WorldTour op rapport: Uiterst effectief Team Sky blinkt uit met putsch van de eeuw

Het seizoen is ten einde en dus is het tijd om terug te blikken. Hoe hebben de teams dit jaar gepresteerd? Ondermaats, boven verwachting of sloegen ze gewoon totaal de plank mis? In de Leiderstrui zet in deze reeks de WorldTour op rapport.

Ploeg: Team Sky
Overwinningen: 43 (waarvan 21 in de WorldTour)
Veelvraat: Michal Kwiatkowski (9)
Nederlanders: Wout Poels, (3) Dylan van Baarle (1)

Index In de Leiderstrui: 8,9
Toelichting: Sky heeft het goed gedaan, is de conclusie van de redactie. Zo zegt Kasper Hermans (8,5): ‘Twee grote rondes met twee verschillende renners winnen, een supertalent dat zich bizar snel ontwikkelt en dan ook nog eens Kwiatkowski, die knechten en winnen perfect combineert.. Like it or not, Sky had opnieuw een topseizoen.’ Die mening deelt Bram van der Ploeg (9,5). ‘Twee grote rondes gewonnen, daar bestaat de ploeg voor. In de klassiekers wel wat afwezig, dus net geen tien.’ Twee van de drie grote rondes winnen, dat is gewoon ‘meer dan geslaagd’, meent Victor-Jan Vanparijs (9): ‘Het is misschien niet altijd even mooi om naar te kijken, maar effectief is het zeker.'

De mooiste zege
Als je aan Team Sky denkt, kunnen er verschillende dingen in je opkomen. Waarschijnlijk is bij velen één van die woorden ‘saai’. Een ander woord is vast ‘gecontroleerd’. Maar Sky heeft met de overwinning van Chris Froome in etappe 19 van de Giro d’Italia bewezen dat gecontroleerd en saai niets met elkaar te maken hoeven hebben. Het was misschien wel de meest perfect gecontroleerde ontsnapping ooit, maar toch was het voor veel wielerliefhebbers hét moment, dé ontsnapping van de afgelopen decennia, zo niet van de eeuw.

Simon Yates zit stevig in het roze. Oké, Tom Dumoulin staat op een half minuutje, maar de rest moet wel van heel goeden huize komen willen ze dat truitje nog afpakken. Froome staat op 3.22, een achterstand van 27 straatlengtes. Maar dan komt de Finestre. Sky heeft die avond ervoor een geniaal plan bedacht, zo blijkt later, al worden ze voor gek verklaard als ze al op de Finestre vol op kop gaan sleuren. Froome komt alleen te zitten, maar ook Pinot en Dumoulin. Nummer drie Pozzovivo kan helaas niet volgen en rozetruidrager Yates.. Tsja, die zakt er finaal doorheen. Hij zou uiteindelijk met bijna veertig minuten achterstand over de meet komen.

De teller linksboven stond op tachtig, toen Froome in zijn eentje kwam te zitten. ‘Haha, wat een tactische blunder! Dit is volstrekt kansloos!’, zal het door huiskamers (en toegegeven, ook op redacties) hebben geklonken. Maar het was precies zo gepland. Terwijl Dumoulin en Pinot tevergeefs probeerden samen te werken in de achtergrond met faal-daler Sebastien Reichenbach, had Sky elke medewerker opgetrommeld. Perschefs, mekaniekers, beveiligers, koffiejuffrouwen, bagagesjouwers, alles en iedereen werd ingezet voor dé aanval. Om de tien minuten stond er een Sky-medewerker met een bidon, zodat Froome niet telkens die halve kilo bergop mee hoefde te slepen. De marginal gains, ze leverden Froome seconde voor seconde, meter voor meter winst op. Uiteindelijk leverde het Froome meer dan drie minuten tijdwinst op, het roze en eeuwige roem.

Lees verder onder de foto!

De grootste overwinning
De grootste overwinning voor elke ploeg is vanzelfsprekend de Tour de France. Ook al kun je het aantal eindzeges niet meer op één hand tellen. We verwachtten een vijfde Tour-zege voor Chris Froome, die zich daarmee naast Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain zou plaatsen. Niets iwas minder waar. Als een duiveltje uit een doosje won Geraint Thomas zijn eerste Tour de France.

Thomas, de man waar niemand wat van verwachtte, behalve hier en daar een kilometertje bergop sleuren voor zijn kopman Froome. Zijn palmares was er ook niet naar. Toch pakte hij het geel in etappe 11 naar La Rosière, om deze niet meer af te geven. Hij was ongenaakbaar op die Rosière en ook een dag later op de Alpe d’Huez kon niemand hem van de etappezege afhouden. Daarna was het speculeren: gaat Thomas voor Froome rijden, Froome voor Thomas, of gaan ze elkaar nog aanvallen? Niets van dat. Froome toonde zich een sportman en bracht de gele trui van zijn ploeggenoot niet onnodig in gevaar. Mede dankzij een uitmuntende Egan Bernal kon Thomas verrassend zijn eerste Tour bijschrijven op zijn palmares.

De verrassing
Eerlijk zeggen: had u tot dit jaar van Egan Bernal gehoord? Oké, misschien wel. Misschien hebt u hem op een krakkemikkige livestream zien fietsen of zijn naam eens in de uitslagen voorbij zien komen, maar beseffen dat hij something special was, dat deden de meesten niet. Hij reed dit seizoen pas zijn derde jaar in het peloton en deed meteen ongelooflijke dingen. Hij won in de Colombia Oro y Paz, werd nipt tweede achter Primoz Roglic in een sterk bezette Ronde van Romandië en domineerde de Tour of California.

Dat deed Bernal in wat pas zijn eerste jaar voor Sky was. Zijn beloning was een bliksemselectie voor de Tour de France. Een selectie waar de ploeg absoluut geen spijt van zal hebben. Nederland vervloekte hem toen de pas 22-jarige Colombiaan eigenhandig de monsterontsnapping van Steven Kruijswijk teniet deed op de Alpe d’Huez. En zelfs diep in de derde week, in de ultrakorte zeventiende etappe, had de jonge renner in zijn eerste Tour nog de energie om lang op kop te rijden, het tijdverlies van Froome te beperken en zelf gewoon even zevende te worden in de zware bergrit. Egan Bernal, daar gaan we nog veel van horen.

Lees verder onder de foto!

De tegenvaller
Sergio Henao deed het niet al te best, maar wie nog meer tegenviel was David de la Cruz. Na jaren bij Quick-Step waarin hij goede dingen liet zien, viel het bij Sky toch wel tegen. Hij begon het seizoen nog redelijk met een etappezege in de Ruta del Sol en Parijs-Nice, maar daarna werd het heel erg stil rondom de Spanjaard. Als knecht in de Giro kon hij ook geen potten breken.

Bij gebrek aan frisse mannen werd hij door Sky maar opgesteld als kopman in de Vuelta, maar daar presteerde hij ver onder de maat. De la Cruz was standaard één van de eerste klassementsmannen die eraf moest. Michal Kwiatkowski deed het zelfs enige tijd beter, ondanks dat hij al bijna zeventig koersdagen in de benen had. De beste prestatie van de Sky-renner was een derde plaats in de etappe naar Balcón de Bizkaia, waar hij flink tijd terugpakte op de rest van de klassementsmannen. Die uitslag is eigenlijk de enige reden waarom hij nog vijftiende werd in het algemeen klassement. Een prestatie waar ze bij Sky niet gelukkig van zullen worden.

Algeheel oordeel
34 dagzeges en eindoverwinningen in Colombia, Ronde van de Algarve, Tirreno-Adriatico, Tour of California, Criterium du Dauphiné, Ronde van Polen, de Giro d’Italia en de Tour de France. Het is nog maar een greep uit de zegelijst van Team Sky in 2018. Overal waar het reed deed de sterrenformatie iets moois, won een rit of pakte de eindzege. Natuurlijk was de putsch op de Finestre daar een enorme kroon op, een prachtig staaltje teamwork, terwijl zes van de laatste zeven Tours winnen natuurlijk ook een prestatie van buitenaards niveau is. Een fenomenaal jaar voor de ploeg van Wout Poels en Dylan van Baarle.

Heeft Sky dan geen steken laten vallen? Een mooie zege in een grote voorjaarsklassieker had het seizoen wel definitief afgemaakt. In de eerste van het jaar, de Omloop Het Nieuwsblad, kwam de schier onbekend Lukasz Wisniowski het dichtste bij. Hij won de sprint van het peloton, alleen had hij de pech dat Michael Valgren daar nog voor reed. Verder werd er nog top tien gereden in Kuurne-Brussel-Kuurne (plaats 8, Wisniowski), E3 Harelbeke (plaats 8, Moscon) en Luik-Bastenaken-Luik (plaats 9, Henao), maar verder was het een zeer mager voorjaar van Sky en diens klassiekerkopman Michal Kwiatkowski, die het in het voorjaar vooral goed deed in de etappekoersen.

Lees verder onder de foto!

Perspectief voor 2019
In 2019 zal Team Sky zich weer volledig storten op het winnen van de drie grote rondes. Chris Froome en Geraint Thomas worden tenminste in de Tour de France verwacht, voor respectievelijk die magische vijfde en titelprolongatie, terwijl mannen als Egan Bernal, Wout Poels en David de la Cruz vechten voor de grote ronde-kruimels. Daarin krijgen ze concurrentie van Gianni Moscon en Michal Kwiatkowski. Beiden hebben meermaals aangegeven een klassement in een grote ronde te ambiëren.

Door de ambities van het duo wordt de spoeling in het klassieke voorjaar akelig dun en mogen we weer geen al te beste prestaties verwachten over de kasseien en door de Ardennen. De kans is aannemelijk dat Moscon het voorjaar volledig laat schieten voor een mogelijk duo-kopmanschap met Wout Poels in de Giro d’Italia. Door de switch komt de druk van het voorjaar bijna volledig op Dylan van Baarle te liggen, zeker omdat ook Wisniowski naar CCC verkast. Wel lijkt Kwiatkowski nog in wat klassiekers te gaan koersen.

Verder gaat Sky verder in de zoektocht naar een opvolger van Chris Froome, die inmiddels ook al 33 is. Daarin heeft het in Bernal al iemand in huis, maar ook trok het klimtalenten Filippo Ganna en Jhonathan Narvaez aan. Deze twee zullen naar verwachting uitvoerig getest en beproefd worden in de grote rondes, vanzelfsprekend in een knechtenrol. Maar als ze hun talent ten volste benutten zijn beide renners materiaal voor een toekomstige zege in een grote ronde. (Foto: Screenshot)

Lees ook het rapport van:
Dimension Data
Quick-Step Floors
Katusha

Marijn van den Berge (E-mail: marijn@indeleiderstrui.nl / Twitter: @Marijnvdberge97 )