Christophe Laporte heeft verrassend de negentiende etappe in de Tour de France gewonnen. Na een door de wind constant nerveuze dag hielden de sprintersploegen lang de controle, maar in de laatste dertig kilometer werd het chaos. Een kopgroepje van drie leek het te gaan halen, totdat Laporte er vanuit het peloton naartoe knalde en solo won. Jasper Philipsen kwam vanuit het peloton te laat...
Bij de start om 13.10 uur zaten de meeste klassementsrenners meteen van voren. Er was wind voorspeld en die stond er ook. Er was echter niet echt een ploeg die het op de kant wilde gooien. De sprintersploegen namen al snel de controle toen er vijf pure hardrijders weg waren. Mikkel Honoré (Quick Step), Quinn Simmons (Trek), Taco van der Hoorn (Intermarché-Wanty Gobert), Nils Politt (BORA) en Matej Mohoric (Bahrain Victorious) vormden een ijzersterk front.
Neutralisatie, Portal en een tussenversnelling
Hoe sterk de kopgroep echter ook was, het peloton liet de vijf nooit verder wegrijden dan zo'n anderhalve minuut. Maar liefst vijf ploegen namen hun verantwoordelijkheid in de achtervolging. Alleen Quick Step kon wegblijven, met Honoré in de vlucht. Met de wind schuin in de rug ging het hard, met lang een gemiddelde van dik boven de 47 kilometer per uur. Van waaiers was echter geen sprake, ook niet op de plekken waar de wind goed stond.
Nadat er op 156 kilometer van het einde nog even gestopt moest worden door een protest op de weg, was het een uur niet zo heel interessant allemaal. Wout van Aert sprokkelde nog wat punten bij de tussensprint en de renners passeerden de thuisplaats van de in 2020 overleden INEOS-ploegleider en oud-renner Nicolas Portal. Met nog 120 kilometer voor de wielen was er dan ook weer een beetje koers.
Het peloton naderde de kopgroep namelijk tot op twintig seconden en dus was het Honoré die nog eens op de pedalen ging staan. Politt was de enige die overboord ging, want het ging plots hard bij de koplopers. Dat merkte ook Cyril Barthe, die namens B&B Hotels de oversteek wilde maken vanuit het peloton. Simmons, Honoré, Van der Hoorn en Mohoric gingen zo hard, dat de Fransman er nooit bij kwam. Het kwartet vooraan reed weer een minuut voorsprong bijeen op het peloton, waar dezelfde ploegen bleven controleren.
Drietal rijdt weg, zelfs Pogacar valt aan
Na deze opleving was het pas op de eerste gecategoriseerde klim van de dag (op dik vijftig kilometer van de meet) dat er weer vuurwerk volgde. Simmons gaf gas op de Côte de la Cité médiévale de Lauzerte en kreeg alleen nog Mohoric mee. Van der Hoorn en Honoré zwaaiden de witte vlag en werden opgeslokt. Dat het in het peloton echter ook hard ging, bleek wel na het klimmetje van vierde categorie. Op een open stuk brak het pak plots in tweeën, met Fabio Jakobsen en de zieke Mads Pedersen die aan de verkeerde kant zaten.
Gelukkig voor de gelosten viel het in het peloton niet veel later weer wat stil, al bleven er wel wat renners op achterstand. Tadej Pogacar moest door materiaalpech ook even achtervolgen, maar liep geen schade op. Iedereen was op tijd voor het laatste klimmetje van de dag, de Côte de Saint-Daunès met de top op 36 kilometer van het einde. Nadat Simmons als laatste vroege vluchter werd ingerekend en zich zo verzekerde van het rode rugnummer voor zaterdag, was het meteen aanvallen geblazen. Fred Wright (Bahrain), Jasper Stuyven (Trek) en Alexis Gougeard (B&B) reden weg en pakten een voorsprong. Pogacar gaf ook even gas, maar werd teruggehaald door BikeExchange-Jayco en Jumbo-Visma.
Na alle chaos was het nog 27 kilometer naar de finish, met een nieuwe kopgroep van drie. Ze koesterden een dikke halve minuut voorsprong, terwijl TotalEnergies, Lotto Soudal en Alpecin-Deceuninck alles uit de kast haalden om Wright, Stuyven en Gougeard terug te halen. Zij hadden op de slingerwegen voordeel dat ze nooit echt in het zicht reden. Het parcours was gemaakt voor de vlucht en dus kreeg het peloton het gat richting de laatste tien kilometer maar niet dicht.
Vluchters of massasprint?
Met dik twintig seconden ging het drietal op kop de absolute slotfase in. Hierin werd het technisch en snel, met de wind vol in de rug en veel bochtenwerk en rotondes. Toen ook EF en Quick Step een kopbeurt deden, daalde het verschil naar vijftien seconden en begon het er dan toch goed uit te zien voor de sprinters van dienst. Het waren de klassementsploegen die in de laatste kilometers het tempo hoog hielden. Ook Wout van Aert zagen we op kop, waardoor hij dus zijn sprintkansen opofferde voor Jonas Vingegaard.
Het tempo van de klassementsploegen was in de bochtige straten niet hoog genoeg, waardoor de voorsprong van Wright, Stuyven en Gougeard weer opliep van tien naar vijftien seconden. Met elf tellen voorgift gingen de drie de laatste vijf kilometer in. Zou het? Van Aert en INEOS op kop, pas op 3,5 kilometer was Lotto Soudal weer in staat om over te nemen. Van Aert liet lopen en ging de sprint niet betwisten. Vingegaard kon veilig de laatste drie kilometer in.
Vijf seconden in de laatste twee kilometer, dit kon toch niet misgaan voor de sprinters? Namens Jumbo-Visma wilde Christophe Laporte het nog wel proberen met een solo. De Fransman brak uit, sloot aan bij de drie, maar zette niet door. Wright ging nog eens op de pedalen staan en in de bochtige laatste kilometer kwam hij nog héél dichtbij. Het was echter Laporte die nog over had, over Wright heen denderde en zoveel power had dat hij al vroeg kon juichen. Philipsen moest het in de sprint doen met plek twee.
Uitslag etappe 19 Tour de France 2022
Results powered by FirstCycling.com
Volg LIVE etappe 19 in de Tour de France!
Laadt de liveblog niet? Druk even op F5 of refresh je mobiele pagina.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties