Dit is de pagina over Biniam Girmay, een coureur die in 2022 geschiedenis heeft geschreven door als eerste donkere Afrikaan een klassieker te winnen. Er wordt mondiaal door supporters gehoopt dat hij het gat tussen Afrika en Europa kan verkleinen in de wielrennerij. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws over Girmay en houdt tevens zijn biografie bij.
Wie goed had opgelet in 2018, had de opkomst van het Eritrese talent al kunnen zien aankomen. In de prestigieuze juniorenkoers Aubel-Thimister-Stavelot vocht hij namelijk een flink duel uit met Remco Evenepoel in de eerste etappe. In het algemeen klassement moest hij echter zijn meerdere erkennen in de Belg. Het was de eerste keer dat het fanatieke wielerpubliek zijn naam zag op een uitslagenformulier van een grote koers, al was het maar bij de junioren.
Als eerstejaars belofte maakt hij in 2019 al meteen indruk. In de Tropicale Amissa Bongo, een meerdaagse in Gabon, wint hij meteen een etappe. Mannen als André Greipel. Andrea Vendrame en Niccolò Bonifazio gaf hij daar het nakijken, waarna NIPPO DELKO One Provence hem een contract aanbiedt voor 2020 en daarna. De Franse ProContinentale équipe had een goudhaantje in handen. Want het jaar erna steekt hij zijn neus voor het eerst aan het venster in Europa. Hij wordt tweede in de Tour du Doubs, voor onder anderen Aurélien Paret-Peintre en Romain Hardy en wordt vierde in de Giro della Toscana, achter enkel Fernando Gaviria, Robert Stannard en Ethan Hayter.
In 2021 gooit hij serieus hoge ogen door de Grand Prix Besançon Doubs te winnen, tweede te worden in de Tour du Doubs, een paar keer top vijf te rijden bij 1.HC of 1.1 klassiekers, maar vooral door tweede te worden op het WK voor beloften. De Eritreeër kwam in Vlaanderen erg goed mee tussen de crème de la crème van het mondiale beloftenpeloton en moest enkel Filippo Baroncini voor zich laten. Olav Kooij werd er derde. Achter de schermen speelde er in 2021 heel veel wat betreft de ploeg waarvoor hij uitkwam.
De Delkoploeg, die hem naar Europa haalde, hield op te bestaan. Eind mei 2021 verliet hij die ploeg en in augustus van dat jaar werd hij opgepikt door Intermarché-Wanty-Gobert. Een meesterzet. In Spanje won hij in januari 2022 meteen al de Trofeo Alcúdia, en dat bleek slechts het begin te zijn van een geweldig seizoen. Op straffe wijze knalde hij naar de vijfde plaats in E3-Harelbeke. Hij zou twee dagen later een Franse semiklassieker rijden, La Roue Tourangelle, maar de ploeg heeft hem toch maar opgesteld in Gent-Wevelgem.
Dat bleek een geweldige keuze te zijn. Na de laatste passage van de Kemmelberg reed er een groepje van vier man weg uit het uitgedunde peloton. Jasper Stuyven (Trek), Dries van Gestel (Total), Christophe Laporte (Jumbo-Visma) en Girmay zaten in die groep. Laporte had als sprinter zijn strepen verdiend en werd als grote kanshebber gezien, Girmay slechts als outsider. De Eritreeër verraste de Fransman door al vroeg aan te gaan in de spurt, met nog 250 meter voor de wielen. Laporte zet aan, maar de man uit Afrika had al een gat geslagen en is zelf ook zeker niet traag. Wat ze achter hem ook probeerden, ze konden hem niet meer remonteren. Girmay won Gent-Wevelgem.
Na zijn zege in Gent-Wevelgem, ging de coureur terug naar zijn thuisland. Daar vierde hij zijn 22e verjaardag, en kon hij zich op hoogte voorbereiden op zijn eerste grote ronde: de Giro d'Italia. In de openingsetappe verloor hij een fraai duel met Mathieu van der Poel, waardoor hij de roze leiderstrui net miste, maar later in die ronde was het wel raak.
Tekst gaat verder onder de foto.
Na verschillende ereplaatsen kon hij in de tiende etappe van de Italiaanse grote ronde opnieuw een duel uitvechten met Van der Poel. In een straffe sprint, die licht omhoog liep na een heuvelachtige finale, probeerde de Nederlander langszij te komen. Hij kwam met zijn voorwiel naast de achterbrug van Girmay, kwam zelfs tot zijn kuit. Toen stagneerde de opmars. Hij zakte wat terug en verloor grip op de sprint. Het besefmoment was daar: die jonge knaap uit Eritrea gaat hier de sprint winnen. En of hij dat deed! Want waar Van der Poel stopte, knalde Girmay door. Met flinke trappen knalde hij naar de zege. Een duimpje van Van der Poel zei meer dan alles wat hij in een interview kon melden. Deze jongen is goedgekeurd door de grootmeester zelf.
Het enige minpuntje was het welbekende kurkincident. Op het podium knalde de kurk van de champagnefles vol in het oog van Girmay. Hij kon niet verder in de ronde, maar het bracht zijn carrière niet in gevaar. In september werd hij nog derde in de GP Québec.
Girmay mikte in 2023 een treetje hoger: de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Tour de France werden de drie hoofddoelen. De intussen 23-jarige Eritreër startte alvast veelbelovend met dichte ereplaatsen op Mallorca en met de openingsetappe in de Ronde van Valencia had hij ook al snel zijn eerste zege van het seizoen beet. In de Tirreno-Adriatico mengde hij zich tussen de topspurters Jasper Philipsen en Fabio Jakobsen, maar vanaf dan ging het bergaf. De sprinter van Intermarché-Circus-Wanty finishte in de achtergrond van Milaan-Sanremo en Gent-Wevelgem, gaf op in de E3 Saxo Classic en de Ronde (na een zware val) en liet ook de Hel van het Noorden links liggen.
Twee maanden later vertoonde Girmay beterschap met een vierde plek in de Brussels Cycling Classic en ook met spurtzege tegen Wout van Aert in de Ronde van Zwitserland toonde hij dat hij klaar was voor de Tour. Net als het voorjaar draaide die jammer genoeg op een sisser uit. Girmay kwam er op twee ritten na amper aan te pas in de Ronde van Frankrijk. Voor het WK liet hij verstek gaan omwille van problemen met het visum. Tot en met 2026 ligt hij vast bij Intermarché-Wanty-Gobert, In de Leiderstrui zal zijn biografie in dit artikel bijhouden.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties