Wraak voor Québec! Getergde Pogacar vernietigt concurrenten in GP Montréal met weergaloze solo

Vrijdag niet, zondag wel: de GP Montréal is gewonnen door Tadej Pogacar. De Sloveen wist zich in de straten van de Canadese stad los te rukken van zijn rivalen en kwam solo over de streep. Achter hem werd Pello Bilbao (Bahrain Victorious) tweede, voor Julian Alaphilippe (Soudal Quick-Step).

De koers was het laatste deel van een klassiek Canadees tweeluik. Vrijdag was deel een: de GP Québec werd gewonnen door Michael Matthews. Hoewel vaak grofweg dezelfde renners voorin te zien zijn in beide koersen, is de race in Montréal lastiger, met meer hoogtemeters. Vorig jaar won Adam Yates de koers: de renner van UAE Team Emirates was er dit jaar niet bij, en dus kregen we in ieder geval een opvolger.

Drie man kozen vanaf het begin het hazenpad. Belgen Gil Gelders (Soudal Quick-Step) en Dries De Bondt (Decathlon-AG2R La Mondiale) waren voorin te vinden, evenals thuisrijder Michael Leonard (INEOS Grenadiers). Zij kregen nooit echt veel ruimte, met name dankzij beulswerk van UAE Team Emirates. Pogacar was van tevoren de absolute topfavoriet en zette daarom zijn ploeg snel al op kop van het pak om de vluchters in beeld te houden.

Mohoric opent het bal, UAE controleert

Met vijftig kilometer te gaan werd de finale geopend, en wel door Matej Mohoric. De Sloveen van Bahrain-Victorious versnelde vanuit het peloton en stak direct door naar de kopgroep, waar De Bondt al was gelost. Onder het tempo van de meesterdaler loste Leonard ook al snel, waardoor Gelders alleen nog overbleef in het wiel. Veel ruimte kregen ze echter niet: daarachter ging het snoeihard onder leiding van kamp-Pogacar. Daardoor eindigde het avontuur van Mohoric vijftien kilometer nadat het begon.

Het tempo van UAE Team Emirates (met meesterknechten als Juan Ayuso en Tim Wellens) zorgde voor een waslijst aan namen die het niet meer konden bijbenen. Arnaud De Lie, Alberto Bettiol, Biniam Girmay... Voor deze toppers was het te zwaar. Ook Matthews, winnaar van de GP Québec van vrijdag, moest lossen. Met name Domen Novak was ijzersterk aan het fietsen voor zijn kopman. Toen hij klaar was met zijn werk deed Rafal Majka zijn bekende lead-out. De Pool stampte op de pedalen totdat Pogacar er met volle snelheid overheen vloog, met nog 23 kilometer te gaan. Matteo Jorgenson (Team Visma | Lease a Bike) en Alaphilippe probeerden te volgen, maar niemand kon het tempo van de Tourwinnaar bijbenen.

Lees verder onder de Tweet

Pogacar vliegt, Lemmen achtervolgt

Binnen de kortste keren had Pog een voorsprong van twintig seconden te pakken. Daarachter kwam het weer bij elkaar: een achtervolgersgroep van zo'n twintig man ontstond. Dit kwam de achterstand niet ten goede: men keek vooral naar elkaar en de achtervolging was niet georganiseerd. Neilson Powless (EF Education-EasyPost) was een van de namen die probeerden weg te rijden bij zijn concurrenten, maar de Amerikaan kwam geen meter dichter bij de Sloveense koploper. Na Powless was het de beurt aan Alaphilippe, die Alex Aranburu (Movistar Team), Bilbao en de brutale Bart Lemmen (Team Visma | Lease a Bike) met zich mee kreeg. Pogacar was inmiddels in tijdritmodus: hij had bijna veertig tellen voorsprong op de vier achter hem.

De achtervolgers werkten goed samen, maar kwamen gewoonweg niet dichter bij het monster vooraan. Met tien kilometer te gaan ging het te hard voor Lemmen, dankzij beulswerk van Bilbao. Later ontploften Aranburu en Alaphilippe eveneens, en dus moest de Spanjaard van Bahrain Victorious alleen in de achtervolging. Hij was de best of the rest, maar Pogacar was gevlogen. De veelvraat had alle tijd om high fives uit te delen aan het publiek (en maatje Matthews). Op gepaste afstand kwam Bilbao binnen als runner up, waarna Alaphilippe het sprintje om plek drie won.

Uitslag GP Montréal 2024:

Results powered by FirstCycling.com