Jonas Vingegaard ging met een voorsprong van dik drie minuten de tijdrit in, in etappe 20 van de Tour de France. Het weerhield de Deen er niet van om vol te gaan voor de dagzege, totdat hij in de absolute slotfase langs de berm scheerde en inzag dat er nog een gele trui naar Parijs te brengen was.
Vingegaard reed zonder twijfel één van de beste tijdritten uit zijn leven. Nadat ploeggenoot Wout van Aert veruit de snelste tijd had gezet, dook Vingegaard er bij het eerste, tweede en derde tussenpunt doodleuk onder. De gele truidrager nam de bochten strak, zette op het vlakke vol aan en liet in niets merken dat hij met de rem erop reed.
Ook in de lastige finale van de tijdrit ging Vingegaard vol gas, totdat het hart bij heel Jumbo-Visma in de keel zat in een afdaling richting de slotklim. De klassementsleider nam een bocht veel te wijd, kwam nog wijder uit en scheerde langs de berm en de daaraan grenzende rotspartij. Het achterwiel pikte nog wat zand op, maar Vingegaard redde het vege lijf.
Hart in de keel bij Jumbo-Visma
Mede door deze fout verloor Vingegaard in de slotkilometers nog wat tijd op Van Aert, waardoor de Belg wist dat het binnen was. Het zorgde er bij de eindwinnaar van de Tour voor dat hij de laatste kilometer rustig uitbolde en zo volop genoot van zijn prestatie.
Na de streep gaven de stafleden van Jumbo-Visma eerlijk toe dat men was geschrokken van de slipper van hun kopman. 'Mijn hart zijn in mijn keel', twitterde ploegbaas Richard Plugge. Vingegaard maakte op de persconferentie na de rit duidelijk dat hij geluk had. 'Ik kreeg een kleine hartaanval toen het gebeurde. Ik dacht dat ik niet veel risico's nam, maar maakte een fout bij het insnijden van de bocht. Gelukkig redde ik de bocht.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties