Als Wereldbeker aanzien wil hebben, zal het Van der Poel, Van Aert en Pidcock tegemoet moeten komen

Het veldrijden was de laatste twee weekeinden weer zoals het hoort te zijn. Of nou ja, de verhoudingen waren in ieder geval zoals we dat gewend waren. Mathieu van der Poel won, Tom Pidcock won en Wout van Aert reed - ondanks een naar eigen zeggen matige voorbereiding - meteen podium. Laat de Kerstperiode maar beginnen, toch?

Wie de televisie louter in december aanzet, zal het niet eens opvallen. Maar de wielerfans die in september al keken naar de cross in Beringen weten wat er aan schort. Toen waren het nog Eli Iserbyt, Lars van der Haar, Michael Vanthourenhout en Laurens Sweeck die de dienst uitmaakten. Ook in de Wereldbekers in onder meer Amerika, Tabor en Maasmechelen.

Nu is dat niets nieuws, Van der Poel en Van Aert kiezen er nu al jaren voor om hun veldritwinter te beperken tot een cross of tien á vijftien. De crosswereld lijkt daar vrede mee te hebben, omdat er tijdens het wegseizoen ook zoveel vertier wordt geboden door die twee, en reken Pidcock er toch maar bij. Maar is die acceptatie vanuit de cross wel zo'n goed idee?

Tekst gaat verder onder de foto

Van der Poel en Van Aert met mate, zonder enige vorm van druk

Van der Poel, Van Aert en Pidcock doen in tien á vijftien crossen mee om de winst en verdwijnen na het WK weer als sneeuw voor de zon. Van der Poel liet al meermaals doorschemeren dat hij meedoet voor het plezier en daar wringt een beetje de schoen. Omdat de grote drie pas in december beginnen, zijn de drie crossklassementen al niet meer te winnen voor hen. Alleen de mannen die het hele jaar meedoen, maken kans op eindsucces in de Superprestige, de X2O Trofee en de Wereldbeker.

Het biedt Van der Poel en Van Aert de ruimte om hun crossen uit te kiezen. Daarbij wordt met een half oog gekeken naar crossen waar je de meeste punten scoort en zo het snelst een goede startpositie vergaart voor het WK. Trainingsstages worden er zonder blikken of blozen tussendoor gefietst. En als er even te weinig crossritme is, worden er in december of januari nog één of twee crossen toegevoegd. Alles in controle, met mate en zonder enige vorm van druk.

Dat staat haaks op de ambities die vooral de UCI en organisator Flanders Classics hebben met de Wereldbeker. Die wordt internationaler, duidelijker met iedere zondag een cross en volgens Flanders Classics moet de Wereldbeker uitgroeien tot dé competitie waar de toppers zich op richten. Kijk naar Fem van Empel en Puck Pieterse, die in hun crossseizoen (bijna) alle wereldbekers reden en dat was het wel zo ongeveer.

Tekst gaat verder onder de foto

Een voorstel voor een nieuwe Wereldbekerkalender veldrijden

Bij de mannen doen heren als Iserbyt, Van der Haar en Sweeck alles, maar zoals gezegd ontbreken de grote drie in het gros van deze competitie. Dat kan beter, dat moet beter. En als de Wereldbeker inderdaad aanzien wil krijgen, moet het de grote drie misschien wel tegemoet komen. Die uitzonderingspositie hebben ze ook wel met hun prestaties verdiend, als we de startgelden (wat officieel geen startgelden zijn) mogen geloven.

Voorstel: start de Wereldbeker in december en organiseer in ieder geval acht manches tot en met het einde van januari. Zo kom je de veldrijders die alle klassementen rijden tegemoet in hun wens om een minder volle agenda te hebben. Van der Poel, Van Aert en Pidcock kunnen op die manier volop meedoen om de grootste competitie van de cross. Als ze nu alsnog een stage plannen en veldritten missen, is dat vanaf dat moment hun probleem. De Wereldbeker dient in deze opzet als prachtig blok richting het hoogtepunt van het jaar: het WK.

De Superprestige en X2O Trofee zullen niet blij zijn met dit idee. Maar misschien is het helemaal niet gek als Flanders Classics in deze opzet financieel meedenkt met z'n mede-organisatoren. Bovendien kan het hoogtepunt van die andere twee crossen meer liggen in oktober en november, waardoor het geen ondergeschoven kindjes worden naast de wereldbekercrossen op de zondag. Superprestiges zoals Gieten kunnen terug naar hun geliefde zondag. En wie echt niet anders wil, kan in die acht zaterdagen in december of januari nog in een andere vorm worden georganiseerd?

Het is slechts één idee. Feit lijkt dat de cyclocross mee moet met het feit dat z'n grootste sterren niet de hele winter kunnen en willen crossen. Als er een WK voetbal in Qatar in de winter kan worden georganiseerd, dan moeten er ook opties zijn om de kalender anders in te delen. Want naast de dagzege zouden we de grootste sterren van de cross ook zo graag zien strijden om meer dan alleen de bloemen.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)