Column: Egan Bernal in de greep van anaconda Colombia, GTST kan het niet verzinnen Wielrennen
Wielrennen

Column: Egan Bernal in de greep van anaconda Colombia, GTST kan het niet verzinnen

Column: Egan Bernal in de greep van anaconda Colombia, GTST kan het niet verzinnen

Is België één van de moeilijkste landen om wielrenner te worden? Waarschijnlijk wel. Buiten het feit dat er enorm veel aanwas en daardoor concurrentie is door de liefde voor de koers, wordt er vooral veel gezegd en geschreven over de druk in Vlaanderen. Wout van Aert, Remco Evenepoel en alles wat goed presteert wordt met een arendsoog in de gaten gehouden. Het kan echter nog veel erger...

Dat Colombia sportgek is, is algemeen bekend. Het ging in dat land zo ver dat er in 1994 iemand was die voetbalverdediger Andres Escobar doodschoot, omdat hij tijdens het WK een eigen doelpunt had gemaakt. Het wielrennen is van meer recentere jaren. De Colombiaanse talenten schoten de afgelopen tien jaar uit de grond, met Nairo Quintana in de eerste vruchtbare jaren als meest tasbare bewijs. Nu reden er altijd al wel goede renners uit Colombia rond, maar de extra (financiële) focus van de Colombiaanse wielerbond en vooral de Colombiaanse overheid op het wielrennen, heeft veel goeds gedaan. Tijdens grote rondes waren Colombiaanse vlaggen plots niet meer op vier handen te tellen. Het maakt de fans ook niet uit wie het is, als er maar een Colombiaanse vlag achter z'n naam staat.

De opkomst van Colombia als wielernatie kreeg een passend vervolg met de Colombia Oro y Paz in 2018. De rittenkoers in het Zuid-Amerikaanse land was in Europa alleen op een korrelige stream te volgen, maar in Colombia was alles en iedereen op de been om dit spektakel te aanschouwen. Egan Bernal won, toen nog als redelijke nobody namens Team Sky, voor Colombiaanse grootheden Quintana en Rigoberto Urán. Het was één groot wielerfeest, het WK in Vlaanderen keer drie. Minstens. In 2019 kreeg de wedstrijd alleen maar meer aanzien met meer Europeanen aan het vertrek. In 2020 werd het officieel de Tour Colombia, gewonnen door nog zo'n lokale held: Miguel Ángel López.

Bernal een held sinds Tourzege in 2019

Toen Bernal in 2019 als eerste Colombiaan ooit de Tour de France won, was het hek van de dam. De klimmer keerde terug in eigen land en werd onthaald als held. De beelden van zijn ontvangst gingen de wereld over, daar was de huldiging van Tom Dumoulin in Maastricht in 2017 toch niets bij. Het was feest, maar na feest gaan ze ook in Colombia over tot de orde van de dag. Want nu hij de Tour had gewonnen, moest er meer volgen. Bernal was de nieuwe gewezen ster, hij oversteeg de status van Quintana en Urán. Wie de afgelopen twee jaar de Colombiaanse sportsites checkte voor het laatste nieuws, vond bijna dagelijks een artikel over Bernal. Over wat 'ie had gegeten, hoe z'n drol eruit zag in de wc, hoe ver hij had gefietst en natuurlijk over z'n ambities, z'n doelen en waar mogelijk zijn resultaten.

In België maakten we de afgelopen jaren kennis met de hype rond Evenepoel en Van Aert, maar die valt eigenlijk nog best mee als je die vergelijkt met Colombia. Nu de Tour Colombia voor 2022 is afgelast, moeten de wielergekke journalisten de sites vullen. Bernal dansend met z'n hond, Quintana over welke stropdas hij voor Kerst heeft gekocht en Urán hielp de media een handje door met zijn baby op de borst een stuk te gaan fietsen. Natuurlijk werd de soap rond van gedwongen vertrek van López bij Movistar breed uitgemeten en kwam het uiteindelijk allemaal terug bij Bernal, die eerst de hond van z'n broer vergiftigd zag worden en vervolgens bijna werd aangereden tijdens een training. Ze vreten het in Zuid-Amerika als zoete koek. Urán heeft 1,4 miljoen volgers op Instagram, Quintana 1,3 miljoen en Bernal 1,2 miljoen, veel meer dan Europese helden Mathieu van der Poel (818.000), Wout van Aert (577.000) en Tadej Pogacar (490.000).

Liefdesleven Bernal ligt op straat

Maar daarmee zijn we nog niet aangekomen bij het meest intrigerende verhaal rond Bernal, sinds hij de Tour won in 2019. Want net als bij Evenepoel en Van Aert komen met sportprestaties ook je privéleven. Xiomy Guerrero, die al jong een relatie kreeg met de toen nog onbekende Bernal, werd opgeslokt door het geweld rond haar vriend. Samen besloten ze er een einde aan te breien, dit was voor niemand goed. Bernal beleefde in 2020 prompt het slechtste jaar uit zijn nog prille loopbaan. Een slepende rugkwetsuur zorgde voor een break, Bernal zagen we pas in 2021 weer terug. Blij, want in december van 2020 vond hij in dierenarts Maria Fernanda Motas een nieuwe liefde. We zagen ze gepassioneerd zoenen tijdens de Giro en vlak na de gewonnen Ronde van Italië samen in quarantaine plezier maken toen ze beiden besmet raakten door het coronavirus.

In Colombia was er te weinig inkt om de verhalen te schrijven, het leven van Bernal stond dagelijks bovenaan de websites. Helemaal toen de geruchten opdoken dat Bernal en zijn Maria alweer uit elkaar waren. Reden? Bernal had tijdens Halloween met een ander gezoend en dat was uiteraard vastgelegd op camera. De geruchten in Colombia werden versterkt door het feit dat Bernal en Motas allebei hun Instagram-pagina opschoonden. Plots geen lachende selfies meer of verliefde kiekjes van vakantie.... De real-life soap 'GTST: starring Egan Bernal' kwam deze week tot een volgende aflevering door een video die op dinsdag plots rond zwierf op het web. Het geeft in een minuutje precies aan dat het leven van de ooit zo anonieme Bernal niet meer hetzelfde is.

Bernal voor altijd onder de loep

Wat we hierboven zien? Bernal, die (gedwongen of niet) de microfoon neemt op een klein podium en een relaas start over waarom hij daar was, in dat restaurant, op dat moment. 'Ik moest hier zijn, omdat ik me publiekelijk wil verontschuldigen, omdat ik het verknald heb bij de vrouw van wie ik heel veel hou, mijn ex-vriendin Mafe', zo rolt het van z'n tong. 'Ik weet dat ik het verpest heb en ik wil mijn excuses aanbieden voor alles wat ik heb gedaan. Ik wil haar vertellen dat ik heel veel van haar houd en dat ik heel erg trots op haar ben.' Bernal loopt naar Maria, die in de zaal is, en uiteindelijk volgt een omhelzing. Dat verzin je toch zelfs als beste scriptschrijver van Goede Tijden Slechte Tijden niet?

De vloek van social media? Misschien. Feit is dat de wielerwereld het doorgaans toch niet moet hebben van zoetsappige Boulevard-verhalen. Kamp-Peter Sagan slaagde er dit jaar nog in om een arrestatie door de politie in Monaco voor een half jaar te verzwijgen, totdat er deze week een uitspraak kwam van de rechter. Zo werkt het niet helemaal in België, maar dus al helemaal niet in Colombia. Wie denkt dat Evenepoel het moeilijk heeft als de koerstactiek na een mislukt WK uitgebreid wordt besproken, gaat voorbij aan Colombia, waar geen enkele renner veilig is voor het minste of geringste. Renners zijn legendes, die met huid en haar worden ontleed. Zo ver dat Bernal op een podium belandt, ongemakkelijk zijn relatie reddende voor het grote publiek. Omdat het grote publiek in Colombia hem na al z'n successen als een anaconda in zijn greep heeft.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws