Gaat gravelhype ten koste van het veldrijden? 'Veldrijden zal almaar meer gemarginaliseerd worden'

Het gravelbiken is de laatste jaren aan een flinke opmars bezig. Zo zijn er inmiddels EK's en WK's en talloze andere wedstrijden, waarin zowel profs als amateurs hun hart op kunnen halen. Ex-renner en intussen fervent gravelbiker Jan Bakelants verklaart - in gesprek met in De Wereld Vandaag op Radio 1 - de aantrekkingskracht van het fietsen over gravelpaden.

Wie een blik werpt op de deelnemerslijst van het WK gravel in Leuven (5 en 6 oktober) komt een rits bekende namen tegen. Zo doen bij de dames onder meer Puck Pieterse, Marianne Vos, kersvers wereldkampioene Lotte Kopecky en olympisch mountainbike Pauline Ferrand-Prévot mee, en dat is nog maar een kleine greep uit de bekende namen. Bij de mannen is alleskunner Mathieu van der Poel de absolute blikvanger. Opmerkelijk is dat een bondscoach ook gewoon kan deelnemen. Zo staat de Nederlandse gravelbondscoach Laurens ten Dam ook op de lijst.

Voormalig coureur Bakelants heeft het gravelen na zijn wegcarrière helemaal ontdekt. 'Het spreekt heel wat profs aan omdat het net genoeg afstaat van wat ze elke dag doen. Het is een vorm van wielrennen om je plezier in terug te vinden', verklaart hij waarom zoveel wegrenners er verslingerd aan raken, waaronder veel ex-profs. 'Toen ik zelf stopte als profrenner, merkte ik dat ik nog heel graag fietste. Maar ik was wel uitgekeken op de wegen waarop ik altijd getraind had. Vroeg of laat wordt dat toch een sleur, zeker in België waar de wegen niet zo heel spannend zijn. Maar gravelbiken geeft een heel nieuwe invalshoek aan je passie', aldus Bakelants.

Lees verder onder de foto.

De heilige graal van het gravelbiken is de Unbound Gravel, een loodzware wedstrijd in de Verenigde Staten. Bakelants zijn hart ging er harder van kloppen. 'Dat smaakte echt naar meer. Ik heb daar gezien dat het een hele beweging is. Gravelbiken is overgewaaid uit de VS en ik denk dat het de komende jaren het wielrennen nog verder op zijn kop zal zetten.' Bakelants maakt ook de vergelijking met padel, een racketsport die het tennis behoorlijk aan het verdringen is. 'Gravelbiken wordt wel eens het padel van de wielersport genoemd en ik denk dat die vergelijking wel klopt. Het staat synoniem voor onthaasten, voor reconnectie met de natuur.'

Bakelants denkt dat het veldrijden de dupe zal worden van de groeiende populariteit van gravelbiken. 'Mijn inschatting is dat we naar een toekomst zullen gaan waarin veldrijden almaar meer gemarginaliseerd wordt. In Vlaanderen, waar we leven voor de cross, zullen er nog wel veldritten zijn. Maar in de toekomst zal er steeds meer een omslag richting gravelbiken komen.' Bakelants noemt het gravelfietsen 'het kruispunt waar alle disciplines samenkomen.' Dat verklaart volgens hem ook het bonte gezelschap aan deelnemers. 'Dat zie je ook aan de startlijsten van het WK. Je hebt toprenners als Van der Poel of Merlier, veldrijders als Iserbyt of Soete, ex-renners zoals ik en ook marathon-mountainbikers. Alles komt samen. En er zullen er nog heel veel volgen', besluit hij resoluut.