Buitenlandse kranten zien wel heel opvallende overeenkomst met Merckx en en 'erfgenaam' Pogacar

Het zou spannend worden. Mathieu van der Poel was beter dan ooit, en met Milaan-Sanremo in het achterhoofd zou het duel met Tadej Pogacar weer net zo mooi moeten worden. Maar de wereldkampioen liet zien dat hij in de Ronde van Vlaanderen eigenlijk niet te kloppen is. De solo die hij eruit perste, liet wielerfans sprakeloos achter van verbazing. De kranten kwamen echter woorden tekort voor de winnaar.

De Franse krant L'Équipe noemde de aanval van Pogacar 'even voorspelbaar als onweerstaanbaar. Tadej Pogacar is niet het type dat zijn kaarten verbergt of valse kaarten speelt. Dat is niet nodig.' De vergelijking met twee jaar geleden was snel gemaakt, en dat is ook logisch: Pogacar reed op dezelfde plek dezelfde renners uit zijn wiel. 'De wedstrijd van 2023 tegen dezelfde tegenstanders had goed uitgepakt - dat is een understatement - maar de wereldkampioen toverde het op deze zondag in april, toen de kasseien droog waren, in tegenstelling tot voorgaande jaren, toch uit de hoge hoed.'

'Net als in 2023 gooide Tadej Pogacar zijn eerste 'bommetje' tijdens de tweede van drie passages, op meer dan 50 kilometer van de finish. Hij deed dit zodra zijn groep de kasseien opging, en zelfs iets eerder, om optimaal te profiteren van de lengte van de berg en het feit dat de steilste hellingen zich aan het begin bevinden. Deze keer slaagde hij er niet in zich te isoleren, zelfs niet tijdelijk, maar het effect was hetzelfde: zijn belangrijkste tegenstanders werden gewaarschuwd dat elke nieuwe berg een kans zou zijn om hen te martelen.'

Lees verder onder de foto!

Italië ziet een opvallende overeenkomst met Merckx

In Italië werd de vergelijking met twee jaar geleden niet gemaakt. Daar dachten ze aan iets anders: zij zagen een reïncarnatie van Eddy Merckx over de keien stuiven. 'Zijn tweede overwinning in Vlaanderen, na die van 2023. En ditmaal als wereldkampioen', ziet La Gazzetta. 'Zijn achtste Monument, en niemand in de geschiedenis wist dat al op 26-jarige leeftijd te doen. Slechts vijf renners hebben er meer gewonnen. Hij is nu de enige met Eddy Merckx die zowel twee keer de Tour de France en twee keer de Ronde van Vlaanderen heeft gewonnen. Eddy won zijn tweede op 6 april 1975, precies 50 jaar geleden. Ook als wereldkampioen, en ook als regerend koning van de Tour.'

Lees verder onder de foto!

'Beste wielrenner van de eeuw', ziet men in Spanje

Ook de Spaanse krant Marca kon alleen maar lof uitspreken over de tweevoudig winnaar, die de sport overstijgt met zijn prestaties, maar ook zijn manier van koersen. 'Zijn onhandelbare lokken steken uit de spleten in zijn helm, stof dwarrelt in de lucht en hij versnelt, vliegt over de hellingen, beweegt heftig met zijn schouders op de kasseien en laat zijn rivalen, steeds kleiner op het televisiescherm, achter zonder op te kijken. Verslagen. Gegrepen door de kracht van een kolos die vonnissen velt wanneer hij dat wil.'

Net als hun Italiaanse collega's kon de vergelijking met De Kannibaal niet uitblijven. 'Op de Oude Kwaremont werd opnieuw de beste wielrenner van de eeuw gekroond met een nieuwe thermonucleaire aanval, die geen antwoord vond bij Van der Poel. Net als in 2023 zette de Sloveen zijn grote rivaal op de bank om solo zijn achtste monument te veroveren. Zelfs de tegenwind kon de dynamiek van de keizer niet temperen. Een indrukwekkend beeld dat inmiddels deel uitmaakt van de wielerverbeelding. Iets dat de fiets overstijgt, door de erfgenaam van Eddy Merckx.'