Favorieten WK elite mannen 2021 | Kan Van der Poel opboksen tegen vele mannen in vorm?

Het slotstuk van het WK wielrennen in Vlaanderen staat op zondag gepland. De mannen gaan dan uitvechten wie de regenboogtrui een jaar mag dragen. In België vinden we natuurlijk een lekker parcours, waar het de hele dag op en neer en van links naar rechts zal gaan. In de Leiderstrui bespreekt het parcours, het weer en de favorieten voor de wereldtitel!

Parcours WK voor elite mannen 2021

Favorieten WK elite mannen 2021 | Kan Van der Poel opboksen tegen vele mannen in vorm?

De junioren reden louter een lus in Leuven, de beloften en de vrouwen elite deden twee circuits aan en de mannen krijgen alles op één bult. De start is net als bij de beloften mannen en de elite vrouwen in Antwerpen, alvorens we in rechte lijn naar Leuven rijden. Daar begint het feest, met het lokale circuit Leuven in totaal acht keer in het parcours. Het Flandrien circuit doen de heren twee keer. Dat komt in totaal op 268,3 kilometer, met 2.562 hoogtemeters. Net als in alle andere wedstrijden ligt de finishlijn op de Geldenaaksevest, vlak na de beklimming van de Sint Antoniusberg.

In totaal kennen we tien verschillende beklimmingen, die geen van allen langer zijn dan een kilometer. Dat speelt de klassiekerspecialisten in de kaart, helemaal omdat er geen klimmetje echt supersteil is. De opeenvolging van bulten zal echter wel voor een verdeling zorgen. In het Flandrien-circuit spreekt de Moskesstraat het meest tot de verbeelding met 500 meter aan 7,8 procent. In het Leuven-circuit zit de Wijnpers van 400 meter aan acht procent gemiddeld, meteen gevolgd door de Sint Antoniusberg van 200 meter aan zes procent.

Beklimmingen Flandrien-circuit

Smeysberg (0,7 km aan 5,9%)
Moskesstraat (0,5 km aan 7,8%)
Taymanstraat (0,5 km aan 5,4%)
Bekestraat (0,4 km aan 7,0%)
Veeweldestraat (0,4 km aan 5,3%)
Smeysberg (0,7 km aan 5,7%)

Beklimmingen Leuven-circuit

Keizersberg (0,5 km aan 5,2%)
Decouxlaan (1,0 km aan 2,5%)
Wijnpers (0,4 aan 8%)
Sint Antoniusberg (0,2 km aan 6,0%)

Weer WK voor elite mannen 2021

Het WK wielrennen in Vlaanderen mag over het weer niet klagen, ook niet op zondag. De heren starten om 10.25 uur en dan is het in Antwerpen al zo'n 19 graden. Die temperatuur stijgt rond Leuven in de middag naar zo'n 23 à 25 graden. De wind blaast in vergelijking met vorige dagen iets harder, maar is met windkracht toch niet noemenswaardig op dit parcours, waar het veelal draaien en keren zal zijn.

Favorieten WK voor elite mannen 2021

Wie kan er wereldkampioen wielrennen worden? In tegenstelling tot de junioren, beloften en vrouwen elite zijn er bij de heren zo dertig namen te noemen die serieuze kans maken in de juiste vorm. Laten we daarom beginnen met de topfavorieten, de heren waar toch het meest naar zal worden gekeken. Dan komen we als eerste uit bij Wout van Aert, de absolute kopman van België. Iedereen rijdt daar in dienst van Wout, wat mooi overzichtelijk is. Met vier ritzeges en de eindzege in de Tour of Britain toonde Van Aert al wonderbenen, wat nog eens bevestigd werd met zilver in de WK-tijdrit. De man van Jumbo-Visma krijgt een ijzersterke ploeg mee en als hij van pech bespaard blijft, gaat hij toch op zeker finale rijden. Gelukje voor hem: hij kan op meerdere manieren winnen; in de sprint, solo of in een klein groepje.

Dat geldt in principe ook voor de twee anderen van 'De Grote Drie' die het voorjaar kleur gaven. Achter de namen van Mathieu van der Poel en Julian Alaphilippe staan desondanks vraagtekens. Ze zijn allebei kopman bij respectievelijk Nederland en Frankrijk, maar zijn ze in topvorm? Van der Poel komt terug van een slepende rugblessure en won meteen de Antwerp Port Epic. Hij heeft echter pas drie koersdagen in de benen. Alaphilippe stond er prima bij in de Tour of Britain, waar hij derde werd en in zes van de acht etappes top tien reed. Winnen deed hij echter nog niet. Ook bij Van der Poel en Alaphilippe lijken de signalen wel op groen te staan om finale te rijden. En als ze daar zijn, is winst nooit ver...

De grote concurrentie voor deze drie grote namen zit zonder twijfel in de Deense selectie. De Denen hebben op papier minstens vier renners staan die kunnen winnen én beschikken over hoogvorm. Magnus Cort Nielsen reed de stenen uit de straat in de Vuelta a España, met maar liefst drie ritzeges! Kasper Asgreen is de verrassing van het voorjaar en ook hij lijkt er op tijd te staan. Zijn vierde plaats in de tijdrit beloofde al veel goeds. Mads Pedersen is de wereldkampioen van 2019 en op papier de sterkste sprinter bij Denemarken. Hij sloeg na een pech-Tour aan het winnen in de Ronde van Denemarken en Ronde van Noorwegen. Bij de favorieten voegde recent Michael Valgren zich, door twee dagen op rij te winnen in de Giro della Toscana en de Coppa Sabatini. Sprint, kopgroep, solo; Denemarken is van alle markten thuis. Zelf beloofden ze al chaos.

Meer sterke blokken? Zeker! Groot-Brittannië komt met een jonge, maar uiterst sterke selectie naar België. Ethan Hayter is in bloedvorm en maakte het Van Aert serieus lastig in de Tour of Britain. Hij kan een sprintje winnen. Dat kan ook gezegd worden van Tom Pidcock, al is bij de man van INEOS de vraag hoe goed hij is. Hij groeide in de Vuelta a España, maar liet zich sindsdien nergens meer zien. Pidcock staat er op kampioenschappen echter altijd. Dat geldt ook voor Maximilian Schachmann, die net als Pidcock een sobere Vuelta reed. Hij stapte zelfs eerder af, om klaar te zijn voor het WK. Als het niet voor hem is, kan Duitsland ook mikken op Nils Politt voor de aanval, in de wetenschap dat een Pascal Ackermann in dit veld een eventueel sprintje toch niet zal halen?

Door naar Italië, ook al een ploeg waar op meerdere paarden gewed kan worden. In principe lijkt Sonny Colbrelli toch de man om op te letten. Hij won de Benelux Tour door goed te klimmen en te sprinten, hij werd Europees kampioen in eigen land en voegde daar nog winst bij in de Memorial Marco Pantani. De vorm is zodoende uitstekend. Mocht Colbrelli iets tegenkomen, dan kan Italië nog switchen naar Matteo Trentin. Die fietste zich via de Vuelta in vorm voor het WK, waar een parcours voor hem ligt. Meestal komt hij wel iemand tegen die sterker is, maar winst in de Trofeo Matteotti deed het vertrouwen ongetwijfeld goed. Met Giacomo Nizzolo heeft Italië een sprinter mee, mocht het zover komen. We kijken echter ook naar een kampioenschapsrenner zoals Gianni Moscon.

Op papier zien we nog één grootmacht en dat is Slovenië. Tadej Pogacar en Primoz Roglic zijn natuurlijk blikvangers, maar heel veel koersten zij nog niet na hun eindzeges in de Tour en de Vuelta. Roglic reed zelfs helemaal geen wedstrijd meer. Eigenlijk is Matej Mohoric op papier de belangrijkste klant. Hij reed een sterke Tour de France, met twee ritzeges. Vervolgens pakte hij uit met ritwinst in de Benelux Tour, waar hij tweede werd. Hem op één en Pogacar en Roglic met hun kwaliteiten in de luwte, dat is één en al gevaar. Na Slovenië zien we nog wel twee sterke ploegen, maar zonder echte uitschieter. Australië zal hopen op Michael Matthews, maar heeft die nog wat in de tank na een Tour de France én Vuelta a España? Colombia heeft een heerlijk rijtje renners, maar geen van allen is echt gespecialiseerd in het Vlaamse werk. Sergio Higuita komt nog het meest in de buurt, met natuurlijk Fernando Gaviria al interessante klant voor een sprint.

Renners die het iets minder van hun ploeg moeten hebben, zijn er ook in overvloed. Zij moeten hopen op het juiste groepje en natuurlijk de juiste benen. Quinn Simmons is een specialist in het Vlaamse werk en kan namens Amerika misschien wel stunten. Bij Kazachstan doet ene Alexey Lutsenko mee, Alexander Kristoff is de sterke beer bij Noorwegen en bij Portugal hoopt men stiekem op João Almeida, die echter nog weinig ervaring heeft in Belgische koersen. Hij weet sinds enkele maanden echter wel wat winnen is. Hij won de Ronde van Polen met twee ritzeges en knalde vervolgens door met rit- en eindwinst in de Ronde van Luxemburg.

Net als Almeida krijgt ook Michael Kwiatkowski best wat ploegmaats mee, maar of ze in de finale nog omringd zijn, valt te bezien. Een uitstekende Kwiatkowski kan echter overal winnen, ook zonder steun. Dat geldt natuurlijk ook voor Peter Sagan bij Slowakije, net als Kwiatkowski toch zeker geen topfavoriet op papier. We hebben het hier echter wel over twee oud-wereldkampioenen. Afsluiten willen we met wat outsiders die nog niet voorbij kwamen. Marc Hirschi kende veel tegenslag in de Tour, maar lijkt er te staan na ritwinst in de Ronde van Luxemburg. En natuurlijk hebben landen zoals België en Frankrijk wel een plan B, mocht het met hun kopmannen niet lukken. Remco Evenepoel en Florian Sénéchal zullen klaarstaan als het nodig is.