Philipsen zag 'duidelijke frustratie' bij Van Aert: 'Oprechte excuses leken me dus aangewezen'

Jasper Philipsen heeft in zijn column in Het Belang van Limburg nog eens teruggeblikt op de commotie die er ontstaan is na zijn declassering in de zesde etappe van de Tour de France. De Belg hinderde daar landgenoot Wout van Aert, die na afloop niet te spreken was over het manoeuvre van de sprintkopman van Alpecin-Deceuninck.

Philipsen keerde desgevraagd nog even terug naar donderdagavond. 'Het was een serieuze opeenstapeling van dompers, dat kan je wel zeggen. Allereerst ben je teleurgesteld omdat je geen goede eerste week neerzet en omdat alles lijkt tegen te zitten. Maar toen moesten die twee boodschappen van de jury nog komen. Ik kan je verklappen dat ik niet de hele tijd positief ben gebleven. Vooral omdat ik me in eerste instantie van geen kwaad bewust was. Ik heb op geen enkel moment de intentie gehad om een collega in gevaar te brengen. Vandaar dat die beslissingen zo hard binnenkwamen bij mij.'

Hij was na de rit te teleurgesteld om te reageren, maar kwam uiteindelijk wel met twee statements en excuses aan Van Aert. 'In samenspraak met de ploeg hebben we beslist dat dit het beste was dat we konden doen. Wout was duidelijk gefrustreerd en dus leken oprechte excuses me aangewezen. Het deed deugd om vast te stellen dat hij ze meteen aanvaardde.'

Lees verder onder de foto.

Philipsen hoopt dat hoofdstuk nu afgesloten is

'Hopelijk is het hoofdstuk hiermee nu afgesloten en kunnen we beiden nog mooie sprints rijden tijdens deze Tour', aldus Philipsen. 'Ondanks alles zitten we altijd nog maar in de eerste Tourweek. De tijd terugdraaien kan niet. Op de toekomst kan ik wel nog invloed uitoefenen. Dit weekend wachten er weer twee kansen. De gravelrit van zondag reken ik dus ook mee. Dat werk neigt wat naar Parijs-Roubaix. Het zal gegarandeerd oorlog zijn van bij de start.'

Philipsen ligt nu onder een vergrootglas, zo stelt hij vast. 'Na wat er donderdag gebeurd is, voel ik me wel geviseerd. In het verleden zijn er namelijk al veel ergere dingen gebeurd. Ik weet dat ik bij de komende sprintkansen niet zou mogen verkrampen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Tot dusver spurtte ik puur op instinct. Ik vrees dat zoiets moeilijker wordt en dat ik me meer bewust zal moeten worden van mijn bewegingen tijdens zo’n eindsprint', zo stelt hij in het Belang van Limburg.