Van der Poel vreesde even voor Harrogate-taferelen: 'Gelletjes hielpen niet meer' en 'compleet fucked'

Mathieu van der Poel leek zondag in de Ronde van Vlaanderen alles met twee vingers in de neus te doen, maar de wereldkampioen moest tot ver over de limiet gaan om te winnen zoals hij deed. Na afloop gaf de Nederlander van Alpecin-Deceuninck toe dat hij eerder alleen zat dan hij had gewild en dat het daarna een lijdensweg werd.

'Het was overleven vandaag, dit is de zwaarste Ronde van Vlaanderen die ik gereden heb, met deze weersomstandigheden', hijgte Van der Poel uit, met een grimas op zijn gezicht. 'Die laatste twintig kilometer ben ik met de ogen dicht naar de finish gereden. Ik zat zo kapot, dat ik niet heel veel heb nagedacht.'

'Ik moet nog eens nadenken wat er allemaal gebeurd is, maar vooral de regen maakte die kasseien zo lastig', legt hij dan uit. 'Vooral Koppenberg was echt schuiven en slippen tot boven. Dat ze moesten lopen, verbaast me niet. Ik had een mooie kloof, maar met de wind was het nog vrij ver alleen. Ik heb gereden voor wat ik kon, maar op het laatst was het vat wel af.'

Hoe af? Nou, bij het AD had de winnaar wel een passende vergelijking: 'Het was naar Harrogate aan het neigen', doelt hij op het WK van 2019, waarin hij in winnende positie plots volledig door z'n hoeven zakte. 'De gelletjes hielpen niet meer, maar mijn voorsprong was groot genoeg om vooruit te blijven. De wattages die ik normaal wil rijden, daar kwam ik niet meer bij in de buurt op het einde.'

Van der Poel bedankt ploeg na perfect uitgevoerde tactiek

'De tweede keer Kwaremont heb ik voor de eerste keer doorgetrokken', zegt Van der Poel, die tot die tijd ogenschijnlijk koel durfde te pokeren, ook toen mannen als Mads Pedersen gingen. 'De ploeg heeft fantastisch werk geleverd. Ik heb gezegd dat ik tot de Koppenberg alles samen wilde houden, omdat ik daar het verschil wilde maken. Ik had alleen niet verwacht dat ik daar alleen zou komen te zitten.'

Van der Poel moest door en ging de Oude Kwaremont en Paterberg dus alleen over. 'Bovenop tweede keer Kwaremont had ik het goede gevoel niet echt meer. Gelukkig heb ik dat nog teruggevonden', lacht hij de tanden bloot, na een voor hem nu al fantastisch voorjaar. 'Mijn seizoen is nu al een succes. De Ronde van Vlaanderen winnen in de regenboogtrui is een droom die uitkomt. Dat moet ik even laten bezinken. Denken aan Parijs-Roubaix kan ik nu nog niet, ik ben compleet fucked momenteel. Dit was één van de zwaarste races die ik ooit heb gedaan, ik was compleet leeg.'