Anna van der Breggen heeft voor de zevende keer op rij de Waalse Pijl voor vrouwen gewonnen. Nadat ze in de aanloop naar deze race ziek was geweest en er dus twijfels bestonden over haar vorm, was ze op Mur de Huy andermaal oppermachtig. Katarzyna Niewiadoma werd tweede, Elisa Longo Borghini derde.
De vrouwen moesten er woensdag al om 08.30 uur aan beginnen, voor een koers van 130 kilometer. In tegenstelling tot de meeste koersen in Vlaanderen, hadden we nu rap twee leidsters. Na twintig kilometer wisten Magri Silvia van Valcar-Travel & Services en Barbara Sniezynska van Doltcini-Van Eyck Sport een gat te slaan. Toen zij werden ingerekend, waren het Marta Lach (Veratizit-WNT Pro Cycling) en Femke Gerritse (Parkhotel Valkenburg) die wegreden uit het peloton.
Gerritse lang voorop, groepje met Brand neemt over
De pas 19-jarige Gerritse kreeg met haar mede-vluchtster een maximale voorsprong van anderhalve minuut. Met die speling begon ze na vijftig kilometer aan de eerste klim van de dag; de Cote de Thon. Pas richting de laatste zestig kilometer - en dus bijna zeventig reed in de benen - begon het peloton wat te versnellen. Van de voorsprong van de twee leidsters was in no-time niets meer over. Gerritse en Lach werden bedankt voor de moeite.
De finale kon beginnen en dus begonnen de wat bekendere namen zich te roeren. Lucinda Brand (Trek-Segafredo) sprong mee met een groepje, met verder Anna Henderson (Jumbo-Visma) en Elisa Chabbey (Canyon SRAM Racing). Niamh Fisher-Black van SD Worx probeerde de aansluiting nog wel te maken, maar daar slaagde ze niet in. Zo hadden we een nieuwe kopgroep van drie, met nog 45 kilometer voor de wielen. Ze hadden rap een klein minuutje bijeen.
SD Worx achtervolgt, Mur de Huy slechts voorspel
SD Worx had niemand mee vooraan en dus ging de paarse formatie van Van der Breggen op kop van het peloton rijden. Het tempo werd flink de hoogte in gejaagd richting de voet van de Mur de Huy, die op 33 kilometer van het einde voor het eerst klaarlag. De kopgroep overleefde de steile puist, met een voorsprong van 25 seconden op de top. In het peloton zat wereldkampioene Van der Breggen goed vooraan. Was dat een teken van goede benen?
SD Worx zat alvast niet stil. Na de Muur de Huy bleef de ploeg achtervolgen, en met succes. Toen het gaatje speelbaar was, ging Asleigh Moolman in de aanval. Ze opende daarmee de finale, met ook Ruth Winder op haar wiel. Demi Vollering zagen we in het offensief en ook Annemiek van Vleuten toonde haar gezicht. Toen
Elise Chabbey (SRAM) na een korte solo was ingerekend, ging Brabantse Pijl-winnares Winder nog eens. Dit keer met meer succes.
Winder rijdt weg richting Mur de Huy, Van Vleuten valt aan
In het peloton met favorieten werd na de golf aan aanvallen nu even gekeken en dat was in het voordeel van Winder. De 27-jarige Amerikaanse sloeg snel een kloof van een halve minuut, met nog veertien kilometer te gaan. Chabbey had ook duidelijk goede benen. Toen de twijfel bij het peloton - dat nog bestond uit zo'n twintig rensters - bleef, ging de Zwitserse in de achtervolging. Toen Chabbey bij het opdraaien van de Côte du Chemin des Gueuses echter door het grind tegen de grond ging, haalde het peloton haar terug.
Het was op deze voorlaatste klim dat Van Vleuten de benen eens testte. De Europees kampioene dunde de groep flink uit, maar onder meer Elisa Longo Borghini, Van der Breggen, Vollering en Katarzyna Niewiadoma waren bij de pinken. Marianne Vos ging alvast niet winnen, zij kon de tempoversnelling van Van Vleuten niet volgen. De aanvalslust van de Nederlandse zorgde er tevens voor dat de voorsprong van eenzame leidster Winder terugliep van een half minuutje naar tien seconden.
Hollen en stilstaan bij de favorieten, wat brengt de slotmuur?
Winder had op de top van de voorlaatste klim nog zeven seconden over en ze moest nog acht kilometer overbruggen tot de voet van de Mur de Huy. Het geluk voor haar was, dat alle favorieten achter haar naar elkaar keken. Hollen en stilstaan, zoals eigenlijk altijd in deze situatie. Daardoor liep Winder weer uit naar twintig seconden, er moest nog wel iets gebeuren bij de groep erachter. Vollering wierp zich op in de achtervolging, maar steun kreeg ze niet. Niewiadoma, Longo Borghini; ze wilden allemaal het bordje van SD Worx leegeten.
Winder versus Vollering werd richting de voet van de Mur de Huy gewonnen door Vollering. Winder begon aan de 1,4 kilometer lange slotmuur met nog maar een voorsprong van een dikke tien seconden. Dat was speelbaar voor de favorietes, waar Van der Breggen net als vorig jaar meteen de kop nam en het tempo omhoog gooide. Longo Borghini en Niewiadoma konden als enigen mee, Van Vleuten kraakte al snel. In de laatste 300 meter moest ook Longo Borghini een gaatje laten, waardoor het een strijd werd tussen Van der Breggen en Niewiadoma richting de meet. Van der Breggen slaagde er opnieuw in om iedereen te kraken, voor nummer zeven op een rij. Chapeau!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties