Gesink voelde zich niet gedwongen om wielerafscheid te nemen: 'Het is niet zo dat er een belletje rinkelde'

Robert Gesink begon vorige week aan zijn achttiende en allerlaatste seizoen als profwielrenner. De intussen 37-jarige Nederlander gaf al een tijdje geleden aan dat hij op het einde van het seizoen 2024 de koers vaarwel zou zeggen en blikt bij De Telegraaf vooruit naar wat komen gaat.

Gesink staat nog altijd achter die beslissing om zijn afscheid nog één seizoen te rekken. 'Het is niet zo dat er een belletje afgaat, maar je wilt ook niet te lang doorgaan. Je komt op een punt dat je misschien wel minder liefhebber wordt van het koersen, maar meer van het fietsen op zich. Dan slaat de balans de andere kant op. Op een bepaald moment merk je dat. Als je bijvoorbeeld weer op het vliegveld loopt om naar een volgende koers af te reizen, terwijl je familie op vakantie gaat. Ik wil vooral meer thuis zijn, meer vrijheid en een andere manier van het fietsen beleven. Mijn leven zal niet zonder fiets zijn, want dat is iets waar ik veel plezier in heb.'

Gesink fungeert binnen Visma | Lease a Bike in een totaal andere rol dan pakweg vijftien jaar geleden. Daar waar hij zelf de klassementsman was in de Tour de France en alles in dienst van hem werd gedaan, stelt Gesink zich nu resoluut ter beschikking van Jonas Vingegaard, Wout van Aert en Sepp Kuss. 'De stress die bij die verantwoordelijkheid als klassementsman hoort, was niet altijd even leuk. Al is er ook stress wanneer je in de Ronde van Spanje in dienst rijdt van drie kopmannen. Misschien op een andere manier, maar dan moet je het ook niet verkloten. Je ziet overigens wel een nieuwe generatie renners die er op een andere manier mee lijkt om te gaan. Ik merk het bij ons in de ploeg bij Jonas Vingegaard en ook Wout van Aert. Kijk ook naar Tadej Pogacar. Die is aan het genieten, soms aan het spelen lijkt het wel. Dat is mooi om te zien.'

Gesink is het meest trots op zijn doorzettingsvermogen

Gesink kende heel wat fijne momenten bij de Nederlandse ploeg: ritwinst in de Vuelta van 2016, de GP Montréal of Québec of toch zijn vele toptienplaatsen in de grote rondes? Nee, op één specifiek moment wil hij liever niet ingaan. 'Er zijn zoveel mooie momenten die op hun eigen manier speciaal zijn. Overwinningen met de ploeg, maar ook zeges die ik zelf heb behaald. Het mooie leven dat je als profwielrenner hebt. Er zijn veel dingen waar ik trots op ben, zoals mijn doorzettingsvermogen. Ik ben elke keer weer op het hoogste niveau teruggekeerd als het tegenzat.'

Net als iedere renner kende Gesink ook heel veel tegenslag: hartritmestoornissen en vele, vele breuken. 'Maar iedereen maakt dingen mee in zijn leven. Van mij is dat maximaal belicht en van anderen misschien minder. Er is geen ellende-schaal van 1 tot 10. Als je je knie stoot en je kunt niet van start gaan in een koers waar je keihard voor gewerkt hebt, is dat ook ellendig. Of een corona-besmetting, waardoor je lange tijd niet kunt koersen en misschien daardoor geen contract meer krijgt. Iedereen heeft zo zijn verhalen en het ene is wat spectaculairder dan het andere.'