Ploegleider Quick Step-Alpha Vinyl haalt schansspringverleden Roglic aan als mogelijke oorzaak valpartijen

Nadat hij door een valpartij in de kasseienrit de Tour de France voorafgaand aan de vijftiende etappe moest verlaten, heeft Primoz Roglic ook in de Vuelta a España moeten opgeven na een zware valpartij in de laatste rechte lijn van de zestiende etappe. De vele valpartijen blijven jammer genoeg een rode draad doorheen de carrière van de Sloveen. In Vive le Vélo haalt Tom Steels, ploegleider bij Quick Step-Alpha Vinyl, het schansspringverleden van Roglic aan als mogelijke reden voor zijn vele tuimelpertes.

Het is een serieus lijstje, de (zware) valpartijen van de drievoudige Vuelta-winnaar de laatste jaren. In het Critérium du Dauphiné van 2020 moet Roglic opgeven na een valpartij in de vierde etappe. In 2021 verspeelt de renner van Jumbo-Visma door twee schuivers in de slotrit van Parijs-Nice de eindzege aan Maximilian Schachmann. Ook in de twee laatste edities van de Tour de France dwingt een tuimelperte hem tot opgave.

Lees verder onder de foto.

Al deze valpartijen simpelweg toeschrijven aan een gebrek aan stuurmanskunsten is uiteraard overdreven, zo weet ook Steels. 'Je kan niet zeggen dat Roglic niet met de fiets kan rijden. Sommige valpartijen zijn nu eenmaal niet te vermijden.' Denk maar aan de valpartij in de kasseienrit van de afgelopen Ronde van Frankrijk, waar een motor een strobaal aantikte die zo op de weg terecht kwam en Roglic onderuit haalde. Pure pech.

Toch is het al dan niet betrokken zijn bij een valpartij niet altijd louter toeval. 'In een peloton moet je al je zintuigen gebruiken. Als je een slingerbeweging ziet tweehonderd meter voor je, dan weet je dat het gaat komen. Dat zijn dingen die je maar moeilijk kan uitleggen. Je hebt dat of je hebt dat niet. Als je bijvoorbeeld Julian Alaphilippe in de regen naar beneden ziet rijden, dan kan je dat niet geloven. Maar Julian kan ook op zijn handen over tafel lopen', aldus Steels.

Bij de jeugdcategorieën leer je heel veel op vlak van stuurmanskunsten en anticiperen in een peloton. Die ervaring kon Roglic als jonge renner nooit opdoen.

Feit is wel dat Roglic pas zeer laat in het peloton kwam. De Sloveen was in tegenstelling tot de meeste beroepswielrenners in zijn tienerjaren nog niet aan het koersen. Pas toen hij vooraan de twintig was kwam hij in het peloton terecht, daarvoor was hij zoals algemeen geweten een getalenteerde schansspringer.

'Bij de jeugdcategorieën leer je heel veel op vlak van stuurmanskunsten en anticiperen in een peloton', zo haalt Steels aan. 'Die ervaring kon Roglic als jonge renner nooit opdoen.' Maar dat is volgens de Belg niet de enige mogelijke verklaring voor de vele valpartijen van de Olympisch kampioen tijdrijden. 'Iemand die schansspringt moet ongelofelijk veel moed hebben. Daardoor ligt zijn schrikgehalte misschien te laag en neemt hij iets te veel risico', aldus Steels.