'Focaccia' Evenepoel op de praatstoel na WK: 'Mijn juichen? Dat was een afspraak met Mathieu en Freddy'

Remco Evenepoel = history maker. De Belg van Soudal Quick-Step trok zondag op indrukwekkende wijze het laken naar zich toe op het WK tijdrijden in Zürich. Na afloop zat de tweevoudig wereldkampioen meer dan op de praatstoel, in het congrescentrum in de Zwitserse stad met uitzicht op het zo kenmerkende meer. 'Hoe ik mij voelde tussen Ganna en Affini? Een focaccia', plukken we een van de uitspraken uit het repertoire van Remco.

Alles wees erop dat Evenepoel de tijdrit zou gaan winnen, maar even voor de start was daar plots een stressmomentje. De ketting van de Belg vloog er net voor de start af, waardoor hij een stressvolle minuut kende. Uiteindelijk werd (bijna) alles op tijd gefixt, want vermoedelijk door het euvel werkte de powermeter niet. Maar op gevoel kan het ook, zo bewees Evenepoel.

Lees verder onder de video!

Dit zei Remco Evenepoel na afloop WK tijdrijden

Hoe heb je jezelf gepacet zonder powermeter, want dat is geen al te makkelijke opgave?

'Dat is niet pacen, maar meer de cadans en de pijn in de benen voelen. Jezelf er doorheen werken. De klim had ik sneller kunnen doen, ik kon daar niet echt doorduwen. Zonder mijn vermogens te weten, was dat vrij lastig. Het was jammer, maar uiteindelijk kon ik mijn voordeel behouden en de trui behalen. Al had ik het in de laatste vijf kilometer nog vrij lastig, dus het was een speciale rit.'

Wat was precies het probleem?

'Ik weet het niet. Er staan vaak veel cameraploegen rond de start, dus het gebeurt al eens vaker dat het signaal van de powermeter dan wegvalt. Dit is al de tweede of derde keer, dit jaar. Wellicht had het wat te doen met de kettingproblemen, dat daar iets geforceerd is. De afgelopen dagen werkte het steeds goed, maar nu ging er dus iets verkeerd.'

Wat ging er op dat moment door je heen?

'Toch wel een beetje. Ik was wel wat ongerust, omdat ik natuurlijk bijna moest vertrekken. Daar had ik wel wat stress. Ze kwamen al met mijn reservefiets, maar uiteindelijk kregen we de ketting er toch wel weer op en hadden we nog wat secondes over.

Als er één ding is wat mijn vrouw Oumi me door de jaren heen heeft geleerd, is het dat ik alleen controle heb over wat ik controleren. En dat was nu niet het geval, dus ik focuste mij op de rit die ik voor mij had. Maar natuurlijk wil je je liever écht kunnen focussen, dat was nu niet echt het geval. Dat ik niets op mijn Garmin zag, was ook een kleine ramp. Laten we zeggen dat het een goede test was, waarvoor ik niet ben gefaald.'

Heb je de afgelopen maanden twijfels gehad?

'Net voor de Tour of Britain wel, eigenlijk. Ik kon geen intensieve trainingen aan, dus ik had wel wat zorgen of ik op tijd in vorm zou zijn. Daarom skipten we het EK ook, wat uiteindelijk een goede beslissing was. De afgelopen dagen kon ik echt weer vertrouwen opbouwen, wat ook nodig was. Ik had het geloof dat het goed ging aflopen.'

Hoe hoog schat je deze zege in, na alle tijdritzeges die je al behaald hebt?

'De tijdritzege in de Tour en die van de Olympische Spelen staan er nog wel wat boven. Ik denk dat ik een stuk sneller had kunnen gaan, als alles op orde was. Ik wil niet arrogant klinken, maar ik voelde mij goed en het pacing plan had me nog twintig secondes voordeel op kunnen leveren.'

Je stond uiteindelijk op het podium tussen Filippo Ganna en Edoardo Affini, twee Italiaanse reuzen. Hoe was dat?

'Ik voelde me een beetje focaccia. Twee grote stukken brood en ik als de mozzarella. (brengt de zaal aan het lachen)

Ze hebben het heel goed gedaan. Filippo heeft nog maar eens getoond dat je hem nooit af mag schrijven. Ik zag al wat foto's van hem gedurende de week, waarop het me al opviel dat hij heel scherp stond. Hij trainde in lange broek, dat is altijd een goed teken. Hij is een klasse tijdrijder en dat zag je wel. Maar het is maar goed dat ik op het hoogste treetje stond, want anders zou ik niet op de foto passen.'

Lees verder onder de video!

Je ziet niet vaak renners juichend over de meet komen in een tijdrit. Waarom koos je daarvoor?

'Eigenlijk was het iets wat ik met Mathieu van der Poel en Freddy Ovett besproken had in Spanje. Ik wilde een celebration move doen, maar de fiets begon te schudden en ik moest mijn stuur weer vasthouden. Maar het was dus iets wat ik afgesproken had met mijn trainingsmaten in Spanje. Ik zag dat mijn tijd nog in het groen stond, dus ik wist dat ik zou gaan winnen. Met mijn gouden fiets en gouden helm het WK winnen, was iets speciaal. En daar wilde ik van genieten.'