Baanrenners Hoogland en Lavreysen vertellen waarom de synergie zo goed is én waarom Parijs specialer is dan Tokio

Ze beleefden dinsdag een krankzinnige avond, Roy van den Berg, Harrie Lavreysen en Jeffrey Hoogland. Opnieuw werden ze olympisch kampioen op de Team Sprint, opnieuw reden ze een wereldrecord en ditmaal een hele speciale: onder de 41 seconden. Maar als het aan The Bullet Train ligt, blijft het hier niet bij. Het drietal is nog lang niet klaar met elkaar, zo lieten ze weten bij de NOS.

Lavreysen was ongelooflijk blij na afloop. De man die het middenrif van de trein vormde in de finale, straalde met zijn medaille. 'Heerlijk, het voelt prachtig, dat stukje Eiffeltoren. We hebben voor de tweede keer een wereldrecord gereden, ongelooflijk. Onder de 41 seconden, dat maakt dit extra mooi. Maandag in de kwalificatie al een olympisch record en in de kwartfinales een wereldrecord. Toen dacht ik, dan moeten we vandaag nog weer sneller rijden. Daar geloofde ik in.'

Lees verder onder de foto

Lavreysen benadrukt de prestatie: 'Toen waren we op beste niveau ooit, nu wéér harder'

Eigenlijk kon de Brabander het simpelweg niet geloven. Er was de verwachting dat het nóg sneller kon, maar dat het dan weer lukt... 'We reden in Tokio in 2021 op ons beste niveau ooit, nu gaan we alle drie nog harder. Op het goede moment in de finale dat op de mat brengen, maakt het extra mooi. We hebben al ervaring en gaan jaren mee. Maar het plan maken, dat onder druk uitvoeren, dat is onze kracht.'

Voor Lavreysen is de medaille in Parijs met de teamsprinters een veel mooiere dan die behaald werd in Tokio, drie jaar geleden. Hij beschrijft waarom in gesprek met het AD. 'Deze hal met zoveel Nederlanders. Geweldig. Tokio overkwam me. Alles was nieuw voor me. Ik ben nu veel meer aan het genieten. Ik ben heel ontspannen. Het is gewoon heerlijk', vertelt hij over zijn tweede Olympische Spelen, waar uiteraard weer publiek bij aanwezig is.

De discipline, samen met het onderlinge vertrouwen, maakt de medaille ook voor Hoogland extra speciaal. 'We hebben altijd veel vertrouwen in elkaar. Ik proef nooit dat iemand twijfelt aan mij. Dat vind ik zo mooi, dan voel je jezelf ook weer beter. Het voelt daarom alsof dit hoort, die medaille is weer thuis. Dat we elkaar weer vinden, is gewoon prachtig. We hebben elkaar echt vertrouwd op de prestatie en dat is bijzonder.'

Hoogland maakt als dertiger nog stappen: 'Ik verteer alles steeds beter'

Hoogland vervolgde in gesprek met het AD nog over de bijzondere prestatie, waar hij ook zichzelf een compliment durfde te geven én de synergie met de anderen beschrijft. 'Onder de 41 rijden was een stoute droom. Iets magisch. Ik voelde me hier zo verschrikkelijk klaar voor. Ik stapte af en ik voelde niet eens zoveel. Ik verteer alles steeds beter, lijkt het wel. We hebben nu al zoveel ritten samen gereden. Het gaat bijna vanzelf.'

Van den Berg, met 35 de oudste van het stel, was na afloop helder over de toekomst van het drietal. Het is bepaald niet de laatste race van de drietand op de baan. 'Je moet mij echt van de fiets aftrekken. Jullie zijn nog niet van ons af, want wij willen nog wel een rondje verder richting Los Angeles', doelde hij op de Spelen van 2028.