De wegwedstrijd van het WK wielrennen is gewonnen door Tadej Pogacar. De Sloveen zette zijn aanval honderd kilometer voor de meet in en zag zijn naaste concurrenten niet meer terug. Ben O'Connor werd tweede, voor een strijdende Mathieu van der Poel die brons pakte.
De renners begonnen aan een zonnig dagje op de fiets. Dat was zaterdag anders, waar Lotte Kopecky in de stromende regen haar titel prolongeerde. De heren begonnen vanuit Winterthur aan hun beproeving van 274 kilometer, waar het plaatselijke rondje met twee zware beklimmingen de koers tekende. Zeven keer zou het peloton over de Zürichbergstrasse (1100 meter met stukken van 17 procent) en de Witikonerstasses (2,3 kilometer aan 5,7 procent) trekken. Het was een parcours volop mogelijkheden voor klimmers, maar onvoorspelbaarheid leek troef: alles was mogelijk.
Na een nerveuze openingsfase wisten acht man weg te rijden, waar al snel nog maar zes man van overbleven: thuisrijder Silvan Dillier (Zwitserland) werd vergezeld door Tobias Foss (Noorwegen), Simon Geschke (Duitsland), Rui Oliveira (Portugal), Piotr Pekala (Polen) en Luc Wirtgen (Luxemburg) kregen de ruimte. Daarmee was de vlucht van de dag gemaakt maar was de chaos nog niet voorbij. Na ongeveer vijftig kilometer koers was er een valpartij. João Almeida en Pello Bilbao had veel pijn maar het was Julian Alaphilippe die met een schouderblessure het WK vaarwel moest zeggen. Een enorme aderlating zo vroeg in de koers.
Het was niet de enige schaduwfavoriet die de koers in de eerst honderd kilometer moest verlaten. Mattias Skjelmose was de kopman van Denemarken, maar hij ging door zijn rug voor de start en stapte af. Ook Mikel Landa moest opgeven na een valpartij, en Almeida wist na zijn crash ook niet te herstellen. Zo werd de koers al vroeg getekend door pech. Ook Michael Matthews lag even later op het asfalt. De Australiër leek geen schade opgelopen te hebben en kon zijn weg vervolgen.
Lees verder onder de video
Pogacar opent finale met honderd kilometer te gaan
Halverwege de koers brak de koers open. Na een eerdere versnelling van Spanjaard Pablo Castrillo was het Jay Vine die een gaatje sloeg. De Australiër kreeg negen man met zich mee: Pavel Sivakov (Frankrijk), Stephen Williams (Groot-Brittannië), Florian Lipowitz (Duitsland), Magnus Cort (Denemarken), Mattia Cattaneo (Italië) en Johannes Staune-Mittet (Noorwegen), maar het was vooral Laurens De Plus en Jan Tratnik die prominent aanwezig waren. Zo hadden de Belgen en de Slovenen iemand mee, maar Nederland niet. Met honderd kilometer te gaan sloot de gevaarlijke groep aan bij de kopgroep: zo hadden we zestien man vooraan, met drie minuten voorsprong.
De Slovenen waren iets van plan: zij zagen een sterke groep waar Tratnik niet de favoriet was. Daarom begonnen zij het tempo op te voeren. De voorpsrong slonk snel. Op iets meer dan honderd kilometer, op de Witikonerstrasse, was het tijd voor de onafwendbare aanval van Pogacar. In eerste instantie kon alleen Andrea Bagioli volgen maar de Sloveen was snel alleen. Met hulp van Tratnik overbrugde hij het gat naar de kopgroep in no time. Daarachter namen de Belgen de verantwoordelijkheid in de achtervolging. Nog steeds hield Nederland, en Van der Poel, zich koest.
En dus waren het de Belgen die gedwongen waren te achtervolgen. Evenepoel, de mede-favoriet, ging niet mee met Pogacar en zette zijn ploeg op kop. Daardoor bleef het gat redelijk beperkt: een minuut was de maximum voorsprong van de Sloveen. Aan de kop liet iedereen het werk aan de groene brigade, en Nederland begon ook een duit in het zakje te doen. De voorsprong slonk zo flink, maar de weg ging snel weer omhoog en dus demarreerde Pogacar direct. Op de Zürichbergstrasse kon alleen een sterke Sivakov hem bijbenen. De Sloveen had zijn Franse ploeggenoot van UAE Team Emirates er graag bij en dus hield hij even in. Zo hadden we twee koplopers: het peloton volgde op een minuut.
Lees verder onder de video
Pogacar solo, Van der Poel achtervolgt
Achter de twee vooraan was het hollen en stilstaan. We zagen de eerste actie van Van der Poel en Evenepoel, maar zij kwamen niet weg. Op het plateau bovenop de Witikoner-klim werd er toch een groepje gevormd. Zeventien man, met Evenepoel, Van der Poel en Mollema maar ook Matteo Jorgenson, Ben Healy, Jai Hindley, Enric Mas, David Gaudu, Mads Pedersen en anderen. Met twee ronden te gaan reed Healy weg, samen met Oscar Onley en Toms Skujins. Daarachter begon Van der Poel met zijn achtervolging. Hij sloop weg uit de groep-Evenepoel en loste zijn medevluchters op de steilste stroken. Inmiddels was Pogacar solo: Sivakov was eraan voor de moeite.
Op de langere klim van de dag had Van der Poel het duidelijk lastig. Hij probeerde aansluiting bij de achtervolgers te maken, maar het was Evenepoel en zijn lotgenoten die juist terugkwamen bij de Nederlander. Langzaam maar zeker steeg de voorsprong van de eenzame leider. Onley was inmiddels gelost bij de achtervolgers en dus gingen een Ier en een Let samen in de achtervolging op een Sloveen. Met z'n tweeën kwamen ze echter geen steek dichterbij. Zo ging de winnaar van de Giro d'Italia en de Tour de France moederziel alleen de laatste ronde in.
Lees verder onder de video
Pogacar schokschoudert, daarachter vinden achtervolgers elkaar
Achter de eenzame held zette Hirschi zijn versnelling in. Op de steilste strook van de dag plaatste hij zijn demarrage en sloeg direct een gat. De Zwitser poogde bij de achtervolgers te komen, maar ook de groep daarachter was niet ver. Zij kwamen weer dichter: dat was het punt voor Mas om te vertrekken. Die trok in een klap naar de Zwitser voor hem. Daarachter was het een strijd tussen Van der Poel, Evenepoel, Quinn Simmons, Roger Adriá, Ben O'Connor en Romain Bardet. Evenepoel deed een verwoede poging naar de mannen voor hem te rijden: de titelverdediger sprong mee. Ook O'Connor sloot daar aan. Zo was de strijd om de medailles nog bloedspannend.
Bovenop de Witikonstrasse sloten Mas en Hirschi aan bij de achtervolgers en ook de drie daarachter keerden terug. Stukje bij beetje kwamen de zeven dichter bij de Sloveense koploper. Die was op het lastige plateau aangekomen: daar kon hij in de korte afdalingen een beetje recupereren. Zodoende liep hij weer uit, ondanks het goede samenwerken van de renners daarachter. Op het laatste stukje voor de afdaling deed Van der Poel nog een laatste aanval: hij kreeg Hirschi en Skujins met zich mee. Evenepoel was helemaal leeg en moest hem in eerste instantie laten gaan. In de afdaling kwam alles echter toch weer bij elkaar.
De achtervolgers waren vol bezig met de medaillestrijd. Hirschi viel aan op de laatste hellende strook, maar Healy counterde. Niemand gunde elkaar een meter: zo was het Pogacar die solo over de streep bolde. Uiteindelijk was O'Connor de sluwste. De Australiër reed weg op het juiste moment en behaalde zilver. De bronzen plak ging naar Van der Poel, die de sprint om het brons won. De titelverdediger mocht zo het podium op, een troostprijs.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties