(Zelfs) Pogacar leeft zijn droom: van bevroren bij de start tot ijskoud na de meet in Amstel Gold Race

Bestaat er nog twijfel over wie de beste wielrenner van dit moment is? Amper. Of het nu Jumbo-Visma of Lotto-Dstny was, allemaal keken ze voor de start van de Amstel Gold Race naar één man: Tadej Pogacar. En die ene man trok zich daar gedurende de 260 kilometer door Limburg niets tot weinig van aan.

Of het nu om het voorval met Leo van Vliet - die volgens analisten té dicht voor Pogacar reed - ging of zijn bevroren ledematen aan de start, Pogacar lachte het in Berg en Terblijft allemaal weg. De man combineert zijn plezier op de fiets met een verbazingwekkende gretigheid en vorm van efficiëntie.

Zegt Mathieu van der Poel tegen hem dat hij moet aanvallen op de Keutenberg, dan doet hij dat toch lekker? Vertrekt er een groepje met enkele verre outsiders op meer dan honderd kilometer voor de meet, dan springt hij toch lekker mee? 'Op instinct koersen' noemde hij het na afloop zelf. 'Mij leek het wel een goede move, maar of het het plan was? Nee, dat niet.'

Want plannen, daar doet deze generatie met Pogacar en ook Mathieu van der Poel niet aan. Zo bleek ook maar eens op de KIuisberg: Pogacar reed aan de voet van die beklimming lek, wat normaal gesproken altijd een red flag zou zijn. Maar niet voor de Sloveen, die doodleuk voor de top al aansloot en op de volgende beklimming het gros achter zich liet. 'Ik moest van fiets wisselen, maar eigenlijk verliep alles perfect', concludeerde de kopman van UAE-Team Emirates.

Pogacar bevroor bijna in Maastricht

Wat moet het toch ook fijn zijn om met zo'n benen lekker naar Zuid-Limburg te kunnen trekken. 'Nou, aan de start bevroor ik bijna...', merkte de hoofdrolspeler zelf op. 'Maar uiteindelijk voelde ik mij op de fiets heel goed, waardoor ik de Amstel Gold Race bij heb kunnen schrijven. Je kunt wel zeggen dat ik m'n droom leef, ja.'

We geloven het bijna niet, maar ook Pogacar zag naar eigen zeggen flink af. 'Ja, het was een lange finale. Het zag er misschien simpel uit, maar dat was het zeker niet. Het zijn hier vrij korte beklimmingen, maar die komen wel allemaal snel na mekaar. En het positioneren is ook heel belangrijk in deze wedstrijd.'

Tom Pidcock moest er uiteindelijk als laatste aan geloven op de Keutenberg. De Brit sprak er ook nog kort over. 'Tadej ging zó hard, op een gegeven moment moest ik gewoon passen.' De Sloveen stelde dat dat wel een vooropgezet plan was, mede omdat hij die ingegeven kreeg van Mathieu van der Poel. 'Ik wist dat ik solo aan moest komen, dus zo'n steile beklimming als de Keutenberg heb ik aangegrepen om volle bak te gaan.'

Volgen nu: de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. 'Ik houd echt van de wedstrijden in de Ardennen. Of ik er dan weer zo vroeg aan ga beginnen? Dat moeten we nog bezien, het ligt ook aan de wedstrijdsituatie natuurlijk.'

Daar komt nog een factor bij: Remco Evenepoel. Daar werd Pogacar door de Vlaamse pers uiteraard ook nog op gewezen. 'Remco komt vanop hoogte, waar hij aan het voorbereiden is op de Giro. Ik weet zeker dat hij in goede vorm is. Hij is het hele seizoen al heel goed op alle soort beklimmingen en zelfs in de sprints, dus hij zal zeker weer één van de uitdagers zijn.’

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)