Adam Hansen is sinds maart 2023 voorzitter van rennersvakbond CPA. De Australische ex-prof maakte in anderhalf jaar tijd al genoeg mee in zijn nieuwe functie, iets waar hij in een exclusief interview met Relevo meer tekst en uitleg over gaf.
De nu 43-jarige Hansen benadrukt nog altijd dat hij het in eerste instantie zeker niet wilde, maar uiteindelijk dan tóch voor die voorzittersfunctie is gegaan. Heden ten dage - maar toch slechts circa 15 maanden later - is hij een van de meest 'controversiële' figuren binnen de wielrennerij, daar hij beslissingen moet nemen die altijd voor tweespalt in wielerland zullen zorgen. 'Eerst wilde ik dit inderdaad niet', aldus Hansen. 'Je moet altijd beschikbaar zijn, en als er een probleem is of er gebeurt iets, dan is je dag kapot. Het maakt niet uit waar je bent. De politieke kant was ook nooit mijn sterkste kant, maar ik heb het aanbod uiteindelijk geaccepteerd. Ik dacht: dit kan misschien toch interessant zijn.'
En dus konden we toentertijd een Oceaniër noteren als opvolger van Gianni Bugno. 'Het is niet dat hij slecht werkte. Dat deed hij zeker niet, maar het was meer dat hij niet dicht bij de renners stond. En er ontbrak ook wat communicatie. De coureurs waren immers niet van alles op de hoogte', duidt Hansen het vertrek van de ietwat flamboyante Italiaan. 'Een gebrek aan transparantie en communicatie is voor mij een groot probleem. Daar schortte het bij Gianni en zijn team wel eens aan. Ik heb de eerste maanden zoveel mogelijk energie in dat onderdeel gestoken.'
Hansen kan als CPA-voorzitter regelmatig rekenen op flinke bakken kritiek vanuit de buitenwacht. De boksbal van de wielerwereld, zo zou men kunnen stellen. 'Vanuit fans misschien wel. Zij willen juist drama zien, renners die afzien. Wij moeten in dat kader soms ritten inkorten uit veiligheidsoverwegingen. En dat valt niet altijd bij iedereen in even goede aarde.' Het is ook dan dat de beruchte chicane uit Parijs-Roubaix, vlak voor het Bos van Wallers, ter sprake komt. Een maatregel vanuit onder meer de CPA, welke door uiteindelijke laureaat Mathieu van der Poel als 'grap' werd afgedaan.
Hansen over Parijs-Roubaix-chicane en Van der Poel-tweet
'Toen we er met de renners over spraken was het unaniem, dus dachten we: hoe kunnen we de koers aan de ingang van Arenberg vertragen?', legt Hansen uit. 'En zo kwamen we op het idee van de chicane, al was het één van de alternatieven die we aanboden. Toen we de opties aan de raceleiding lieten zien, zeiden ze binnen een minuut: oké, dit wordt het. Ze stuurden ons direct foto's van de chicane. Ze hadden alles zelf bedacht! Ik denk dat ik daarom de boksbal van de wielerwereld ben. Mensen verwijten mij dat ik zeg dat alles mijn idee is, maar nee. Zo is het niet. Het heeft meer te maken met het feit dat ik de enige ben die opkomt voor de renners en hun veiligheid. Maar wat er ook gebeurt, het is kennelijk altijd mijn schuld. Dat kan niet zo zijn. Maar ik ben ook niet aangesteld om te allen tijde de fans tevreden te houden.'
In de chicane-kwestie nam Hansen zelfs hoogstpersoonlijk contact op met Van der Poel. 'Eerst ontmoette ik in de Ronde van Vlaanderen de ploegleider van Alpecin-Deceuninck, met wie ik tot dan toe niet gesproken had. Het viel mij op dat iedereen het al wist. Ze maakten grapjes: ''Je gaat Roubaix wat langer maken, hè!'' Ik arriveerde en vertelde hen dat ik graag wilde dat ze de renners gingen laten weten dat alles in orde zou zijn. ''Geen probleem'', vertelde de Alpecin-Deceuninck-man mij ook nog. Hij zou het gaan vertellen. Daarna heb ik er niets meer van vernomen. Toen deelde Van der Poel op een gegeven moment die tweet en dacht ik: shit, ze hebben het hem niet verteld. Ik kreeg daarop het nummer van Mathieu en vertelde hem het hele verhaal. Daarna schreef ook die sportief directeur mij weer aan, met het bericht dat alles wel erg gehaast was. Dat maakte me wel boos.'
Uiteindelijk kwam het allemaal goed, ook tussen Van der Poel en Hansen. 'Hij begreep het', aldus de Aussie. 'Hij vertelde me zelfs dat hij er sowieso nooit van hield om rechtstreeks het Bos in te gaan. Misschien had hij liever voor een van de alternatieven gekozen, maar ik vertelde hem daarop dat we dat volgend jaar konden doen. Achteraf is het wel een beetje jammer hoe het allemaal ging. Het vertrouwen in de ploegleider, zoals ik vertelde, was een grote fout van mijn kant, en ik denk dat we er een zeer hoge prijs voor hebben betaald.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties