tien belanden, bij gebrek aan een échte uitdager voor het geel. En Guillaume Martin wordt tiende. Of Felix Gall. Een van de twee.

En toch. Hopen mag. Hopen op een klein staaltje á la Victor Lafay in San Sebastian. Een etappezege zoals Kasper Asgreen die boekte in de loeizware slotweek vorig jaar. Een victorie kraaiende underdog. Een strandende favoriet. Een bloedstollende strijd om het geel op de tijdritfiets naar Nice. Hoe zal de Tour, varend op die hoop, die menig neutrale kijker zal koesteren, er dan uitzien?

Week 1

Etappe 1: De klassementsfavorieten houden zich koest. Een klein groepje mag wegrijden op de klim naar San Marino. Onder hen Italiaans kampioen Alberto Bettiol. Hij demarreert in de slotkilometer en pakt het geel in Rimini.

Etappe 2: Het wordt oorlog op de San Luca-beklimming. Tadej Pogacar rammelt aan de boom, maar krijgt de andere klassementsmannen er niet af. In de afdaling rijdt Tom Pidcock de beste bochten. Hij komt solo aan in Bologna, neemt het geel over van Bettiol en kan de rest van de Tour braaf werken om INEOS Grenadiers een rol in het klassement te laten spelen.

Etappe 3: Dylan Groenewegen wint de sprint in Turijn, nadat de jury minimaal vijf minuten de fotofinish moet bestuderen om te zien dat de rood-wit-blauwe trui nét eerder aan de meet is dan Jasper Philipsen. Zo, dan zijn de sprints alvast spannender dan vorig jaar.

Etappe 4: Een fraaie vlucht mag de rit naar Valloire hebben. Lenny Martinez wint de etappe, vlak voor Pello Bilbao. Die mag het geel overnemen. Jonas Vingegaard kan op de Galibier makkelijk mee met Pogacar. Gelukkig maar…

Etappe 5: Philipsen wint de sprint in Saint-Vulbas, na een magistrale lead-out van Van der Poel. Gewoon, dat is ook best mooi.

Etappe 6: Het waait richting Dijon! De grote sprinters zitten te tukken en missen de slag. Wout van Aert zit in pole position voor de ritzege, maar wordt geklopt door Phil Bauhaus. We zien de grootste Duitse schaterlach ooit aan de finish. Van Aert blijft gebrand achter.

Etappe 7: Remco Evenepoel wint de tijdrit en rijdt Primoz Roglic, Vingegaard en Pogacar op een halve minuut. Zo is heel België weer voor even gelukkig. Bilbao houdt net genoeg over om het geel nog even te dragen.

Etappe 8: Fabio Jakobsen bewijst dat hij weer meer wielrenner is dan sprinter in de heuvelrit naar Colombey. Hij beleeft zijn gloriedag, sprint naar de ritzege en heel het peloton vindt dat eigenlijk helemaal prima.

Etappe 9: De gravelrit naar Troyes levert een kopgroep op met Van der Poel, Matej Mohoric, Pogacar, Vingegaard en Van Aert. Mohoric probeert het keer op keer, maar strandt in het zicht van de haven. Van Aert wint in de sprint van Van der Poel. Om zo de MVDP-dominantie voor even de kop in te drukken. Helaas kunnen Evenepoel en Roglic niet mee. Pogi pakt het geel. Zo. Orde hersteld.

Op de rustdag vertelt Vingegaard ons dat hij zich goed voelt.

Week 2

Etappe 10: Philipsen is boos na zijn twee sprintnederlagen. Hij fietst de rest van de spurters op drie lengtes in Saint-Amand-Montrond. Er zijn waaiers. Pogacar en zijn lichtgewicht-klimmerstrein slaan een modderfiguur. Ze verliezen een minuut. Evenepoel en Roglic keren terug in het klassement. Vingegaard pakt het geel.

Etappe 11: Le Lioran brengt chaos. INEOS Grenadiers-kopmannen Pidcock, Carlos Rodriguez, Geraint Thomas en Egan Bernal rijden állemaal achter Laurens De Plus aan over de Puy Mary in de listige slotfase. De ‘grote vier’ kijken naar elkaar. Een rode slag in het klassement, waar Rodriguez het geel pakt. O ja, Louis Meintjes wint in alle hectiek de rit.

Etappe 12: Het peloton moet bijkomen van de meest chaotische rit in jaren. Meintjes krijgt de hele dag complimenten van alle renners. Het is warm en een kopgroep krijgt alle ruimte. Een sprint der vermoeide, stervende zwanen tussen Gianni Moscon, Magnus Cort en Mathieu Burgaudeau wordt verrassend gewonnen door eerstgenoemde. Nu mag Frankrijk hem niet meer uitfluiten.

Etappe 13: De saaiste rit van de Tour. Mensen vallen in slaap voor de buis. Tot iedereen in de laatste kilometer weer wakker wordt en ziet hoe Mark Cavendish de rest van de snelle mannen voorbij fietst in de sprint in de straten van Pau. Hij heeft zijn 35e zege te pakken. De Brit van Astana geeft er direct de brui aan en vertrekt zielsgelukkig naar The Isle of Man. Godzijdank hoeft hij Pla d’Adet en Plateau de Beilles niet meer op.

Etappe 14: Vergeet alle andere deelnemers. Vandaag draait om de herrijzenis van David Gaudu, die twee weken lang achter de feiten heeft aangefietst. Hij verslaat op Pla d’Adet Enric Mas vanuit de vroege vlucht, die ook twee weken achter de feiten heeft aangefietst. In Gaudu hebben de Fransen hun nieuwe Thibaut Pinot. Zij blij, kijkers blij. In het klassement gebeurt niets.

Etappe 15: Plateau de Beilles is voer voor Pogacar. Hij rond een demonstratie van UAE koelbloedig af. INEOS wordt weggevaagd, Roglic en Evenepoel verliezen ook veel tijd. Vingegaard verliest ook veel tijd, maar houdt de schade beperkt. Pogacar neemt het geel over van Rodriguez.

Op de rustdag vertelt Vingegaard ons dat hij zich nóg beter voelt dan een week geleden.

Week 3

Etappe 16: Philipsen is opnieuw boos. Groenewegen en Jakobsen zijn aan het einde van hun latijn en hebben niets in de melk te brokkelen: de tweede van Philipsen is een feit. De Belg moet het groen voorlopig echter nog steeds aan de Deen Mads Pedersen laten.

Etappe 17: Naar Superdévoluy ruiken de aanvallers hun kans. Waar de toppers het rustig aan doen, komen er vier Belgen voorop: Van Aert, Maxim Van Gils, Kobe Goossens en Stef Cras. Ze twijfelen en worden in de laatste kilometer voorbij gereden door Ben Healy, die op zijn achtste adem terugkeert en solo de rit wint. Erachter slaan de vier Belgen hun stuur kapot. Gelukkig gaat alleen Van Aert naar de Olympische Spelen.

Etappe 18: Er gaan tachtig avonturiers in de aanval, tachtig man blijven achter in het peloton. In Barcelonette wint Pedersen de sprint. De tachtig man uit het peloton hebben een heerlijke rondvaart door de bergen achter de rug en hebben zich vergaapt aan het natuurschoon. Alleen Philipsen had best vooraan willen zitten.

Etappe 19: Op de steile flanken van de Bonette gaat Vingegaard voor een ultieme poging, gepiloteerd door Matteo Jorgenson. De UAE-trein lijdt aan hoogteziekte en moet afhaken. Pogacar moet alleen achter de Deen aan. Vingegaard wint de rit op Isola 2000 en pakt nét niet het geel. Roglic en Evenepoel vechten om brons op drie minuten achterstand.

Etappe 20: De laatste bergrit baart een muis. De Couillole is natuurlijk ook maar een laffe klim, zeker na drie weken koers. Primoz Roglic wint het sprintje van de elitegroep. Heeft iedereen van de toppers een ritzege. Wel zo leuk, wel zo eerlijk.

Etappe 21: De dag waar iedereen op heeft gewacht. Pogacar verdedigt zijn voorsprong op Vingegaard succesvol. Hij vliegt nabij de betonnen regio Monaco-Nice, zijn thuisbasis, naar de ritzege. De Tour van 2024 is voor hem, hij pakt de felbegeerde en historische dubbel. Vingegaard werd net te laat goed genoeg om zijn eeuwige rivaal opnieuw te verslaan. Roglic houdt Evenepoel van het podium af.

Pogacar vertelt ons na afloop dat hij nu ook de Vuelta wil winnen.