Michael Matthews heeft de dertiende editie van de GP Québec op zijn naam geschreven. In een lange koers van dik 200 kilometer, verdeeld over 16 rondjes van 12,6 kilometer, was hij uiteindelijk de sterkste in een sprintje van de sterksten. Het was alweer de derde overwinning van Matthews in de Canadese eendagskoers, nadat hij ook al won in Quebéc in 2018 en 2019. Topfavoriet Tadej Pogacar probeerde het wel, maar was uiteindelijk blij voor z'n maatje Matthews.
De GP Québec was traditioneel de opener van een Canadees tweeluik, met op zondag nog de GP Montréal. Op een uitdagend stratencircuit - met daarbij 186 hoogtemeters per ronde - was er snel een kopgroep gevormd. Artem Shmidt (INEOS), Frank van den Broek (dsm-firmenich PostNL), Antonio Polga, Filippo Ridolfo (Team Novo Nordisk) en Felix Hamel en Jonas Walton van de Canadese selectie vonden elkaar. Ze kregen met Intermarché-Wanty en Lotto Dstny een gemotiveerd peloton achter zich aan.
Lees verder onder de video
Van den Broek en Shmidt blijven over, Healy deelt eerste stootje uit
De twee Belgische formaties reden voor Biniam Girmay en Arnaud De Lie, al kregen de zes leiders nog wel een stevige voorgift. Vijf minuten maximaal, met Van den Broek die in de kopgroep het meeste werk voor z'n rekening nam. Met de Côte de la Montagne en Côte des Glacis in het lokale rondje waren Polga en Ridolfo al in de eerste vijftig kilometer gezien. Namens het Canada-duo bleef alleen Hamel over, richting halfweg koers.
Bij het ingaan van de laatste tachtig kilometer ging het ook voor Hamel te snel, waarmee we Van den Broek en Shmidt overhielden. Twee jonkies, die hun voorsprong van eerste een dikke vijf minuten zagen minderen naar een kleine vijf minuten. Dat kwam omdat ook procontinentale formaties als Tudor en Uno-X zich van voren toonden. Het was daarmee wachten op een aanval, die de finale zou inluiden. Die kwam op 62 kilometer van het einde - en nog vijf rondjes voor de wielen - van Ben Healy op de Côte des Glacis. UAE-Team Emirates reed deze eerste plaagstoot toe.
Lees verder onder de foto
UAE-Team Emirates voert tempo op, Laurance geeft op
Zoals verwacht was de eerste aanval van de dag het startsein om er echt aan te beginnen. De status quo ging overboord, er kon worden gekoerst! Fredrik Dversnes van Uno-X probeerde weg te rijden, maar zag dat het zinloos was toen hij slechts in z'n eentje weg was. Bahrain-Victorious schoof naar voren, maar het was UAE-Team Emirates dat op de Côte de la Montagne doortrok. Pogacar zat al scherp op de voorposten, maar het ging in deze fase nog louter om de vraag: wie kan níet mee? Axel Laurance van Alpecin-Deceuncink en Corbin Strong van Israel-Premier Tech waren de belangrijk slachtoffers van het tempo en Girmay had alle moeite om eraan te blijven hangen.
Ondertussen hielden Van den Broek en Shmidt het tempo erin. Het peloton viel op sommige plekken nog wat stil, waardoor het leidende duo met nog altijd een kleine vier minuten aan de laatste veertig kilometer begon. Met nog dertig kilometer te gaan was dat nog een kleine drie minuten. Het peloton leek zodoende alles onder controle te hebben, maar Van den Broek en Shmidt zagen er ondertussen nog aardig fris uit. Leuk en aardig allemaal, maar met Uno-X, Lotto-Dstny en UAE die de handen ineen sloegen op iedere heuvel die volgde, ging het plots rap met het verschil. Gil Gelders (Soudal-Quick Step) en Alex Baudin (Decathlon AG2R La Mondiale) reden er zodoende ook een beetje doelloos tussen.
Lees verder onder de foto
Kan Pogacar de rappe mannen losrijden?
In de voorlaatste ronde schoof het zo allemaal voorzichtig in elkaar. Nog twee keer de combinatie Côte de la Montagne en Côte des Glacis, met een aanval van Jan Tratnik (Visma | Lease a Bike) die eerst het peloton terug tot Gelders en Baudin bracht. Van den Broek en Shmidt werden op veertien kilometer van het einde bedankt voor de moeite, na een solo van 190 (!) kilometer. Meteen greep UAE de koers weer bij de strot met Tim Wellens, met Pogacar niet ver. Veel renners hadden geen belang bij een spurt, maar konden zij de rappe heren lossen? Daar hadden ze dan nog één rondje van 12,6 kilometer de tijd voor...
Juan Ayuso hield voor UAE het tempo hoog, maar hij kon niet voorkomen dat Matteo Jorgenson er namens Visma vandoor knalde op een stukje afdaling. De Amerikaan sloeg in de kilometers erna een mooi gat, maar hij moest nog wel die verrekte klimmetjes over. Met slechts tien seconden begon Jorgenson eraan en het was Julian Alaphilippe die erover knalde. De Fransman keek om en had Pogacar en Jorgenson bij zich, maar ook drie (!) van Lotto-Dstny. Jenno Berckmoes, Maxim Van Gils én De Lie konden de aanvallen beantwoorden, ook toen Pogacar zelf ging en in de slotkilometer zo plots tegen drie van de Belgen aankeek.
Alles voor De Lie in de sprint, maar Berckmoes en Van Gils konden het niet bolwerken. Het peloton sloot aan en zo hadden we weer een heleboel kandidaten die konden winnen. Dat Matthews daarbij hoorde, zouden we haast vergeten. De hele dag was hij niet van voren geweest, maar winnen deed hij wel met een machtige punch.
Uitslag GP Québec 2024
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties