Ellen van Dijk gaat alles laten bezinken na doldrieste maanden: 'Trotser op mijn vriend dan op mijzelf'

Een achtste plek bleek het maximaal haalbare voor Ellen van Dijk op het WK tijdrijden in het Zwitserse Zürich. De Nederlandse sluit daarmee (bijna) een rumoerig jaar af, na het bevallen van haar zoontje, een zware valpartij/botsing op stage in Spanje en uiteindelijk de race tegen de klok om de kampioenschappen te halen. Bij In de Leiderstrui deed ze haar verhaal na het WK tijdrijden.

Van Dijk richtte zich met name op de Olympische Spelen in Parijs, waar ze in de natte omstandigheden uiteindelijk niet verder kwam dan plek vijf. Vervolgens trok ze direct door naar de Tour de France Femmes, om nadien via de Ronde van Romandië nog naar het EK in Hasselt (tweede) en WK in Zürich (achtste) te trekken. Normaliter staat nu enkel de Simac Ladies Tour nog op de rol, al zal het vooral een kwestie worden van afschakelen de komende periode.

Lees verder onder de foto!

Van Dijk kijkt uit naar tijd met haar jonge gezin

Ellen, je had al verwacht dat je hier niet mee zou doen om de medailles. Dat is uitgekomen.

'Ik wist wel dat ik heel veel vermogen in dat eerste stuk moest leggen, maar dan mis je op het einde wel wat. Als je het verschil ziet met de derde plek (bijna een minuut, red), dan is dat een groot gat. Dat was ook wel een beetje te verwachten. Voor mij was het een goede tijdrit, maar het was niet voor mij weggelegd.'

Je zat nog wel even op de hot seat. Krijg je dan nog op een bepaalde manier hoop?

'Ja, eigenlijk wel. Ik hoorde dat ik best goede tussentijden had op het klimmetje, wat toch wel mijn zwakste punt is. Ik hoopte dat het een goed teken was, maar wist ook wel dat ik het er daar ook wel ingelegd had. Vervolgens zag je enkele dames eronder duiken en dan weet je dat het podium moeilijk gaat worden.'

Demi Vollering wordt net tweede. Heb je haar nog gesproken?

'Ja, ik dacht dat ze hem had. Ze zat heel goed op de fiets en reed een grote versnelling, maar ik denk dat Grace Brown daar nog een tandje bij kon schakelen. Zij was - net als op de Olympische Spelen - outstanding. Ze laat zien dat ze de beste is, dus ze heeft verdiend gewonnen. Het is zuur voor Demi, maar ook van haar was het een heel goede tijdrit.'

Jij hebt al je laatste krachten hier ingegooid. Wat rest er nu?

'Ik ga lekker naar huis en kan over twee weken de eerste verjaardag van ons zoontje vieren, dus dat is ook heel speciaal. Dat is op 4 oktober. Het is een heel maf jaar geweest, dus ik ga even alles laten bezinken. Ik kijk er wel naar uit om thuis te zijn, bij de familie.'

Ben je dan op een bepaalde manier opgelucht, dat het nu een soort van over is?

'Op zich wel. Ik had hier nog wel echt zin in, maar het was wel een beetje maf. Ik moest me vorige week op het EK nog selecteren, dus het is niet dat je hier maanden naar toewerkt. Uiteindelijk doe je dat wel serieus, maar het is toch anders dan dat je er een heel jaar een doel van maakt. En ik wist ook wel dat het niet mijn parcours zou zijn.'

Welke dingen kijk je echt naar uit?

'Waar ik niet naar uitkijk, is elke ochtend om vijf uur wakker worden, haha. Dat gaat nu mijn beurt worden, maar het is sowieso heerlijk om met hem te knuffelen en de dagelijkse dingen te doen. Dat is ook echt nodig, dat ik thuis weer even wat meer oppak. Voor mijn vriend is het ook pittig geweest.'

Hoe pittig?

'Pfoe, dat kan ik niet onder woorden brengen. Dat hele gedoe met die gebroken enkel was voor hem echt killing: hij moest alles voor Faas doen, maar ook voor mij. Dat was heel, heel intens. Het is wel een jaar geweest, zeker. Wat hij heeft gedaan, daar ben ik trotser op dan wat ik zelf heb gedaan.'