Tien potentiële verrassingen voor de klassiekers van 2022

Eind februari is het eigenlijk een beetje zoals voor de Giro, Tour en Vuelta: vooruitblikken, lezen, analyseren. Wie was er de afgelopen goed, wie minder en van wie weten we vrij weinig? In de Leiderstrui knapte het vuile werk op en selecteerde tien potentiële verrassingen voor dit voorjaar. Doet er uw voordeel mee bij de verschillende pooltjes!

Victor Campenaerts - Lotto Soudal

Het zou ons niet verbazen als Victor Campenaerts één van de mannen van dit voorjaar wordt. De Belg, die ook wel bekendstaat als Vocsnor, heeft zich het afgelopen jaar bij Qhubeka omgeschoold tot klassieke coureur en hoopt die lijn bij Lotto Soudal door te zetten. Campenaerts heeft nog geen wedstrijd gereden dit jaar, maar ziet als hij zaterdagochtend bij de Omloop om zich heen kijkt louter jongens die al onderdeel waren van of een succesvolle wedstrijd eerder dit jaar.

Campenaerts is met een driejarig contract binnengehaald en hoopt de ploeg verder te optimaliseren. Met Tim Wellens, Florian Vermeersch, Brent Van Moer, Philippe Gilbert en Jasper De Buyst beschikt de ploeg over meerdere ijzers in het vuur, maar Campenaerts liet met een KOM-aanval op de Coll de Rates al zien dat hij met goede benen het voorjaar intrekt. En als er één iemand is die weet hoe hij een tactisch spel moet spelen, dan is het de sluwe Belg wel.

Alessandro Covi - UAE-Team Emirates

Alessandro Covi heeft zichzelf eigenlijk al een beetje verraden. De Italiaan van UAE-Team Emirates staat al twee jaar te boek als één van de grote talenten bij de ploeg uit de Emiraten, maar al dit talent kwam er in februari plots uit. Covi schreef op twaalf februari met de Vuelta a Murcia zijn eerste profzege bij, om vervolgens het hele pakket een poepie te laten ruiken op een steile Spaanse aankomst, met kasseien, in de Ruta del Sol.

Dat was een indrukwekkend staaltje fietsen van Covi, die bij de ploeg van Tadje Pogacar de ideale mentor heeft in de ervaren Matteo Trentin. Samen kunnen zij een ontzettend gevaarlijk duo vormen in de voorjaarsklassiekers, en dan komt de Tourwinnaar er ook nog eens bij voor onder meer de Strade Bianche en Ronde van Vlaanderen.

Bryan Coquard - Cofidis

Ook de derde man in deze lijst liet dit jaar al puike dingen zien: Bryan Coquard werd bij Cofidis binnengehaald als vervanger van Elia Viviani en Christophe Laporte en bewees zijn waarde meteen. Le Coq won in Bessèges op een loeisteile aankomst en klopte zowaar wereldkampioen Julian Alaphilippe op een Alaphilippe-aankomst.

In de Ronde van de Algarve moest hij Fabio Jakobsen enkele malen voorlaten in de pure sprints, maar Coquard heeft in deze beperkte maand koers al laten zien dat hij dit voorjaar de zwaardere wedstrijden aan moet kunnen. Kijk er dus niet van op als we het rood-witte Cofidis-tenue meermaals scherp van voren zien, van de Omloop tot de Amstel.

Matej Mohoric - Bahrain Victorious

Dan de volgende, en eerlijk: het is een obvious one. Matej Mohoric is een koersdier bij uitstek en iemand met zijn palmares mag eigenlijk niet meer als verrassing getipt worden. Toch verbazen we ons over het feit dat we zijn naam nog weinig voorbij zien komen. Mohoric heeft zichzelf op hoogte goed voorbereid op de klassiekers en staat te springen om zich te bewijzen in de grootste wedstrijden.

De Sloveen is een man van de lange adem, zo bewees hij vorig jaar met ritzeges in twee 200 kilometer plus ritten in de Tour de France. In het najaar deed hij dit dunnetjes over met tweede plaatsen in de Clasica San Sebastian, BinckBanck Tour en Ronde van Polen. Met Sonny Colbrelli vormt hij een oergevaarlijk duo dit voorjaar, waar Wout van Aert en co maar beter voor oppassen.

Luca Mozzato - B&B Hotels-KTM

Over naar een echte potentiële verrassing. Luca Mozzato is op zijn beurt de man die de schoenen van de eerder genoemde Bryan Coquard moet vullen bij B&B Hotels-KTM en kan zomaar eens een welkome surprise worden dit voorjaar. De kleine Italiaan beschikt over veel inhoud, zo liet hij onder meer zien in Parijs-Roubaix van vorig jaar. Weinig mensen zullen het nog herinneren, maar Mozzato zat in het spoor van de topfavorieten in het Bos van Wallers toen Mads Pedersen op Luke Rowe botste. Uiteindelijk eindigde hij nog knap als twintigste.

Sowieso is Mozzato wel een man van de ereplaatsen: afgelopen jaar reeg hij ze aaneen in de Europe Tour, onder meer in koersen als Nokere, Scheldeprijs, de Ronde van Wallonië en Deutschland Tour. Met het vertrek van Coquard is hij een rang opschoven in de pikorde; kan hij het ook laten zien tussen de grote mannen?

Sven Erik Bystrøm - Intermarché-Wanty-Gobert

Bij Intermarché-Wanty-Gobert hebben ze deze winter goed ingekocht: met Alexander Kristoff en Sven Erik Bystrøm heeft de Belgische ploeg twee sterke beren uit Noorwegen aan de selectie toegevoegd, die het vertrouwen een beetje verloren waren bij UAE-Team Emirates. Na enkele koersdagen in dit voorjaar weten we al genoeg: zowel Kristoff (winst in Alméria) als Bystrøm (negende in de Algarve) lieten al mooie dingen zien.

Bystrøm is de beloftenwereldkampioen van 2014, maar bij de profs is het er nog nooit écht uitgekomen. Dat de inmiddels dertigjarige Noor inhoud heeft, staat buiten kijf. Zo bewees hij ook weer in de Algarve, waar hij in het spoor van de klimmers zeer degelijk naar een top tien-notering reed. Wordt 2022 dan eindelijk het jaar van Bystrøm?

Stan Dewulf - AG2R Citroën Team

Bij AG2R Citroën Team lijkt er stilaan sprake van een wisseling van de wacht. Waar Greg Van Avermaet en Oliver Naesen toch wel moeite hadden in de Ruta del Sol, vloog de jonge Stan Dewulf als een bizon door het Spaanse land. Dewulf heeft vorig voorjaar lang last gehad van een coronabesmetting, maar toonde eind 2021 dat zijn volledige potentieel al tot uiting kwam met onder meer een vierde stek in Parijs-Tours en een twaalfde plaats op het EK.

Begin 2022 zet hij die lijn voort: bergop toonde Dewulf zich zeer sterk, maar een beloning bleef vooralsnog uit. De ex-renner van Lotto Soudal is ook nog eens rap aan de streep, dus ben niet verbaasd als hij dit voorjaar écht de stap naar de top kan maken en mee gaat spelen in de (semi)klassiekers.

Markus Hoelgaard - Trek-Segafredo

Terwijl de Belgische kranten vol staan met Quick Step-Alpha Vinyl, Jumbo-Visma en Lotto Soudal, is er nog één super sterke klassieke ploeg waar we naar onze mening heel weinig over horen: Trek-Segafredo. De formatie van Jasper Stuyven heeft deze winter stiekem verder gebouwd aan een ijzersterke klassieke kern, met Jasper Stuyven, Edward Theuns, Mads Pedersen, Quinn Simmons, Alex Kirsch, Otto Vergaerde, Toms Skujins en Markus Hoelgaard als exponenten.

We kijken in dit artikel met speciale aandacht naar de verrichtingen van de Noor, die overkwam van het frisse Uno-X-team. Hoelgaard is een zeer veelzijdige renner, die excelleert in het langere en zwaardere werk. Dat bewijzen ook zijn resultaten van 2021: veertiende in Kuurne, achtste in de E3, zevende op het EK en twaalfde op het WK. Weet hij bij een WorldTour-formatie nog een extra stap te zetten?

Nils Eekhoff - Team DSM

Van Team DSM hebben we na een matig 2021 maar weinig gehoord. Met opzet misschien? De ploeg heeft zich althans goed voorbereid op de voorjaarswedstrijden, waarin John Degenkolb de nieuwe mentor en leider is. In zijn kielzog ontwikkelt ook de sterke Nederlander Nils Eekhoff zich stilaan tot een klant om in de gaten te houden.

De ploeg schuift Eekhoff bijvoorbeeld naar voren voor de Omloop en Kuurne-Brussel-Kuurne. Niet gek, want hij heeft zich samen met Degenkolb tot in de puntjes voorbereid op het voorjaar. Geen wedstrijden gereden, maar perfect klaarstomen op Tenerife. En ze moeten wel, want Eekhoff kan zomaar de man zijn die het voorjaar van Team DSM moet redden.

Connor Swift - Arkéa Samsic

Ook bij Arkéa Samsic hebben ze de beschikking over een interessante voorjaarskern. Amaury Capiot was al succesvol namens de Franse formatie, die ook nog leuke aanvallende figuren als Clément Russo, Matis Louvel en natuurlijk Connor Swift hebben. Die Britse coureur mag gezien worden als een expert in het onverharde. In wedstrijden als Dwars door het Hageland, Tró Bro Leon, Clasica Jaén Paraiso; Swift rijdt er van voren.

De bonkige renner liet dit jaar echter al zien dat hij ook op inhoud een stap heeft gezet. In de Ster van Bessèges wist hij als zevende te eindigen in het eindklassement, ondanks de Mont Bouquet. Twee weken daarna deed hij dat kunstje doodleuk over in de Ronde van de Algarve, waar we toch heuvels als Malhao en de Alto de Fóia over moesten.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)