Niki Terpstra: af van 'zestien jaar stress', nu tijd om 'dingen te doen die leuk zijn'

Vincenzo Nibali, Alejandro Valverde, Philippe Gilbert: het rijtje gestopten is dit jaar meer dan indrukwekkend. Vanuit Nederlands perspectief nemen we afscheid van een generatie klassieke toppers, met Sebastian Langeveld en Niki Terpstra die ermee ophouden na hun lange carrières. Die laatste zetten we in dit portret nog eenmaal in het zonnetje, als blijk van dank voor bewezen diensten aan ons als Nederlandse wielerliefhebbers.

We spraken Terpstra op het afscheidscriterium van Philippe Gilbert, midden oktober. Op de Cauberg waren heel wat fans verzameld om afscheid te nemen van Gilbert, terwijl Terpstra één week daarvoor ook afscheid had genomen als prof. Zijn afscheid komt bij de Zesdaagse van Rotterdam, waar hij in het zonnetje gezet gaat worden. 'Richting die Zesdaagse blijven we dus nog wel even bezig. Dat afscheid komt dan wel', haalde hij zijn schouders op na de vraag of zo'n afscheidscriterium ook niet iets voor hem was geweest.

Loopbaan Terpstra gaat crescendo

Net als Gilbert is de loopbaan van Terpstra er één uit het boekje, gekarakteriseerd door hard werken en een lange weg naar de top. In 2007 kwam hij als 22-jarige coureur terecht bij de Duitse Milram-ploeg van Gerrie van Gerwen. Bij dat team ontwikkelde Terpstra zich vier jaar lang als hardrijder, met overwinningen op het NK en een ritzege in het Critérium du Dauphiné als gevolg. Patrick Lefevere was daardoor gecharmeerd van hem en besloot hem naar Quick Step te halen, als versterking voor de altijd sterke klassiekern van zijn team.

2012 - Terpstra is dan inmiddels 27 jaar oud - mag gezien worden als het jaar van zijn definitieve doorbraak. Met zeges in Dwars door Vlaanderen en het NK en goede noteringen in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix merkt Terpstra dat hij bij de betere renners zit in de klassiekers. Ook is hij een belangrijke schakel voor zijn ploeg, waarmee hij onder meer enkele keren het WK ploegentijdrit wint.

Lees verder onder de foto.

Meer en meer ontwikkelde Terpstra zich tot topper in het eendagswerk en het is niet de vraag of, maar wanneer hij zijn eerste grote vis binnenhaalt. In 2014 is het zover: na een zeer sterk voorjaar (met onder meer een zege in Dwars door Vlaanderen) soleert hij op prachtige wijze naar de zege in Parijs-Roubaix. Enkele jaren later, in 2018, kent hij nog zo'n boerenjaar: dat seizoen was hij zonder meer de beste man van de kasseien, met zeges in de Ronde van Vlaanderen en de E3 Harelbeke. Met die zeges op zak verliet hij het Quick Step-schip voor dat van TotalEnergies, waar hij dé man van het voorjaar moest worden.

Terpstra valt enkele malen zwaar

Voornamelijk door enkele zeer zware valpartijen - waaronder een crash in 2020 waarbij hij op de IC belandde - kon Terpstra bij die ploeg niet brengen wat beide partijen ervan verwacht hadden, al werd hij wel zeer gewaardeerd door zijn inzet. In die vier jaar bij de Franse ploeg boekte de Nederlander geen overwinning meer, waardoor de Ronde van 2018 zijn laatste zege als professioneel wegwielrenner was. Tekenend was zijn laatste wedstrijd, waarin hij na een valpartij gehavend over de streep kwam in Parijs-Tours.

'Daar heb ik wel wat blessures aan overgehouden, maar goed: dat herstelt wel', zei Terpstra daarover. 'Vallen is natuurlijk altijd balen, maar het is goed dat het er nu opzit. Die stress heb ik zestien jaar gehad, nu ga ik dingetjes doen die ik leuk vind', aldus de man die zich meer gaat richten op het gravelfietsen. In die discipline won hij dit jaar al een koers in Frankrijk, waardoor hij zich automatisch kwalificeerde voor het WK. Daar stond hij echter niet aan de start, doordat het samenviel met Parijs-Tours. 'Ik was dit jaar nog wegcoureur, dus ik wilde als wegcoureur ook afsluiten in een mooie klassieker.'

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)