'Ik hoefde van Mathieu niets speciaals meer te doen'; 37-jarige krijger Mollema toont zich op WK

Radiostilte, dat wilde Bauke Mollema in de week voorafgaand aan het WK. Geen interviews, geen gezeur, maar gewoon ouderwets volle bak focus op een mooi doel. Na afloop van de race in Zürich bleek waarom: de 37-jarige krijger bleek even taai als een Groninger droge worst en vond zichzelf na 273 kilometer keiharde koers terug op plek twaalf, na de hele dag in de frontlinie te hebben gereden.

Met al zijn ervaring had hij bondscoach Koos Moerenhout al op de hoogte gebracht van zijn plan: goed zijn op het WK. Na het missen van de Tour de France ging de riem er even af, maar in Zwitserland zou good old Bauke er weer staan En zie daar, na goede prestaties in de zware Canadese wedstrijden zagen we de schokschouderende Nederlander in de (voor)finale meedoen om de prijzen.

'Het was een heel zware, slopende koers. Drie of vier rondes voor het einde ging het al heel hard, toen Pogacar al weg was en België het gat probeerde te dichten. Toen ontplofte alles en daarna was het ieder voor zich en harken', gooide Mollema er maar eens een term in die op zichzelf sloeg. 'Ik voelde me op zich goed, dus daar was ik wel heel blij mee. De laatste twintig kilometer ging het lichtje alleen een beetje uit, dat was jammer. Maar ik ben blij met de vorm die ik had.'

Wat dacht hij dan toen hij de Sloveense sloopkogel zag gaan met nog honderd kilometer voor de boeg? 'Ik heb Pogacar niet eens weg zien rijden, maar in Montreal ging hij ook al vroeg. Je weet dat het een speciale is en als je het dan zo kan afmaken, dan ben je de dik verdiende winnaar. We draaiden erachter wel redelijk rond, al zei Mathieu dat hij niet meer super was. Hij werd uiteindelijk toch nog derde, dus dat viel dan wel mee', vertelde de coureur uit Groningen met gevoel voor understatement.

Lees verder onder de foto!

Mollema zag op bord van ander land dat Pogacar weg was gereden

'In de laatste paar rondes zat iedereen kapot, behalve Pogacar dan', lachte Mollema. 'Het is eigenlijk geen moment rustig aan gegaan. Zoals ik zei, had ik helemaal niet in de gaten dat hij weg was gereden. Ik zag het op een bord van een ander land. Vervolgens ging het zo hard, dat iedereen helemaal de vernieling in werd gereden.'

'Je kon dus ook niet heel veel meer doen. Ik hoefde van Mathieu niets speciaals meer te doen, hij zei dat hij naar de klote was. Maar als je dan derde kan worden, ben je niet zo slecht', glimlacht de ancien. 'In zo'n afvalkoers komen de beste renners uiteindelijk ook bovendrijven. Voor mijzelf was het een doel om zo goed mogelijk voor de dag te komen, waar ik heel blij mee ben. Zo'n slopende koers, op mijn leeftijd, dat is wel heel fijn...'

Mollema wilde zelf niet naar de Vuelta nadat hij niet geselecteerd werd voor de Tour, zo vertelde hij. 'Ik wilde mij na het NK op een andere manier voorbereiden op dit WK en de Italiaanse klassiekers. De Vuelta was daar niet de beste voorbereiding voor, dus ik denk dat ik het goed heb aangepakt. Ik ben in vorm voor Lombardije, maar dat zijn meer goede renners', zegt hij met een kwinkslag naar de kersvers wereldkampioen van Zürich.