Marc Soler zat deze Vuelta a España al zo vaak mee, hij viel zo vaak aan en loste bijna evenveel. Hij kwam terug, viel nog eens aan, loste weer en moest het tot dusverre doen met drie derde plaatsen. Dinsdag in de zestiende rit was het ein-de-lijk raak.
Soler zat andermaal mee in de vlucht en hoewel hij opnieuw een paar keer leek te breken, kwam hij telkens terug. Ook toen Max Poole van Team dsm-firmenich PostNL op de slotklim van Lagos de Covadonga het initiatief nam en veruit de sterkste leek. Soler zat te kwijlen in het wiel, maar op één of andere manier slaagde hij erin om nog aan te vallen. Het bleek de beslissende zet, omdat Poole (ondanks geen enkele grimas) plots door z'n goede benen heen was en Filippo Zana sowieso niet kon volgen.
Lees verder onder de video
Soler legt uit hoe hij Poole tóch kon losrijden
'Ik ben heel blij met deze zege', glundert Soler na afloop in het flash interview. De Spanjaard van UAE-Team Emirates is altijd al een vreemde vogel geweest op de fiets, maar aanvalslust heeft er iedere koers ingezeten. Zo won hij in 2020 en 2022 ook al een Vuelta-etappe. 'Het voelt alsof hiermee alle inspanningen van deze Vuelta worden beloond. Ik zat op de slotklim op de limiet, de hele klim. Maar ik zag dat de anderen ook minder werden en dus hield ik m'n ritme.'
Het verschil in aanzicht tussen Poole en Soler was enorm, maar het was toch echt de man met lege oogkassen die de man met de mond dicht uit het wiel reed. 'Max was de te kloppen man en ik zag in een stukje afdalen de kans om aan te vallen en dat heeft zich uitbetaald.' Soler kon zodoende het feestje vieren, met de duim in de mond. 'Ik draag deze zege op aan mijn vrouw en kinderen', klonk het tot slot.
Lees verder onder de foto
Poole en Zana niet opgewassen tegen aanval Soler
Voor Poole restte een ereplaats, plek drie achter Zana om precies te zijn. Het was voor de 21-jarige Brit de derde podiumplaats, nadat hij op dag elf en twaalf vanuit de vlucht al tweede en derde was geworden. De derde plaats van dinsdag voelde echter minder teleurstellend aan voor Poole dan zijn vorige twee net-nietjes. 'We wisten dat het aan zou komen op de slotklim. Ik voelde me sterk en ik heb gedaan wat ik op dat moment het beste achtte. Op het einde kraakte ik een beetje, toen Soler aanviel. Het is desondanks fijn om er weer bij te zitten, ook in de derde week. Hopelijk krijgen we nog een kans voor de kopgroep', aldus de klimmer via de kanalen van Team dsm-firmenich PostNL.
Zana kon eigenlijk ook niet teleurgesteld zijn over zijn prestatie. De 25-jarige Italiaan van Jayco-AlUla werd op dag elf al zesde en toonde nu dat zijn benen alleen maar beter lijken te worden. 'Het was zo zwaar', verzucht hij op de website van z'n ploeg. 'Ik viel in het begin van de rit en had wat last van m'n knie. Ik ben echter oké en kwam uiteindelijk in de vlucht terecht. Op de slotklim ging het vol gas en de tweede plaats is heel goed voor mij.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties