Van der Poel de grote vissen, 'net niet' voor Van Aert in 2023: 'Tweede rit Tour, EK, Parijs Roubaix...'

Wout van Aert mag in 2023 dan 'maar' vijf keer gewonnen hebben op de weg, van een slecht seizoen wil hij niet spreken. De 29-jarige Belg van Jumbo-Visma zag grote rivaal Mathieu van der Poel uitblinken, daar hij zelf vaak net even iets te kort kwam.

'Dit is uiteraard niet mijn beste seizoen ooit, maar het is ook verre van slecht. Het is middelmatig. Misschien is het een keer normaal dat het niet altijd van hoogtepunt naar hoogtepunt ging en dat er een jaar tussenzit dat het iets moeilijker gaat', zo analyseert Van Aert bij HLN. In principe was WvA altijd op de afspraak. Hij reed podium in bijna alle grote klassiekers, met winst in de E3 en een vierde plek in de Ronde van Vlaanderen. Hij reed vijf keer bij de eerste vijf in de Tour de France en werd tweede op het EK en WK. Hij pakte wel de tijdrittitel bij het Belgisch kampioenschap, maar werd dan weer derde en vijfde in die discpline op het EK en WK.

Kortom: overal bij de besten, maar in de grote wedstrijden nooit dé beste. 'Natuurlijk is het niet altijd makkelijk. Iedereen wil altijd dat ik win, maar degene met het grootste verlangen om te winnen, ben ik zelf. Dat begint met op het juiste moment in de juiste vorm zijn, en op dat vlak heb ik al bewezen dat ik er vaak sta. Maar vaak leidt dat ook tot ‘net niet’. Er waren een paar tweede plaatsen die ik kon accepteren, maar er waren ook momenten dat het anders had kunnen zijn. De tweede rit in de Tour, het EK... Ook Parijs-Roubaix had anders kunnen lopen zonder platte band. Als je dat optelt, had je een heel ander jaar kunnen krijgen, en een heel ander gevoel.'

Lees verder onder de foto

Van Aert respecteert Van der Poel en heeft geen spijt van weggeven Gent-Wevelgem

Nu staat Van Aert vooral in de schaduw van Van der Poel, die met Milaan-Sanemo, Parijs-Roubaix en het WK net wel de grote vissen binnen hengelde. Van Aert kan er alleen maar respect voor hebben. 'We komen elkaar nu al heel wat jaren tegen in de finale van elke grote koers. Het is logisch dat de mensen ons als twee grote rivalen gaan herinneren. Maar ze moeten ook onthouden dat we met respect tegen mekaar koersen. Ik haat verliezen van Mathieu, maar ik haat hem niet als persoon. Wellicht hebben we mekaar beter gemaakt. We begrijpen dat we elkaars aanwezigheid moeten aanvaarden en dat die goed is voor de sport en voor onszelf. Ik heb zijn telefoonnummer, maar we bellen mekaar nooit. Dit blijft een rivaliteit waarbij we niet als vrienden communiceren.'

Vriendschap vindt Van Aert meer bij Jumbo-Visma, met Christophe Laporte als meest treffende voorbeeld. De Fransman kreeg dit jaar de zege in Gent-Wevelgem cadeau van Van Aert, die daar nu (na al die ereplaatsen) nog geen moment spijt van heeft gehad. 'Intussen heeft Christophe een aantal mooie zeges extra gepakt, maar op dat moment was dat een heel grote overwinning voor hem, terwijl die koers voor mij niet zo’n verschil maakte. Ik had het raar gevonden om tegen mekaar te sprinten, en ik had het ook raar gevonden als hij de zege had moeten weggeven omdat ik de kopman ben. Ik vond en vind dit de enige juiste beslissing. Voor mij voelt het nog altijd alsof we die koers samen hebben gewonnen.'