Vollering verklaart haar fenomenale voorjaar: 'Nu weet ik echt wat ik nodig heb om goed te zijn'

Eén-één-twee-twee-één-één. Wat deze cijfers betekenen, vraagt u zich waarschijnlijk af? Wel, het zijn de uitslagen van Demi Vollering in haar laatste zes wedstrijden. En het waren niet zomaar wedstrijden. Van de Strade Bianche over de Ronde van Vlaanderen tot woensdag de Waalse Pijl: in elke grote wedstrijd was Vollering voorin te vinden. Op de persconferentie na afloop van de Waalse Pijl had Vollering het onder andere over haar samenwerking met Anna van der Breggen, dé reden van haar tot nu toe fenomenale voorjaar.

Maar eerst nog even terug naar de Waalse Pijl. In het flashinterview was Vollering opvallend emotioneel. 'Ik wilde al enkele jaren hier graag een keer winnen, maar ik was nooit goed genoeg. Ik kon niet geloven dat ik er eindelijk in geslaagd was vandaag', zo verklaart ze de emoties. 'Ik was ook heel zenuwachtig vandaag, dat speelde ook een rol bij de emoties na afloop. Het is zo'n mooie wedstrijd om te winnen. Het was een geweldig gevoel.'

Want Vollering liep, ondanks dat lijstje met topuitslagen, niet over van het zelfvertrouwen. 'Ik was niet zo zelfzeker vandaag. Ik voelde me niet goed, mede doordat het deze ochtend zo vroeg was. Dat maakt het eten ook altijd moeilijk: we waren al voor zes uur 's ochtends aan het ontbijten. Dat verteert gewoon moeilijker. Dat maakte me dan nog eens extra nerveus. Mijn ploeggenoten bleven echter zeggen dat ik goed was en dat ik vertrouwen in mezelf moest hebben.' Uiteindelijk werden de benen beter en ging Vollering aan de voet (!) van de Muur van Hoei aan. Ik wilde het op de Muur zo'n lang mogelijke inspanning maken. Daarom dat ik van aan de voet aanging.'

Vollering kan gezien al die overwinningen en tweede plaatsen niet ontkennen dat ze in de vorm van haar leven zit. 'Ik denk het wel. Als ik kijk wat ik nu allemaal doe en hoeveel wedstrijden ik al gewonnen heb, dan denk ik dat de vorm wel heel goed is.' Hoe komt het dat ze dit voorjaar zo goed is? 'Ik denk dat ik nu echt weet wat ik nodig heb. Anna is nu mijn trainster en we maken samen mijn schema's op.'

'Dit jaar ben ik begonnen met in de winter al veel meer op m'n fiets te zitten. In november deed ik al vele uren, terwijl ik normaal gezien dan gewoon leuke dingen deed, zoals op mijn mountainbike. Niet dat ik het niet leuk vind op de wegfiets, maar ik was altijd bang om te veel te forceren zodat ik het niet meer leuk zou vinden. Maar nu weet ik echt wat ik nodig heb om goed te zijn. Daarom was het nu veel makkelijker voor mij om zo vroeg in de winter al zo veel uren te doen. Ik vond het nu wel leuk, omdat ik wist dat ik het nodig had om goed te zijn voor de grote doelen.'

Rest er nu nog één wedstrijd in het voorjaar van Vollering: Luik-Bastenaken-Luik. Zal ze zondag even zenuwachtig zijn als voor de Waalse Pijl? 'Ik denk het niet. De Muur van Hoei is zo zwaar, dat je echt moeilijk kan inschatten hoe goed je bent. In Luik kan je een beetje groeien in de wedstrijd. Er is niet één klim zo belangrijk als in de Waalse Pijl, het kan overal gebeuren. En je kan er als team eens iets rechtzetten. En ik heb Luik al eens gewonnen, dus ik weet hoe ik het moet aanpakken.'