Girmay voelt onvoorwaardelijke steun: 'Racistische incidenten in andere sporten, wielersport tegenovergestelde'

Het was een seizoen om niet snel te vergeten voor Biniam Girmay, die niet alleen drie etappes in de Tour de France won, maar ook de puntentrui veroverde. Nadat hij in 2022 in Gent-Wevelgem de eerste Afrikaan werd die een kasseienklassieker op zijn naam schreef, schreef hij dit jaar geschiedenis door als eerste zwarte Afrikaan een etappe te winnen in de Tour. Het zijn historische overwinningen, die ook de Eritreeër trots maken.

De renner van Intermarché–Wanty kijkt terug op een fantastisch jaar. 'Vooral een geweldige zomer, een geweldige Tour de France met veel succes en mooie herinneringen', vertelde hij aan Marca in Japan, tijdens het Criterium van Saitama, waar hij op 'indrukwekkende wijze' de sprint won van Primož Roglič. Girmay reflecteert verder op zijn Tour: 'Het is moeilijk te bevatten. Maar ik zou niet zeggen dat dit het beste moment van mijn leven is, want dat was toen mijn dochter werd geboren. Maar daarna, ja, op sportief gebied zijn dit zeker de mooiste overwinningen.'

Op 24-jarige leeftijd heeft Girmay inmiddels zijn zestiende overwinning behaald, maar bovenal heeft hij dus geschiedenis geschreven met zijn Touroverwinningen. Zijn prestaties hebben hem tot een rolmodel gemaakt voor zijn land, al blijft hij bescheiden. 'Ik weet niet of ik een rolmodel ben voor de jeugd, maar ik denk wel dat het goed is om iemand uit je land te hebben die wint op belangrijke plekken. Het kan als inspiratie dienen.'

Girmay’s populariteit is enorm, dat blijkt wel uit de enthousiaste fans die hem overal volgen. 'De fans in mijn land zijn erg gepassioneerd. Wielrennen is ontzettend populair in Eritrea.' Toch is het soms een uitdaging voor de spurter om van zijn rust te genieten. 'Ik hou van een rustig leven, maar dat is moeilijk als je zoveel fans hebt', geeft hij toe. Zo heeft hij wel eens een ander tenue aangetrokken om maar niet te veel op te vallen tijdens een training. 'Ik vind het geweldig dat ze me steunen, maar het is ook lastig. Deze sport vraagt veel rust. Je moet trainen, rusten en je aan strikte programma's houden. Maar ik begrijp ook dat mensen zo blij zijn en dat ze mij willen ontmoeten.'

Tekst gaat door onder de foto

Girmay blijft met beide benen op de grond staan

In gesprek met Velo ging Girmay nog een beetje dieper in op de materie. Want hoewel hij een grote ster is, houdt hij beide benen liever op de grond. 'Ik ben een orthodoxe Christen, we zijn heel religieus. Mijn dochter, mijn familie... Ik doe dit niet alleen voor mezelf, het succes is ook voor de mensen die achter mij staan en die mij pushen om mijn doelen te bereiken. Ik heb geluk met een mooie familie, mijn vrouw doet alles voor mij. Zo kan ik genieten van mijn sport, waarvoor ik altijd honderd procent geef. Training, voeding, herstel... Als ik alles voor de volle honderd procent doe, dan betaalt het zich op een dag uit.'

Wat heet: Girmay wordt op handen gedragen, eigenlijk door de hele wielersport. Geen kwaad woord, geen racisme, geen onderdrukking... 'Ik ben altijd goed behandeld, waar ik ook was, hoewel we zulke incidenten in andere sporten wel hebben gezien. In het wielrennen is het juist het tegenovergestelde.' En dat is bijzonder positief. Voor de toekomst hoopt Girmay op meer Afrikaanse topwielrenners in het peloton. 'Ik weet niet of het snel zal gebeuren, maar laten we hopen van wel.'

Voor zijn eigen toekomst zijn zijn doelen helder: 'Ik wil meer etappes winnen in de Tour, maar er valt ook nog een hoop te verbeteren. Diverse wedstrijden rijden, heeft mij geholpen om kleine details bij elkaar te brengen. Ik wil verbeteren in de voorjaarsklassiekers, daar werk ik hard aan. Sanremo, Vlaanderen, Roubaix... Hopelijk haal ik dan op een dag ook daar mijn grote doel.'