Bernal slaat terug op loeisteile slotklim en verstevigt roze, Yates pakt de ritzege

Simon Yates heeft de negentiende etappe in de Giro d'Italia gewonnen. De Brit maakte het beulswerk van zijn ploeg Team BikeExchange af op de Alpe di Mera, een loeisteile slotklim. Klassementsleider Egan Bernal reageerde niet op Yates en vertrouwde op zijn ploeg INEOS Grenadiers. Hij sloeg in de slotkilometers terug na zijn dip op woensdag en verstevigde zelfs zijn roze trui richting Damiano Caruso.

Tien keer al won er deze Giro d'Italia een vluchter, maar het was niet van dat in de negentiende rit. De strijd om de vlucht van de dag was wederom groot, maar toen er uiteindelijk zes renners wegreden, nam Team BikeExchange namens Yates al snel de controle. Lawrence Warbasse (AG2R), Nicola Venchiarutti (Androni), Giovanni Aleotti (BORA), Mark Christian (EOLO), Quinten Hermans en Andrea Pasqualon (beide Intermarché) wisten zodoende al snel dat het niet voor hen was vandaag.

Zes mannen vertrekken, BikeExchange en Deceuninck maken koers

Team BikeExchange gaf de zes vluchters maximaal vier minuutjes en toen niet veel later ook Deceuninck-Quick-Step namens Almeida op kop kwam, bleef deze voorsprong steken rond de drie minuten. Oscar Riesebeek (Alpecin-Fenix) en Samuele Zoccarato (Bardiani) probeerden er vooraan nog wel bij te komen, maar zij slaagden allebei niet in die missie. Het werd zodoende een gecontroleerd gevecht, die zou worden uitgevochten op de slotklim door de klassementsmannen.

De eerste klim van de dag lag na zeventig kilometer klaar. De Alpe Agogna zelf was niet zo boeiend met stijgingspercentages rond de drie á vier procent. De afdaling was wel leuk, toen Deceuninck-Quick-Step de technische afzink aangreep om eens druk te zetten. Alle klassementsrenners waren bij de pinken, behalve Daniel Felipe Martínez. De nummer zeven uit het klassement had zich laten verrassen en zelfs Filippo Ganna moest zich laten terugzakken om de boel recht te zetten. Dat lukte uiteindelijk, met ook de hulp van Gianni Moscon.

Brambilla valt uit, favorieten dichtbij kopgroep aan de voet

Het vuurwerk deed de voorsprong van de zes vooraan geen goed. Aan de voet van de tweede klim van de dag hadden ze nog maar twee minuten over. Op de Passo della Colma van dik zeventien kilometer was het beeld hetzelfde: Deceuninck en BikeExchange bepaalden het tempo en rondden de top op een dikke minuut van de vijf leiders. Vijf? Ja, want Venchiarutti kon het tempo op deze klim niet meer volgen vooraan. De andere vijf wisten echter ook niet zeker of ze de voet van de slotklim überhaupt nog als kopgroep zouden halen. Gianluca Brambilla haalde die overigens sowieso niet. De Italiaan van Trek-Segafredo lag erbij bij een crash en kon niet verder.

Nadat er in de afdaling dit keer geen druk werd gezet in het peloton, verdedigden de vijf vroege vluchters zo'n 1.20 minuten richting het slotstuk. De steile Alpe di Mera van 9,6 kilometer moest de ontploffing brengen en dus was het in razende vaart richting de voet. De kopgroep bereikte de klim met een voorgift van slechts twintig seconden. Dat was een kansloze missie voor Hermans en consorten. Yates en Almeida hadden duidelijke plannen, maar gingen ze die ook waarmaken?

Almeida vertrekt vroeg, INEOS houdt tempo hoog

Met alleen nog James Knox in dienst van Almeida, werden de meeste vluchters op acht kilometer onder de top ingerekend. Alleen Christian hield de eer van EOLO-Kometa nog even hoog. Terwijl achteraan de deur meteen open stond in het peloton, was Christian er een kilometer later toch ook aan voor de moeite. Het peloton dunde razendsnel uit door toedoen van Knox en de echt steile kilometer van de Alpe di Mera moesten nog beginnen. Almeida wachtte er niet op, want toen Knox afgaf, ging de Portugees er meteen vandoor.

INEOS Grenadiers vond Almeida niet gevaarlijk en dus kon de klimmer zijn voorsprong wat uitbouwen. INEOS hield het tempo hoog, totdat Yates niet veel later ook vertrok. Hij reed met Damiano Caruso, Aleksandr Vlasov en George Bennett rap naar Almeida toe en Bernal bleef achter. De Colombiaan had twee ploegmaats bij zich en besloot daar te blijven zitten. Althans, besloot? Misschien kon Bernal wel niet beter... Jonathan Castroviejo en Martínez probeerden het gat voor Bernal zo klein mogelijk te houden, maar Yates rook bloed!

Yates vertrekt solo, Bernal berekenend naar boven

De Brit van BikeExchange kwam als eerste aan bij de steilste stroken, die boven de tien procent kwamen. Yates reed negentien seconden weg bij de groep Bernal, met Caruso, Vlasov en Almeida daar dus nog tussen. Caruso zag dat Bernal met z'n INEOS-ploegmaats niet meteen terugkwam en dus nam de Italiaan in dat groepje het voortouw. Bennett liet zich afzakken in dienst van Foss, die ook nog Koen Bouwman bij hem had. Met nog vier kilometer klimmen had Yates de kop, met een half minuutje voor op de groep Bernal. Dat groepje liep overigens wel meer en meer in op de groep met Caruso en Vlasov.

Bernal had Caruso en Almeida teruggehaald, met dank aan Martínez. Vlasov bleef nog even uit de greep van die groep met een volgende versnelling. Yates was echter de enige die écht een gat sloeg, al groeide zijn voorsprong in de laatste kilometers ook niet verder dan die halve minuut. Sterker nog, in de laatste drie kilometer leek de koek wat op bij Yates, die seconde voor seconde begon in te leveren op de groep Bernal, waar Vlasov inmiddels weer was ingerekend. Koersen met het hoofd, zo had Bernal vooraf gezegd. Het werkte, zo bleek.

Bernal na beulswerk Martínez alleen, wie wint de rit?

In de absolute slotfase van de klim trok Martínez zich volledig uit elkaar voor Bernal, die duidelijk prima benen had. Caruso, Almeida en Vlasov zaten te hijgen in het wiel. Yates begon vooraan achterom te kijken en op 2,4 kilometer van de top was het klaar voor Martínez. Bernal moest zelf en hij deed dat ook. Caruso moest meteen een gat laten, en alleen Almeida kon het wiel houden van Bernal. Vlasov had ook met zijn krachten gesmeten en moest lossen. Zo hadden we man tegen man, met Yates tegen Bernal, en Almeida op het vinkentouw.

Almeida en Bernal probeerden kop over kop bij Yates te komen, maar die hield knap twintig seconden voorsprong richting de laatste kilometer. Terwijl Caruso steeds meer tijd verloor voor zijn tweede plaats in het klassement, ging Yates op voor de ritzege, nadat hij zelf het initiatief had genomen. Bernal en Almeida kwamen te laat en streden om plek twee. Die strijd werd gewonnen door Almeida, die in de laatste 500 meter wegreed bij de Colombiaan, maar te laat kwam voor de ritzege. Wel andermaal een goede zaak voor Almeida in het klassement!