Zondag staat in Zürich het WK tijdrijden 2024 op het programma. De mannen moeten 46,1 kilometer in de wijde omgeving van de Zwitserse stad afwerken, voor de vrouwen is een afstand van 29,9 kilometer geprogrammeerd. De slotfase van beide beproevingen komt overeen en de dames en heren die we in Zürich spraken zijn het over een ding eens: de afdaling over de Schwabachstrasse richting het Meer van Zürich had niet gehoeven.
Zowel de mannen als vrouwen komen - met nog dertien kilometer voor de boeg - vanuit het uitzichtpunt bij Meilen bij een steile afdaling terecht. Daar gaat het bijna één kilometer lang aan tien procent omlaag, vies naar beneden. Niet in een rechte lijn en ook niet al te bochtig, maar juist met chicanes die je niet goed in kunt schatten. Schansspringer Primoz Roglic zal er zijn voordeel mee kunnen doen ;)
Vanuit die dolle afzink pakken de deelnemers het op de Seestrasse weer op, om vanuit daar het Meer van Zürich te volgen tot aan de finish op het Sechseläutenplatz. Voor iedereen is het te hopen dat ze het alleszins zonder valpartijen tot aan daar halen, zo maken we op uit de woorden van de Nederlanders Daan Hoole, Ellen van Dijk en Demi Vollering en de in Nederland woonachtige Italiaan Edoardo Affini.
Bekijk hieronder de afdaling op Google Maps!
Daan Hoole - Nederland
'Er zitten verschillende elementen in het parcours. Het begint met een heel snel stuk op mooi asfalt, wat niet al te technisch is. Vervolgens krijgen we wat heuveltjes. Die zijn niet heel steil, maar je voelt ze wel. Je moet daar echt wel wat overhouden, want op dat stuk langs het water moet je nog zo hard mogelijk kunnen rijden. Het is dus een moeilijke tijdrit qua ritme, want dat stuk is nog twaalf kilometer.
Het zwaartepunt ligt in het midden. Op het begin draait het om de aerodynamica, want daarna moet je op de klimmetjes nog wat extra hebben. In het technische gedeelte moet je opletten en goede bochten nemen, want in de afdaling moet je echt wel je handen goed aan het stuur houden. Die afdaling is in principe alleen maar rechtdoor, maar er zitten heel veel hobbels in. Daar ga je wel tachtig of negentig kilometer per uur, dus dan moet je je handen wel goed aan het stuur houden.'
Edoardo Affini - Italië
'Het is een zwaar parcours, wat natuurlijk anders is dan in Hasselt (waar Affini vorige week Europees kampioen werd, red.). Maar ik sta aan de start, nadat ik drie dagen in Drenthe thuis ben geweest, dus alles is mogelijk. Ik ben geen favoriet, maar ik ga mijn best doen en dan zien we het wel. Het is een lange tijdrit, wat goed is voor een WK, en ik denk dat het middelste stuk het lastigst is. Je moet je energie daar gebruiken, maar je moet ook niet te snel gaan.
Die afdaling naar het meer is naar mijn mening te gevaarlijk. Het is geen goed asfalt en ik denk het mogelijk moet zijn om een andere weg te pakken. Ze hebben hier in Zwitserland zoveel mooie wegen, maar goed: dit is het parcours en daar moeten we het mee doen. Je moet niet te veel risico nemen, want daar ga je de tijdrit niet winnen of verliezen.'
Demi Vollering - Nederland
'Het is een mooi parcours, met die klim erin. Die afdaling is wel gevaarlijk en ik hoop dat iedereen op de fiets kan blijven zitten. Maar al bij al ligt het me goed, het draait minder om de aerodynamica en is het meer rammen, wat mij goed ligt. Als alles op zijn plek valt, denk ik dat ik wereldkampioen kan worden. De motivatie is groot, nadat ik er enkele keren net naast heb gezeten. Ik ben heel erg hongerig.
Het gevoel om voor revanche te gaan is groot, dus dat zorgt alleen maar voor meer vuur in het buikje. Na de Tour is de knop snel omgegaan. Ik heb genoten van enkele dagen zonder fiets met mijn vrienden en familie, maar daarna heb ik de knop om kunnen zetten. Ik droom wel een beetje van de WK-overwinning en denk ook wel dat het mogelijk is. Ik maak nog altijd veel progressie met het tijdrijden.'
Ellen van Dijk - Nederland
'Het is een ingewikkeld parcours. Het heeft van alles. Eigenlijk is het een heel mooi parcours, ondanks dat het niet op mijn lijf is geschreven. Het begin is vlak, maar daarna wordt het meer op en neer. Daar zitten pittige klimmetjes in en is het ook pittig naar beneden. Het heeft heel veel te maken met pacing. Daar hebben we computermodellen voor, maar die houdt ook niet alles in ogenschouw. In theorie kun je een bepaald vermogen leveren, maar in praktijk moet je ook ademhalen. Daar moet je dus je eigen theorie en sausje over gooien.
Die afdaling is heel snel voorbij, dus echt herstel pak je daar ook niet. Die steile afdaling is echt heel eng, je gaat daar heel hard. Het is bijna rechtdoor, dus op zich hoef je niet heel hard te remmen. Maar je ziet bijna niet waar je heengaat. Er zijn rensters die durven om niet te remmen, maar ik durf dat niet. Uiteindelijk ga je daar ook niet zó veel mee winnen, dus dan pak ik die afdaling maar liever iets zekerder.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties