Column: Pechvogel, ongeluksdier, gebroken mens; kan Pinot in de Tour weer wielrenner worden?

Hij is een purist, liefhebber van de koers, een stylist. Hij is een geitenhoeder die vastzit in het lichaam van een wielrenner, en andersom. Hij sprak vaak met zijn benen, maar misschien nog wel meer met zijn gezichtsuidrukkingen. Ooit was hij de Franse hoop, maar tegenwoordig niet veel meer dan een voetnoot in een door andere teams gedomineerde wielerwereld…

We hebben het natuurlijk over niemand minder dan Thibaut Pinot.

Pinot was wielrenner. Logisch, zul je meteen denken. Zo ken je hem immers niet anders. Toch houdt wielrennen in het leven van Pinot veel meer in dan een paar uur per dag op de fiets zitten. Hij stond op met wielrennen, at wielrennen als ontbijt en ging er later op de dag natuurlijk ook weer mee naar bed. In een uitgebreid interview bij Ouest-France vertelde hij hoe de sport zijn leven beheerste. En dat van jongs af aan.

Hij koerste altijd met zijn hart, omdat hij wielrennen nou eenmaal leuk vond. Of vindt, het is tegenwoordig moeilijk in te schatten bij de Fransman. Bij het lezen van het interview in de krant lijkt Pinot al lang niet meer hetzelfde vuur in zich te hebben als enkele jaren terug. Het vuur dat soms ook flink opgestookt werd door zijn overenthousiaste teammanager Marc Madiot. Pinot werd meermaals door zijn baas naar de zege geschreeuwd. Het werkte.

Pinot heeft aanleg als pechvogel

Dat Pinot anders tegen het wielrennen aankijkt dan enkele jaren geleden, kunnen we hem amper kwalijk nemen. Angsten, blessures en andere tegenslagen liepen namelijk als een rode draad door zijn carrière. Waar ongelukken verschenen, was Pinot aanwezig. Op een gegeven moment kon je hem amper nog wielrenner noemen. Pechvogel was zijn professie geworden.

Om die reden beargumenteren sommigen dat Pinot nooit de wielrenner is geworden die hij had kunnen zijn. Toch ligt dat misschien anders. Pinot is gewoon nooit de winnaar geworden die hij op basis van zijn talent op de fiets had kunnen zijn. Toegegeven, met vijf etappes in een grote ronde en een Monument op zak mag je niet klagen. De teleurstelling die rond Pinot heerst zit hem dan ook vooral in wat hij had kúnnen winnen, als hij nou eenmaal niet zoveel aanleg had voor het bestaan van pechvogel.

Tijdens het lezen van het interview met Pinot afgelopen week vroeg ik me af of hij zich ooit nog van het juk van geboren ongeluksdier kon ontdoen. Het kan mede door de gebrekkige Franse vertaling komen, maar ergens sluimerde de stem van een gebroken mens door het verhaal heen. Iemand die zich heeft neergelegd bij het feit dat zijn grootste dromen misschien geen werkelijkheid worden. Iemand die de pijn meedraagt van alle tikken die hij in zijn carrière te verduren heeft gekregen.

De periode na de Giro d’Italia in 2021 omschreef Pinot als een zware mentale strijd. Overal waar hij kwam, werd hij herinnerd aan het feit dat hij wielrenner was. Dat hij talent heeft en dat iedereen hoopte dat hij zou terugkeren in het peloton. Pinot kon ze alleen niet terug vertellen dat dat met zijn fysieke gesteldheid op dat moment niet mogelijk was. Althans, hij durfde het ze niet te vertellen.

Thibaut Pinot, terug naar de Tour

Ik was het interview alweer bijna vergeten tot deze dinsdag het bericht naar buiten kwam dat Pinot in 2022 niets minder dan de Tour de France gaat rijden. Met alle mediadagen van Tourkandidaten is het niet gek als je dat nieuwtje toevallig gemist hebt. De terugkeer van Pinot in de Tour is voor de Nederlandse wielervolger ook niet meer dan een voetnoot. Zeker als je op dezelfde dag ook over de uitgebreide verhalen van Primoz Roglic kunt lezen.

‘Ik wil er weer de renner zijn die ik was van voor mijn valpartij in de Tour van 2020’, klonk het zorgvuldig samengestelde Twitterbericht van zijn ploeg Groupama-FDJ. Het was een quote waar meer pijn en leed in verscholen zit dan je op het eerste moment zou denken. Het gaat vast niet alleen om de prestatie. Het gaat ook om dat ene gevoel van weer wielrenner zijn, om te kunnen koersen zoals Thibaut Pinot’s dat doen.

Je kunt je sterk afvragen of hij dat gevoel gaat bereiken in het grootste wielercircus van het peloton, in een wedstrijd waarin juist ook alles dat niets met wielrennen te maken heeft, belangrijk is. Mensen zullen willen horen hoe zijn vorm is, of hij een etappe kan winnen, of hij hersteld is van alle pijntjes en kwaaltjes in zijn lichaam. Het antwoord is misschien ja, maar dat betekent niet direct dat hij ook weer wielrenner is...