Wout van Aert won zondag de cross in Benidorm, maar daar moest hij uiteindelijk heel diep voor gaan. De Belg van Visma | Lease a Bike leek te profiteren van kettingpech bij Mathieu van der Poel, werd uiteindelijk voorbij geblazen door de wereldkampioen, kwam terug, reed weg toen Van der Poel crashte en verloor in gewonnen positie nog zijn zadel na een verkeerde jump op de fiets na de balken. What a Day, concludeerde hij zelf na afloop ook in een uitgebreide conversatie met de pers, waaronder In de Leiderstrui.
'Ik heb wat last van mijn pols', zegt Van Aert, die na de finish even langs de dokter moest voor een snelle check. 'Meant to be, want mijn moeder brak haar pols een dag geleden. Ze zijn verder getrouwd op 13 juli en ik droeg vandaag nummer 13. Dit was mijn dag', lacht hij vervolgens in het flashinterview. 'Ik had pech onderweg, maar ik bleef gaan en daar hou ik van.'
Blijdschap overheerst, zover is duidelijk. 'Ik voelde me vrij sterk, maar Mathieu was ook sterk. Hij had alleen veel pech, dus jammer dat het niet tot een echte battle kwam. Toen hij wegviel in de finale, moest ik de rest nog kloppen en dat was niet makkelijk. Ik ben blij dat ik ertoe in staat was. Het is een fijn gevoel om te winnen, maar het doel was vooral om goede benen te vinden vandaag. Daar ben ik in geslaagd. Het was een mooie dag.'
Bergop kon hij wel enkele malen wedijveren met zijn grote rivaal. '‘Dat klimmetje is het zwaartepunt van dit parcours. Daarna kom je in dat bosje en dat kan je misschien niet goed zien, maar dat loopt echt nog stevig door. Dat is het punt waar je het verschil kunt maken, wat ik en Mathieu snel aanvoelde. Ik moest een keer of twee echt wel op de limiet gaan om Mathieu te volgen, maar dat was zeker al een stuk beter dan een aantal weken geleden', stelde de tevreden winnaar vast.
'Daarvoor doe ik aan sport, dus het is leuk om die handen in de lucht te steken', aldus Van Aert. 'Zeker na zo’n wedstrijd als vandaag, waarin er van alles is gebeurd en het zaak was om het hoofd koel te houden. Maar ik voel meer geluk met de benen dan de overwinning op zich, al is dat natuurlijk altijd mooi. Zo was het ook in Zolder en Essen. Maar nu kon ik diep gaan, mee de koers maken en Mathieu partij geven, wat deze winter nog niet gelukt was. Daar ben ik vooral blij mee.’
Van Aert over val: 'Kostte me paar uur van mijn leven'
‘Het begon nochtans heel slecht, want ik zat een beetje zij aan zij op de tweede rij in het begin. Ik verloor het evenwicht wat en zat daardoor ver, maar vervolgens zag ik Mathieu stilstaan en ook Tom Pidcock zat bij mij in de buurt, dus heb ik geprobeerd om op te schuiven zonder mijzelf echt te forceren', doet Van Aert zijn verhaal. 'Na een ronde of drie konden we beginnen met koersen en Mathieu maakte een heel sterke indruk, maar ik kon zijn aanvallen wel beantwoorden. Dat was wel mooi. Natuurlijk is het jammer dat we het na die val van Mathieu niet echt meer konden uitvechten, maar het was ook heel snel schakelen om die overwinning te kunnen pakken.’
Hoewel het zelf nog spannend maakte. 'Die val? Het was er één uit lompigheid, zoals we dat zeggen. Ik dacht slim te zijn door er niet over te springen, maar ik onderschatte de ondergrond en mijn fiets maakte een stuiter toen ik terug op wou springen. Wat er toen allemaal gebeurde, weet ik ook niet. Plots zag ik mijn zadel en bril vliegen, die laatste minuten hebben een paar uur van mijn leven gekost.’
'Een superdomme actie van mezelf. Ik wilde geen risico's meer nemen door over de balken te springen, maar ik ging alsnog in de fout. Ik ben goed weggekomen en de laatste honderden meters zonder zadel lukten nog net. Ik sprong tegen mijn zadel, waardoor ik viel. Daar zal m'n zadel afgebroken zijn', kon hij er na afloop wel om lachen.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties