Evenepoel countert Pogacar en begint jacht op tweede plaats Vingegaard, Carapaz heeft ein-de-lijk z'n ritzege

Richard Carapaz heeft de zeventiende etappe van de Tour de France op zijn naam geschreven. De klimmer van EF Education-EasyPost was de beste van een enorme ontsnapping, die pas na twee derde van de etappe tot stand kwam na een razend begin. In het peloton zagen we op de slotklim boeiende actie tussen de klassementsmannen, na een ziedende openingsfase. Tadej Pogacar demarreerde, terwijl later ook Remco Evenepoel versnelde.

De etappe van woensdag was er één die gemaakt was voor de vluchters, zo leek het. Dat was ook zo, met een beginfase waarin veel man in de vlucht konden geraken en een eindfase waarin explosieve klimmers, maar ook andere renners met een goede dag raad mee zouden weten. De Col Bayard, Col du Noyer en de slotklim naar Superdévoluy moesten dan voor het verschil zorgen. En ja... het peloton was het hier mee eens en nam het zeer letterlijk.

Raketstart die bijna 125 kilometer duurt in zware, maar razendsnelle etappe

Vanaf het begin heerste de stress in de groep, daar ook de wind weer op de kop stak in de beginfase. Er stond namelijk een behoorlijke zijwind, in kracht vier. De klassementsmannen waren alert, maar ook de vluchters wilden op dit moment wegkomen. Het gevolg: een snelle, nerveuze en selectieve fase. Aangezien iedereen deze Tour in vorm lijkt, kon niemand elkaar eraf rijden. Het gevolg daarvan was weer dat er wel groepjes wegkwamen, die telkens echter achterna werden gezeten door andere, hongerige renners.

Onder anderen Wout van Aert probeerde het en hij was een minuut of tien weg met onder anderen Oier Lazkano. Terwijl we langzaam stegen in hoogte, naar een meter of 800 vanaf zeeniveau in de eerste helft van de koers, werden zij ook alweer snel teruggepakt. Ondertussen stond de poort achteraan open: meerdere mannen raakten op achterstand en dit leidde tot drie opgaves: Alexey Lutsenko maakte een einde aan zijn lijdensweg, terwijl sprinters Fernando Gaviria en Sam Bennett het voortzetten van de Tour als zinloos zagen. Vooral de opgave van de Kazach was een kleine tranentrekker.

Uiteindelijk ontstond er op zo'n 70 kilometer van de finish dan toch een viertal vooraan: Romain Grégoire, Tiesj Benoot, Bob Jungels en Magnus Cort. Deze vier heren reden kop over kop in een fase waarin ook het peloton op hol sloeg, en behielden knap een voorsprong van ongeveer een minuut. Werkelijk waar iedereen wilde meezitten zo leek het, ook Pogacar en Jonas Vingegaard waren alert. Op een gegeven moment was de helft van het peloton er al af, maar zij kwamen terug richting de tussensprint.

Girmay laat groene benen spreken, groep van 47 renners gaat op avontuur als peloton loslaat

Bij de tussensprint ging het in het peloton nog slechts om de vijfde plaats, maar toch was dit een belangrijk moment voor de heren Biniam Girmay en Jasper Philipsen. Eerstgenoemde won de oplopende spurt, waardoor hij een belangrijk signaal afgaf in de strijd om het groen. Philipsen berustte in zijn stekkie achter de Eritreeër. Intussen leek het peloton wel klaar met aanvallen, en op 44 kilometer van de meet, zo snel ging het, was er dan tóch een groep die alsnog wegkwam.

In deze groep zaten maar liefst 47 (!) renners. Aan de voet van de Bayard waren ze samen en hadden ze drie minuten voor op het peloton. Meteen moesten er ook weer een man of vijftien af, zo zwaar was de etappe al geweest. Belangrijke mannen in deze groep? Geraint Thomas, Wout van Aert, Richard Carapaz, Laurens De Plus, Simon Yates en Guillaume Martin. Er was echter weinig samenwerking en dus besloten Martin en zijn landgenoot Valentin Madouas ervan tussen te gaan. Het peloton was totaal ingekakt en reed op 7 minuten.

Kwestie van timing op Noyer, waar Yates floreert en plafonneert 

De Bayard bracht weinig meer dan een uitputting en uitdunning, op de Noyer was dit, na de vallei-fase, anders. Martin en Madouas sloten aan bij de vier vooraan, terwijl Yates in één demarrage ook het gat dichtreed. Carapaz wilde ook wel mee en Stephen Williams koos verstandig zijn wiel. De vier man werden echter totaal te kijk gezet door Yates. De springveer van Jayco-AlUla poefte in één klap over de koplopers en ging solo. Hij kreeg Carapaz achter zich aan.

Yates leek even ver weg te rijden van de rest, maar de taaie Carapaz sloot even later toch aan. Williams had zich vergaloppeerd en moest afhaken. Rap hadden beide mannen veertig seconden op de achtervolgers. Een paar kilometer leken de mannen aan elkaar gewaagd, totdat Carapaz ervandoor ging. De Ecuadoraan van EF Education-EasyPost plaatste een vinnige versnelling en reed Yates op een meter of acht. Gaandeweg toonde hij meer en meer grinta en zo moest Yates langzaam gaan zitten.

Bloedstollend secondespel tussen Carapaz en Yates op colletje richting finish, aanvallen in top tien van peloton

De afdaling richting de slotklim op Superdévoluy, van een kleine vier kilometer aan iets minder dan zes procent, was listig en dus was het opletten voor Carapaz. Yates hield gelijke tred en hing op achttien seconden. In het peloton werd versneld door Giulio Ciccone, hij kreeg Derek Gee en Felix Gall mee. De moeilijkheid van de beginfase liet ook hier zijn sporen na. Matteo Jorgenson moest lossen, maar verder waren de slachtoffers niet heel voornaam.

Carapaz begon in leidende positie aan de laatste klim. Hij had zijn voorsprong in de afdaling iets uitgebouwd. Het peloton dunde door de versnellingen van de tweede helft van de top tien toch snel uit. Op de laatste klim stond de leider in de wedstrijd stijf van de adrenaline en hij brak Yates hiermee. De Brit zag zijn achterstand rap toenemen en koerste op een zeker moment op veertig seconden. Hij boekte op Superdévoluy zijn eerste ritzege in de Tour, pakte de befaamde trilogie aan ritzeges in iedere grote ronde en gaf zijn ploeg EF een geweldig cadeau.

Pogacar kan het niet laten en demarreert toch in slotfase, ook Evenepoel laat tanden zien

Op de laatste kilometers van de Noyer was het Pogacar die dan toch wilde versnellen. Hij kreeg Vingegaard en Evenepoel met zich mee, maar zij moesten snel afhaken. De Sloveense gele trui loste zijn twee rivalen, maar zij kwamen terug in de afdaling. Vingegaard had hierbij de hulp van Christophe Laporte, die in de vroege vlucht zat. Ze kwamen gedrieën onderaan de slotklim aan, waar Evenepoel brutaal wegreed. Vingegaard had geen antwoord, Pogacar bleef in het wiel van de Deen zitten.

Visma | Lease a Bike zette ook Wout van Aert en Tiesj Benoot nog op kop om Evenepoel terug te pakken. Dat mocht echter niet baten: de witte trui pakte tijd terug op Vingegaard! Dat was toch het verhaal van de dag. Pogacar kletste ook Vingegaard nog uit het wiel op het einde met een ferm sprintje. Tien seconden pakte Evenepoel op de gele trui, terwijl de kopman van Visma | Lease a Bike twaalf seconden verloor op de Belg.

Uitslag etappe 17 Tour de France 2024

Results powered by FirstCycling.com