Lucinda Brand kan lachen na buiteling in 'cyclocross grote ronde': 'Consistentie is mijn superpower'

Lucinda Brand kan er inmiddels om lachen, maar de Nederlands kampioene van Baloise Trek Lions kon zichzelf maandag in Mol waarschijnlijk wel voor haar hoofd slaan. In het wiel van Ceylin del Carmen Alvarado viel ze in het zand, toen ze van haar fiets probeerde te springen. Daardoor was er in drie dagen cross geen zege, maar wel drie keer podium.

'De cyclocross grote ronde', noemt Brand het drieluik in Hulst, Zonhoven, Mol. Ze werd er tweede, derde en nog eens tweede. 'Een klassementsresultaat waar ik trots op mag zijn', houdt de 35-jarige renster de moed erin. 'In Hulst heb ik hard gestreden, glijdend door de modder en krappe bochten. In Zonhoven voelde ik me sterk in het zand, maar ik verloor het heuvelop. In Mol heb ik alles gegeven, consistentie is in ieder geval mijn superpower.'

Niet zo'n gekke conclusie, want Brand is leidster in de Wereldbeker, staat slechts twee punten achter Alvarado in de Superprestige en ook in de X2O Trofee staat ze bovenaan. Ze werd in zeventien crossen dit seizoen vier keer derde, negen keer tweede en vier keer won ze. 'Meester van modder en zand', doelt ze gekscherend op haar uitglijders en valpartijen in de laatste crossen.

Lees verder onder de foto

Alvarado wint vier uit vijf in Superprestige

Alvarado is dus leidster in de Superprestige, in Mol won ze alweer haar vierde uit vijf manches. Omdat ze op die ene dag zonder winst slechts vierde werd, is haar voorsprong in het klassement op Brand slechts twee punten. Dat mocht de pret niet drukken, want de renster van Alpecin-Deceuninck rijdt uitstekend rond in 2024. Negen keer winst in zestien crossen, daarmee scoort ze het best van alle vrouwen qua overwinningen.

'Dit is gewoon geweldig, ik ben erg blij', klonk het maandag in Mol in het flash interview. 'Ik heb het verschil gemaakt in het zand, al was dat heel lastig. Als je als eerste door zo'n zandstrook moet, is er niet echt een goede lijn. Ik hoorde dat Brand viel, maar ze is nooit ver weg geweest. Ik dacht dus altijd aan het scenario dat ze nog weer zou komen aansluiten, maar dat gebeurde niet.'