Met Reichenbach gaat de volgens Dumoulin 'dalende oma' 6 jaar na befaamde uitspraak met wielerpensioen Wielrennen
Wielrennen

Met Reichenbach gaat de volgens Dumoulin 'dalende oma' 6 jaar na befaamde uitspraak met wielerpensioen

Met Reichenbach gaat de volgens Dumoulin 'dalende oma' 6 jaar na befaamde uitspraak met wielerpensioen

Elk jaar stoppen er weer de nodige professionele wielrenners en dat is in 2024 niet anders. In de Leiderstrui maakt er dan een jaarlijkse gewoonte van om in de loopbaan van enkelen van hen te duiken, waarbij het in deze episode de beurt is aan Sébastien Reichenbach. De Zwitser was sinds 2018 onlosmakelijk aan Tom Dumoulin verbonden.

Reichenbach werd op 28 mei 1989 geboren in Martigny, waar in 2020 eigenlijk het WK wielrennen gehouden zou worden. In dat coronajaar mochten ze in Zwitserland echter geen grote evenementen organiseren, waardoor de stad zich terug moest trekken. Een WK zou er niet meer gereden worden, daar Zürich er anno 2024 met de eer vandoor ging.

Enfin, in dit deel van Zwitserland - wat niet ver van Frankrijk ligt - kun je heerlijk fietsen en dan met name klimmen. Gek is het dus ook niet dat de jonge Reichenbach talent bleek te hebben voor het bergop rijden, zoals hij in zijn beloftejaren etaleerde namens Atlas Personal - BMC. Uiteindelijk zou hij in 2013 fulltime prof worden, voor IAM Cycling.

Die ambitieuze Zwitserse ploeg zag dat jaar het levenslicht en Reichenbach droeg meer dan bij aan een succevol beginjaar. De ranke klimmer werd zestiende in de Ronde van Zwitserland, vierde in de Tour de l'Ain, achtste in de Tour of Britain en won zelfs de Trofeo Mateotti. Een jaar later mocht hij voor het eerst de Tour de France rijden.

Lees verder onder de foto!

Met Reichenbach gaat de volgens Dumoulin 'dalende oma' 6 jaar na befaamde uitspraak met wielerpensioen

Reichenbach houdt zich goed staande in WorldTour

Na drie jaar in dienst van IAM Cycling maakte hij een transfer binnen de WorldTour naar het Franse Groupama-FDJ, waar hij werd binnengehaald als klimknecht van de Franse hoop Thibaut Pinot. Desondanks kon Reichenbach in zijn debuutjaar voor de ploeg van Marc Madiot al mooie resultaten bijeen rijden, met onder meer een vierde plek in Tirreno-Adriatico, dertiende plaats in de Ronde van het Baskenland en elfde stek in de Ronde van Romandië. In de Tour van dat jaar verdween Pinot gedesillusioneerd uit de ronde, waarna Reichenbach veertiende werd.

Samen met zijn kopman richtte de Zwitserse luxeknecht zich in 2017 op de Giro, waar Pinot een topvoorjaar en drie weken knokken op de slotdag van het podium werd gereden door Tom Dumoulin. Reichenbach leverde wel goed werk, maar kende verder een rotseizoen. Dat kwam ten einde door een crash met elleboog- en bekkenbreuk tot gevolg in Tre Valli Varesine, waar hij Gianni Moscon van beschuldigde.

De Italiaan had eerder al Reichenbachs ploeggenoot Kévin Reza racistisch bejegend, waar Reichenbach destijds iets had over had getweet. Om die reden zocht Moscon hem - volgens de lezing van Reichenbach - tijdens Tre Valli Varesine op met een duw, waardoor Reichenbach zwaar ten val kwam. De UCI boog zich over de zaak, maar strafte Moscon uiteindelijk niet. De aanklacht van Reichenbach werd dus verworpen.

Lees verder onder de foto!

Met Reichenbach gaat de volgens Dumoulin 'dalende oma' 6 jaar na befaamde uitspraak met wielerpensioen

'Oude oma'-uitspraak Dumoulin blijft voor altijd aan Reichenbach kleven

Eind februari keerde Reichenbach terug in het peloton, waarna hij zich op tijd in vorm kon fietsen voor een nieuwe Giro aan de zijde van Pinot. Daarin leverde de Zwitser bergop weer het nodige werk, maar ook bergaf probeerde hij zijn steentje bij te staan. In de legendarische rit over de Finestre reed Chris Froome weg van zijn concurrenten, die besloten te wachten op één van de weinig overgebleven knechten: Reichenbach.

Die stond Dumoulin en co bij, maar achteraf was de Limburger niet echt te spreken over de daalkunsten van Reichenbach. 'Ik heb in de afdalingen twee keer de keuze gemaakt om op Reichenbach te wachten, omdat die nog wilde rijden met mij. Achteraf gezien was dat een slechte keuze, want ik rij net zo hard naar beneden als Froome. Die Reichenbach daalt als een oude oma en daar moest ik iedere keer op wachten. Misschien had ik dat niet moeten doen, maar dan had ik alles in m'n eentje moeten doen', zo zei hij daarover.

Uiteraard werd Reichenbach, die Pinot in de slotweek zag wegvallen uit het klassement, later ook geconfronteerd met die uitspraken. 'Ik denk dat dat meer voor de grap bedoeld was. Ik begrijp wel wat hij bedoelde, maar diep van binnen was hij blij dat ik er was om hem te helpen. Het was mentaal een moeilijke stap om te wachten', zo reageerde de Zwitser, die in de zomer van dat jaar opnieuw tegenslag kende na een val met sleutelbeen- en schouderbladbreuk.

Lees verder onder de foto!

dumoulin reichenbach

Reichenbach komt in laatste jaren van loopbaan niet meer tot topresultaten

De Tour van 2019 leek in het jaar daarop dan eindelijk de Tour van Pinot te gaan worden, die wist te winnen op de Tourmalet en lang meedeed voor het klassement. Uiteindelijk zorgde een probleem met een pees er echter voor dat het verhaal Pinot-Tour de France (en dus ook dat van Reichenbach) onsuccesvol zou blijven. De Zwitser boekte dat seizoen wel zijn tweede en laatste profzege: hij werd nationaal kampioen.

In de jaren die volgden behoorde Reichenbach niet écht meer tot de inner circle van Pinot, terwijl hij zelf toch nog echt wel goede resultaten bijeen reed in verschillende WorldTour-koersen. Na zeven jaar kwam er in 2022 dan ook een einde aan het dienstverband bij Groupama-FDJ, daar er een nieuw Zwitsers avontuur lonkte met de stap van Tudor naar profploeg.

De onzelfzuchtige Reichenbach - die de Giro's van 2017 en 2018 met Pinot ziet als het hoogtepunt van zijn loopbaan - behoorde in de laatste twee jaar echter tot de coureurs die ingehaald werden door een sterkere generatie. Om die reden besloot hij dan ook dat hij zijn loopbaan in de Ronde van Lombardije van dit jaar wilde beëindigen, maar dat mocht niet zo zijn.

Net voor de Koers van de Vallende Bladeren brak hij namelijk zijn sleutelbeen, waardoor de Trofeo Matteoti noodgedwongen zijn laatste wedstrijd was. Ook geen schande, want dat is precies de koers waar hij zijn eerste profzege boekte. 'En ik ben blij dat ik nog onderdeel van Tudor ben geweest, want deze ploeg is precies wat Zwitserland nodig had', zei de dienstplichtige renner bij zijn afscheid.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws