Dekker kwam dopingarts Fuentes enkele weken geleden tegen op Gran Canaria: 'Hij herkende me echt niet'

Thomas Dekker was vrijdag te gast in de podcast Clubhuis Team Lucas. Vooral een passage willen we u niet onthouden, namelijk het dopingverhaal van de intussen 39-jarige Nederlander, die in 2006 de Tirreno-Adriatico won en hoe doping zijn leven als renner helemaal veranderde.

Hoe werkte een 'bloedtransactie' dan en wanneer voerde Dekker die voor het eerst uit? 'Drie tot vier weken voor ik de Tirreno rijd, geef ik dus voor de eerste keer een zak bloed. Je lichaam gaat dan nieuwe bloedcellen aanmaken en dan vier tot vijf dagen voor de de start vloog ik naar Madrid en kreeg ik die zak bloed terug. Het is dan natuurlijk allemaal best spannend, wanneer je met een petje op, met je kraag omhoog en een geheime simkaart en een uitgeschakelde telefoon het vliegtuig instapt. Voor de rest had ik enkel cash geld bij om te betalen en moest ik het rooien met een Spanjaard, die geen Engels kon, en ik kon geen Spaans.'

'Nadien won ik dan ook die Tirreno, nadat ik gedurende de hele week heel attent heb moeten rijden, wat best veel energie kost. Het was de hele week koud en ik had Oscar Freire, Juan Antonio Flecha en Michael Boogerd als ploegmaats mee. Allemaal steengoede renners en ik weet nog dat ik daar als 21-jarige renner op de rand van mijn bed zat en ik me bedacht of dit nu de komende tien tot vijftien jaar zo zou zijn. Toen vloeiden de tranen me wel over de wangen. Dat is helemaal niet gezond om als jonge gast buiten je familie om in een ver land moet gaan doen en dat je daarna extreem gedrag gaat vertonen en je op die leeftijd in interviews voor de televisie keihard moet staan liegen. Dat helpt niet om een beter mens te worden natuurlijk en ik denk ook echt dat ik daar te gevoelig en niet geschikt voor was.'

Bij Dekker 'wist je meteen dat hij de vorige avond een zak bloed had gedaan'

'Als je met mij een avondje ergens ging zitten en we hadden een leuke avond, dan wist je gewoon dat ik de vorige avond een zak bloed had gedaan, want ik was natuurlijk helemaal niet moeilijk daarin, maar dat kan natuurlijk niet in die wereld. Het is namelijk heel gesloten, gevaarlijk en in sommige landen zelfs bij wet verboden en dan hebben we het niet eens over je gezondheid. Het feit dat je bloed uit je lichaam haalt, er een nummertje opschrijft en dat bloed dan uiteindelijk terugkrijgt en als het verkeerd is, dan betekent het misschien het einde van je leven. Daar denk je op die moment niet over na.'

Dekker, die zich tegenwoordig aan helse tochten waagt, was dus in 2006 in behandeling bij de Spaanse dopingarts Eufemiano Fuentes. De Spanjaard was de spil in een groot dopingnetwerk, dat via Operacion Puerto in mei 2006 door de Spaanse politie opgerold werd. Dekker was slechts een van de in totaal 200 sporters, die bij Fuentes 'klant' waren, en de dopingarts herkende de Nederlander dan ook niet op straat. 'Het is grappig, want twee weken geleden was ik op Gran Canaria en ging ik naar Las Palmas. Ik parkeer mijn auto voor die Air BNB en ik zie Fuentes over straat lopen. Die man heeft natuurlijk ook de hel meegemaakt, maar hij weet echt niet wie ik ben. Hij heeft zo veel atleten gehad en andere sporters, ik denk zelfs dat hij, op het moment dat ik er zat, 120 had. Ik zei toen dat ik de Tirreno gewonnen had en dat vond hij wel goed, maar die man was in die tijd redelijk drugsverslaafd en dan vloog hij vanaf Las Palmas naar Madrid om er 48 uur aan een stuk door te werken om vervolgens opnieuw terug te vliegen. Toen voelde hij zich ook dé koning.'