Superieure Van der Poel soleert naar overwinning in Parijs-Roubaix, Van Aert ziet kansen in rook opgaan door lekke band

Mathieu van der Poel heeft een spectaculaire 120e editie van Parijs-Roubaix op zijn naam geschreven. Na een spannende slotfase soleerde de Nederlander, als direct gevolg van materiaalpech van Wout van Aert, naar de overwinning. Van Aert werd uiteindelijk derde, want het was Van der Poels ploeggenoot Jasper Philipsen die naar plaats twee sprintte.

Daags na de derde vrouweneditie van 'De Hel van het Noorden', die op ietwat verrassende wijze werd gewonnen door de 34-jarige Alison Jackson, was het de beurt aan de mannen. 256 kilometer koersen in Noord-Frankrijk, waarbij er in totaal 29 kasseistroken overwonnen moesten worden (in totaal 54,5 kilometer). De deelnemerslijst was er eentje om de vingers bij af te likken, daar onder meer wereldtoppers als Van der Poel, Van Aert, Stefan Küng, Mads Pedersen, Philipsen en Filippo Ganna acte de présence gaven in startplaats Compiègne, een stadje gelegen op 80 kilometer ten noordoosten van hoofdstad Parijs. In de dagen voorafgaand aan de wedstrijd was er flink wat regen gevallen, waardoor sommige kinderkoppenpassages er vrij glad bij lagen.

Spectaculaire openingsfase gekarakteriseerd door moordend hoog tempo, talloze valpartijen en uiteenlopende vormen van materiaalpech

Nadat rond circa 11.25 uur het officiële startschot werd gegeven, werd er direct slag om stoot gedemarreerd. Bijzonder veel ploegen wilde koste wat kost een mannetje meesturen. In de openingsminuten toonden met name Intermarché-Circus-Wanty, Israel, Bahrain Victorious, Team Jayco-AlUla en AG2R Team Citroën zich actief. De talloze aanvalspogingen waren echter stuk voor stuk geen lang leven beschoren. Eenieder die het ruime sop koos werd niet veel later alweer ingerekend door een aanstromend peloton. Na de eerste zestien kilometer bedroeg de gemiddelde snelheid maar liefst 53,6 kilometer per uur. Na andere mislukte pogingen van onder andere Ryan Mullen (BORA-hansgrohe) en Sylvain Dillier (Alpecin-Deceuninck) was het opeens ex-winnaar Peter Sagan (TotalEnergies) die probeerde mee te schuiven in de vlucht van de dag. Ook zijn offensief werd al snel gecounterd.

Na zeventig kilometer koers was er nog altijd geen definitieve kopgroep ontstaan. De gemiddelde snelheid lag nog altijd ruim boven de vijftig kilometer per uur. Met nog 170 kilometer te gaan kreeg er eindelijk een groepje wat ruimte. Jonas Koch (BORA-hansgrohe), Derek Gee (Israel), Juri Hollmann (Movistar) en Sjoerd Bax (UAE Team Emirates) mochten zich de eerste echte kopgroep in de 120e editie van Parijs-Roubaix noemen. Team DSM-pion Nils Eekhoff probeerde ook nog de aansluiting te maken met het leidende viertal. De jonge Nederlander belandde echter in een welbekende chasse patate en moest zich weer laten inlopen door het peloton.

Het oprijden van de eerste strook van de dag luidde een enorm chaotische fase in. Het was Kasper Asgreen (Soudal-Quick Step) die lek reed en als eerste van de (schaduw)favorieten was aangewezen op de achtervolging. Niet veel later was het Sagan, die zich eerder nog liet zien over goede zin te beschikken, die keihard tegen de grond ging. De drievoudig wereldkampioen lag er slecht bij en sloot zijn laatste Parijs-Roubaix, net als zijn laatste Ronde van Vlaanderen precies een week eerder, in mineur af. Net als in Vlaanderens Mooiste kon er een DNF'je achter de naam van de 33-jarige Slowaak.

Verslag loopt verder onder tweet.

Van Aert opent de debatten op 100 kilometer van de meet

Niet lang na de crash van 'Peter de Grote' was de volgende valpartij al waarneembaar in het peloton. Als ware het dominostenen gingen de mannen van INEOS Grenadiers in een bocht naar rechts onderuit. En dat nota bene vooraan in het peloton. Een ellenlange lijst pechgevallen stapelde zich nadien op. Zo reed Florian Sénéchal lek, kampte ook Nils Politt met materiaalpech en ging Julius van den Berg onderuit. Ook Matej Mohoric, Jumbo-Visma-knecht Eduardo Affini, Küng en verschillende andere renners moesten om uiteenlopende redenen het peloton (tijdelijk) laten begaan. De vierkoppige kopgroep kreeg weliswaar de zegen van het peloton, maar echt groot werd de voorsprong nooit. Alpecin-Deceuninck liet het gat met de vluchters geen enkel moment oplopen tot meer dan twee minuten.

Op honderd kilometer van de meet vond Jumbo-Visma het wel welletjes. Het was speerpunt Van Aert die er zelf een flinke snok aan gaf en het peloton helemaal uiteen trok. Zijn ploegmakker en man-in-vorm Laporte kon volgen, evenals Van der Poel, Degenkolb en Küng. Richting het Bos van Wallers, doorgaans een van de scherprechters in Parijs-Roubaix, wist het elite-groepje in een mum van tijd het gat met de koplopers te dichten.

Verslag loopt verder onder tweet.

Van der Poel kleurt de koers in sloturen 

Eenmaal aangekomen in het Bos van Wallers was het wat betreft valpartijen weer raak. Asgreen, Dylan van Baarle en Mohoric waren de belangrijkste namen die hard op hun plaat gingen. Voorin werd er niet helemaal doorgetrokken, waardoor er een elite-kopgroepje van dertien mannen ontstond. Van Aert, Küng, Van der Poel, Philipsen, Gianni Vermeersch, Ganna, Pedersen, Koch, Degenkolb, Bax, Walscheid, Hollmann en Rex vormden de tête de la course. Laporte zat niet in de voorste groep, daar hij net op een cruciaal moment te kampen kreeg met een lekke band. Dat vormde voor Van Aert weer de reden om niet mee te draaien voorin.

Op ongeveer vijftig kilometer van de meet ging Van der Poel er vandoor, met Degenkolb in z'n wiel. Van Aert was eventjes verrast en sloot iets later aan. Het bleek een speldenprikje, want ook de andere mannen sloten in de daaropvolgende minuten aan. Het was niet enkel op de kasseien dat Van der Poel aanviel, want ook op de asfaltstroken stelde hij zijn aanvalsdrang tentoon. De rest kon telkens volgen. Het was echter wel zeker dat er door de pogingen van Van der Poel de nodige jasjes uitgedaan werden.

Verslag loopt verder onder tweet.

Lekke band gooit roet in het eten van Van Aert, waardoor Van der Poel naar de overwinning kan soleren

In de elite-kopgroep leek niemand echt weg te komen, wat resulteerde in een spannend tactisch steekspel. Op de Carrefour de l'Arbre liet Van der Poel andermaal zien over wat voor krachtenarsenaal hij beschikte. Enkel Van Aert kon de beresterke Nederlander volgen. Het gebeurde allemaal nadat Van der Poel en Philipsen Degenkolb omver kegelden. Een nieuw één-tegen-ééngevecht leek daarna in de maak, want ook Van Aert zag er erg sterk uit. Van Aert reed echter op het slechtst denkbare moment lek, waardoor Van der Poel automatisch aan een solo-onderneming was begonnen. Het enige wat Van der Poel nog restte, was een solo van vijftien kilometer succesvol volbrengen. Zijn voorsprong bedroeg circa dertig seconden op een groepje met Van Aert, ploegmakker Philipsen, Ganna en Pedersen.

Van der Poel had een wonderdag en gaf nog geen seconde van zijn voorsprong uit handen. Op een zeker moment maakte 'MVDP' het nog even spannend, aangezien hij zich puur dankzij zijn technische kwaliteiten wist te redden van een botsing met een wegobstakel. De man die de gehele koers lang al de beste leek, soleerde uiteindelijk vrijuit naar de overwinning op de wielerbaan van Roubaix.

Verslag loopt verder onder foto.

In de achtergrond hadden Van Aert en Philipsen zich weten te ontdoen van de rest, waarna een sprint-à-deux om plaats twee volgde. Die werd gewonnen door Philipsen, waarmee het een topdag voor de Alpecin-Deceuninck-mannen was. Van Aert moest genoegen nemen met het brons. Op het moment dat Van der Poel de finish passeerde, reden Van Aert en Philipsen vlak achter hem (op één rondje achterstand dus). Philipsen was aan het juichen voor de overwinning van zijn kopman, alvorens hij ook nog de snellere was van Van Aert. Het gaf het een-tweetje van Alpecin-Deceuninck een extra glansrijk laagje.

Results powered by FirstCycling.com

Lees hier Parijs-Roubaix 2023 terug in ons liveblog

Laadt de liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je mobiele pagina of de app. Krijg je een foutmelding op de website? Leeg dan even je cookies en/of cache voor de beste ervaring!